«اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین»
«ای خدا در این روز طاعت بندگان خاشع خود را نصیب من گردان و شرح صدر مردان فروتن خداترس را به من عطا فرما، به حق امان‌بخشی خود ای ایمنی دل‌های ترسان»
به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام علوی تهرانی در تبیین دعای روز پانزدهم ماه رمضان می‌گوید:
خواسته‌های روز پانزدهم ماه مبارک رمضان
اطاعت و بندگی خاشعان.
شرح صدر انسان‌های مُخبِت.
«اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ طاعَةَ الْخاشِعِینَ»
درخواست این است که اطاعت و بندگی خاشعین رارزق و روزی من قرار بده نه اینکه صرفاً در مسیر اطاعت و هر نوع اطاعتی باشم.
اطاعت خاشعین چیست؟
خداوند در مدح انبیاء (ص) در سوره انبیاء آیه ٩۰ چنین می‌فرماید: در برابر ما خاشع بودند.
خشوع یک حالت درونی است که محل و جایگاه آن قلب آدمی است. (أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُم؛ دل‌هایشان خاشع شود.)
مراد از خشوع قلب، انعطاف‌پذیری قلب است. مقابل آن قساوت و سنگدلی قلب است که در آن قلب هیچ تأثیری نمی‌پذیرد.
انعطاف قلب یعنی تواضع و ادب. با این مقدمه، خشوع یعنی تواضع قلب در برابر شخصی بزرگ یا حقیقتی مهم؛ و چه حقیقتی مهم‌تر از خداوند و چه شخصیتی بزرگ‌تر از خدا؟
این تواضع قلبی در جسم نیز تأثیر می‌گذارد و خاشعان هم قلبشان و هم جسمشان در مقابل خدا تواضع و ادب دارد.
دو گروه هستند که تواضعشان فقط جسمی و ظاهری است:
انسان‌های بی‌معرفت به ذات الهی که در واقع خضوع و رقت جسمی آنان صرفاً ادا است.
انسان‌های منافق که فقط ظاهرشان تواضع دارد.
حضرت رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرمایند: پناه ببرید به خدا از خشوع منافقانه، بدن خاشع ولی قلب حالت #نفاق داشته باشد.
امیرالمؤمنین (ع) در توصیف شیعیان می‌فرمایند: و در عبادتشان خاشع‌اند.
خاشعین ظاهر و باطنشان نسبت به خدا تواضع دارد.
تواضع باطنی یعنی دل‌کندن از غیرخدا و تسلیم خدا بودن در حین عبادت و از خیر دیگران خشنودی نداشتن.
خاشعان ۴ ویژگی دارند:
۱. مراقبت در نهان و آشکار و حساب بردن از خدا.
۲. انجام دائمی کارهای نیک.
۳. دعا و #مناجات با خداوند.
۴. به #فکر روز #قیامت هستند.
«وَاشْرَحْ فِیهِ صَدْرِی بِإِنابَةِ الْمُخْبِتِینَ»
باید ۳ واژه را معنا کرد:
شرح صدر: یعنی گشادگی سینه تا ظرفیت پذیرش سخن را داشته باشد. انسان طوری باشد که هر سخن حقی را بپذیرد و آن را رد نکند، بر این اساس شرح صدر به خاطر اسلام عبادت است.
انابة: بازگشت از گناه به سوی خدا.
اخبات: یعنی خضوع مؤمنان در مقابل خدا، تسلیم آنان در برابر فرمان پروردگار و اطمینان آن‌ها به وعده‌های خداوند.
با این مقدمه این فراز دعا یعنی خدایا ظرفیت پذیرش حق را به شکلِ کسانی که از گناهان به سوی تو بازگشته‌اند و به وعده‌های تو اطمینان دارند؛ به من عطا کن.
شرح صدر حالتی از ایمان است که برخاسته از توکل مطلق و بی‌نیازی از مردم و قدرت تحمل فراوان و اراده استوار است.
با این حالت معنوی انسان دریادل می‌شود و می‌تواند با آرامش خیال برای حل مشکلات بدون ترس و واهمه از شکست و کمی یاران و انبوهی مشکلات و سختی شرایط به جنگ آن‌ها برود.
شرح صدر از ناحیه خداوند است.
از رسول خدا (ص) سؤال کردند شرح صدر چیست؟ حضرت فرمودند: نوری است که خداوند در قلب هرکس بخواهد می‌افکند و در پرتو آن، روح او وسیع و گشاده می‌شود. پرسیدند آیا نشانه‌ای دارد؟ فرمودند: نشانه‌اش توجه به آخرت، دل‌کندن از دنیا و آماده شدن برای مرگ قبل از فرا رسیدن آن است.
«بِأَمانِکَ یَا أَمانَ الْخائِفِینَ»
درخواست های امروز فقط در امان خداوند متعال که همانا امان‌دهنده هراسندگان است حاصل می‌شود.
انتهای پیام