پهلوی پسر
-
فرجام سیدِ طلبه و فداییان اسلام
نویسنده کتاب «شیعهگری» در سال ۱۳۲۴ برداشتهای مغرضانهای از احکام اجتماعی و فقهی اسلام و جایگاه روحانیت منتشر و بر نظر خود پافشاری کرد و موجبات ناراحتی عمیق جامعه روحانیون و متدیان همعصر خود شد. علامه امینی نویسنده کتاب را مرتد اعلام کرد و سید مجتبی میرلوحی داوطلب اجرای حکم الهی درباره نویسنده شد.
-
مرگ در بازگشت به غربت
سرنوشت پادشاهی که در قسمنامه پادشاهیش که از رادیو ایران پخش شد، بر خلاف وعدهای که رو به نمایندگان ملت در مجلس شورای ملی داد و گفت «من خداوند قادر متعال را گواه گرفتهام به نام کلام الله مجید و به آنچه نزد خدای محترم است قسم یاد میکنم که تمام هم خود را مصروف حفظ استقلال ایران کنم.» رفتار کرد و بعد از ۳۷ سال سلطنت، آواره مصرُ مراکشُ باهاماُ مکزیکُ نیویورک و تگزاس آمریکاُ و باز برگشتن به مصر شد و یک روحانی شیعه عراقی بر جسدش نماز میت خواند.
-
غریبی علی
هنوز صدای پر حرارتش در فضای حسینیه و موسسه ارشاد و دانشگاه تهران به گوش میرسد. آنگاه که از «فاطمه» سخن میگفت و هیچ کلامی را رساتر از «فاطمه، فاطمه است» نمیدانست. اما جبرِ پهلویِ پسر و دستگاهِ امنیتی تحت فرمانش، در چهل و چهارمین سال زندگیش، او را چنان گرفتار هجران کرد که به جای آرمیدن در آغوش پر مهر وطن، سر بر زانوی غربت، راهی دیار باقی شد.