«یاد بعضی نفرات»؛ از تجربه مواجهه با سوگ تا یادآوری امید

پدران از فرزند از دست رفته و مواجهه‌شان از سوگ می‌گویند. مردی فراموش شدن خود را یادآوری می‌کند و از همسر نویسنده‌اش سخن می‌گوید. فرزندی پدرش را از دست داده و از مهجور بودن پدرش بغض دارد و شاگردی هم مرگ معلمش را باور ندارد اما دیگری دوستش را از دست داده و از امید می‌گوید و می‌خواهد آن را از هم دریغ نکنیم.

۹ آذر ۰۳ - ۰۰:۰۳