رد خاطرات «هوشنگ ابتهاج» را کجا بگیریم؟

«وقتی خود آدم نمی‌ماند، حالا خانه هم نمانَد، اما خوب این خانه حیف است و یادگاری است.» این‌ جملات، گوشه‌ای از احساسات و باور هوشنگ ابتهاج است، موقعی که چنگال‌های بولدوزر آماده بود تا به جان خانه مادریِ «سایه» فرو برود.

۱۹ مرداد ۰۱ - ۱۶:۱۱