از دوره سِجِل‌ها تا شناسنامه‌های رایانه‌ای

تا کمتر از ۱۰۰ سال پیش نه خبری از سجل و شناسنامه بود، نه سازمانی که تولد، مرگ، ازدواج و طلاق را ثبت کند. به جای آن، روحانیون، ریش سفیدان محله یا بزرگان قوم بودند که تا قبل از رواج شناسنامه به سبک اروپایی‌ها، وقایع تولد را در کتاب‌های مقدس ثبت می‌کردند.