روایت ۷ زن کارگر خدمات خانه‌تکانی

«مرئی»های نامرئی

به تاول دست‌هایش که نگاه می‌کند، رویای آزادی محمدرضا را در خیال می‌بافد. آن روز را به یاد می‌آورد که خبر دستگیری محمد آمد. دست بچه‌های حاج‌آقا را ول کرد و چشم‌هایش سیاهی رفت. تا دو هفته، زندگی‌اش فلج بود و دیگر نتوانست پرستار بچه‌ها باشد. عذر خواست و گفت که چقدر حال بدی دارد. پسرش در شهری دور از تهران مرتکب قتل شده بود. تلفن پشت تلفن زنگ می‌خورد و دادگاه یکی پس از دیگری برگزار می‌شد. خرج خانه را که می‌داد؟ خودش، زری خانم.

۲۴ اسفند ۰۱ - ۱۴:۴۱