توهماتِ یک تروریست زودپز!

دست به سینه می‌نشیند... سعی می‌کند خونسرد باشد... قیافه آدم‌های متفکر را می‌گیرد... توی چهره‌اش چیزی مثل لجاجت، نرود میخ آهنین در سنگ، موج می‌زند. تلاشی برای منطقی به نظر رسیدن ندارد... در عوض سعی می‌کند شجاعت به خرج دهد... می‌خواهد به چشم رئیس دادگاه، به چشم دوربین‌ها و حاضران شجاع به نظر برسد... می‌خواهد بگوید مرغِ اعتقاداتش یک پا دارد... البته نقش بی‌حوصله‌ها و بی‌خیال‌ها را هم خوب بازی می‌کند.

۲۶ مهر ۰۳ - ۱۰:۰۹