روایتی متفاوت از آخرین روز زندگی یک باستان‌شناس

«صدای پشت تلفن آهسته گفت کمی دیر شده، ایشون در آسانسور فوت کردند» یخ زدم، چه کار کنم به کی زنگ بزنم؟ به فاضلی، رییس وقت پژوهشکده باستان‌شناسی، زنگ زدم، نیم ساعت بعد بچه‌های تیم کاوش هگمتانه را جمع کردم و داستان را تعریف کردم، همه بهت‌زده بودند، بعضی سیگار می‌کشیدند، بعضی آهسته اشک می‌ریختند و بعضی با پرزهای موکت سرگرم شده بودند.»