به مناسبت سالروز تولد هوشنگ ظریف

ببینید / برای مردی که افسانه بود!

در همان زمان‌ها که زمزمه شیوع ویروس کرونا در بین مردم می‌چرخید، در یک روز سرد زمستانی به منزل مردی رفتیم که وجودش نور و گرما بود. مردی که محض آشکار شدن میهمانانش در رودی منزل، با لبخندی از سر مهر به آنها خوشامد گفت. حال چندان خوشی نداشت و حتی ما و البته دوستان دیرین خود را به یاد نمی‌آورد، ولی با این حال آراسته و بامتانت روی صندلی خود نشسته بود و در حالی که لبخند از چهره‌اش محو نمی‌شد، از همسرش می‌خواست که از میهمانان پذیرایی کند و خود درخواست می‌کرد که مبادا احساسی جز راحتی داشته باشند.

تازه‌هایی از هوشنگ ظریف، محمود فرشچیان و محمود دولت‌آبادی

اختتامیه جشنواره مقاومت، گزارشی به بهانه سالگرد درگذشت هوشنگ ظریف، اثر جدید محمود فرشچیان،  پیش‌فروش نسخه صوتی رمان «کلیدر» محمود دولت‌آبادی، قطع درخت ۳۰۰ ساله باغستان قزوین و واکنش مدیرکل میراث فرهنگی این استان و تعطیلی موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران از گزیده اخبار فرهنگی هنری روز چهارشنبه ۱۷ اسفند ماه بود.

برای پیوستن حسن ناهید به ۲ رفیق دیرینه

کسی چه می‌داند، شاید ناهید، ظریف و شهیدی دوباره باهم نواختند!

حسن ناهید از هنرمندان مطرح موسیقی کشورمان، پیشکسوت و صاحب سبک بود. هر از چند گاهی با او تماس می‌گرفتیم و گپ کوتاهی می‌زدیم و احوالش را جویا می‌شدیم. همیشه خوش‌برخورد بود و با مهربانی پاسخ می‌داد. هر چند که این اواخر گاهی حال چندان خوشی نداشت اما اسم «نِی» و موسیقی که می‌آمد، سریعا دغدغه‌هایش را می‌گفت و ای کاش ها و امیدهایش را می گفت.

چرا جشنواره فجر از موسیقی «فرامرز پایور» استفاده کرد؟

روزی برای عیادت از هوشنگ ظریف فقید در منزل ایشان بودیم و اتفاقا حسن ناهید و عبدالوهاب شهیدی هم بودند؛ سه یاری که سال‌ها نزد یکدیگر کار کرده بودند و اگر قدیمی‌ترین مصاحبه‌های آنها را هم ببینید از علاقه‌شان به هم گفته‌اند. در آن روز اما این سه یار قدیمی، بارها نام فردی که سال‌ها بود، دیگر در میانشان نبود را به زبان می‌آوردند و آن فرد کسی نبود جز فرامرز پایور؛ هنرمندی که بسیاری از اهالی موسیقی را گرد هم جمع کرد و زمانه دیگری را در موسیقی رقم زد؛ به قول پری صالحی ـ همسر هوشنگ ظریف ـ «آن زمان‌ها که با استاد پایور کار می‌کردیم چیز دیگری بود و دیگر تکرار نشد».