زاهد زرگر در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: مهم ترین اتفاقی که در بحث کودکی وجود دارد، مباحثی است که پدر و مادر باید در آن اتفاق حتما شریک بوده و نقش تعیین کنندهای داشته باشند و نقش خود را داشته باشند.
وی با بیان اینکه در اتفاقات زندگی کودک، نقش مادر بسیار مهم است و پررنگ تر است، افزود: در این نظام تربیتی پدر نیز نقش بسزایی دارد و میتواند در بازیها در کودکی دوران اول نقش پررنگی داشته باشد و اتفاقات خوبی را رقم بزند و بار بسیار زیادی را از روی دوش مادر به لحاظ تربیتی بردارد و حتی در نظام تربیتی میگوییم بسیاری از تشویقها و تنبیهها باید در فضای خانه توسط پدر انجام شود.
این روانشناس و مشاور بیان کرد: این نقش والدین در بحث کودکی دوم نقش حیاتیتری دارد و نقش والدین در این زمان بواسطه حمایت و همراهی کردن کودکان خود را بسیار نشان میدهد و نقش مهم والدین در کودکی دوم به این شکل است که زمانی که پدر و مادردارند نقش والدگری خود را ایفا میکنند این تربیت بصورت مستقیم به کودک میرسد.
زرگر ادامه داد: اعمال محدودیت بسیار زیاد و سرعتگیرهایی که در رفتار، احساس و کردار و بازی کردنهای کودک در خانه است باید کمتر شود و کودک باید بیشتر بازی کند و هیجان به خرج دهد.
وی بیان کرد: اگر کودک شما مدل بازیاش بدنی است؛ باید کمکش کنید تخلیه هیجانی به واسطه یک ورزش یا بازی خاص انجام شود و اگر مهارتهای ذهنی و فکریاش قوی است به سمت بازیهای فکری و بازیهای تخیلی حرکت کنید که آن حس خوب را داشته باشد؛ نقش سوم تعاملی است که در کودکی سوم پدر و مادر باید داشته باشند که کودک به آموزش میرسد.
زرگر ادامه داد: این سن همان دنیای آموزش کودکان است که زمان آن سرعت گیرها و باید و نبایدها و قانون و مقرراتها این زمان است و کودک باید یک سری مدیریتهای فردی را به عهده بگیرد تا کودک بتواند وظایفش را به خوبی انجام دهد.
وی افزود: اکنون نیز به این دلیل که به امتحانات نزدیک میشویم و اضطرابهای عجیبی در دنیای فضای مجازی و اتفاقاتی از این دست برای کودکان در حال اتفاق افتادن است و این نکته را میرساند که پدر و مادر باید اضطرابها را کاهش دهند؛ ابتدا والدین باید فضای خانه را فضای آرامی کنند تا فرزندان بتوانند اضطراب امتحان را هم نداشته باشند.
وی بیان کرد: امروزه شاهد هستیم که سواد رسانه و فضای مجازی در خانوادهها مقداری کمرنگ است؛ این سواد نیازمند این است که مبانی و مولفههای آن را یاد بگیریم؛ یعنی والدین به صرف اینکه گوشی بد است و نباید استفاده کنی و نباید در فضای مجازی باشی؛ این طور نیست حتی بسیاری از پژوهشها ثابت کرده که بازیهای رایانهای به رشد هوش ریاضی و تحلیلی کودکان که میتواند در درسشان هم موفق تر کند.
این مشاور بیان کرد: نباید از یاد برد که بازی باید استاندارد بوده و مناسب سن و جنسیت فرزند باشد که این امر همراهی والدین را میطلبد؛ اینکه فرزند خود را برای کارتون نگاه کردن، بازی کردن و یا برای استفاده از گوشی یا رسانههای دیگر رها کنم درست نیست.
زرگر ادامه داد: چه خوب است که ما به عنوان والدین در کنار کودکان بنشینیم و همراهشان بازی و تجزیه و تحلیل کنیم و اگر نکته منفی وجود دارد در بحث فضای مجازی همان لحظه به او گوشزد کنیم و از او بخواهیم که اگر اتفاقی یا سوالی دارد از ما بپرسد و به بیرون از فضای خانه و یا مکانهایی که امن نیست نبرد.
انتهای پیام