آنچه تا کنون از آن غفلت شده، تبعات رهاکردن بیش از ۲۰ میلیارد ته سیگار در محیط زندگی موجودات زنده است. به عبارت دیگر حدود هفت هزار ماده شیمیایی که به تنهایی ۷۰ ماده سرطان‌زا را در محل زندگی ما رها می‌کنند. اگر سیگارها، اصولاً بدون فیلتر ساخته شوند، هر چند ممکن است اثرات آنی و مضر آن‌ها بر فرد استعمال‌کننده در کوتاه‌مدت بیشتر باشد اما عواقب و خسارت‌های بلندمدت آن بر محیط زیست کمتر خواهد بود و زباله کمتری هم تولید خواهد شد. یک آزمایش ساده نشان می‌دهد اگر ته سیگار را به مدت ۹۶ ساعت در یک لیتر آب قرار دهیم، مواد سمی موجود در آن برای کشتن هر نوع ماهی آب شیرین یا آب شور کافی است. بسیاری از کودکان با ته سیگار بازی می‌کنند و حتی برخی حیوانات آن را به اشتباه می‌خورند. در نتیجه ته سیگار رهاشده در محیط زیست می‌تواند خسارت‌های جبران‌ناپذیری به سلامت جانداران وارد کند. ته سیگار، پسماند ظاهراً کوچکی‌ست که به راحتی در هر جایی رهایش می‌کنیم و فکر می‌کنیم که کار تمام شده، در حالی که ماجرا تازه شروع شده است. ته سیگار یک ماده مصنوعی و غیر قابل تجزیه است. در فیلتر باقی‌مانده از سیگارهای دود شده، مواد سمی و فلزات سنگین خطرناک دیگری چون نیکوتین، سرب، مس و کروم هم وجود دارد که در یک بسته متشکل از ۱۲ هزار الیاف پلاستیکی در هم تنیده مانند استات سلولز و تجزیه‌ناپذیر جاسازی شده‌اند. موادی که سالانه سبب مرگ میلیون‌ها پرنده و آبزیان ساکن در تالاب‌ها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و دریاهای آزاد می‌شوند. چرخه شومی که البته در زنجیره غذایی در نهایت به انسان هم باز می‌گردد. ایرانی‌ها هم روزانه معادل ۳۰ میلیارد تومان سیگار می‌کشند. سالانه نزدیک به ۶۰ میلیارد نخ سیگار در کشور مصرف می‌شود که بین ۱۵ تا ۲۵ میلیارد آن قاچاق است. این روزها در کشور به دلیل استفاده بیش از حد مردم از سیگار و قلیان انواع بیماری‌ها در بین آنها رواج پیدا کرده و در افراد سیگاری بیماری‌های ریوی ۲۰ تا ۳۰ و بیماری‌های قلبی ۳ تا ۴ برابر بیشتر است. آمار دیگری حکایت از این دارد که ایرانیان روزانه ۸ تا ۱۰ میلیارد تومان برای سیگار هزینه می‌کنند و بیشتر کسانی که سرطان ریه دارند مصرف‌کننده سیگار هستند. بر اساس آخرین آمار در سال ۸۹، هر خانوار ایران در این سال بالغ بر ۵۲ هزار تومان معادل ۰.۴ درصد از کل سبد هزینه خود را صرف خرید سیگار کرده است، متوسط ۱۱۴۷ نخ سیگار مصرف کرده است که از این تعداد ۵۱۸ نخ سیگار تولید داخلی و ۶۲۹ نخ معادل ۵۷ بسته سیگار خارجی بوده است. اما مقایسه‌ای در بین استان‌های کشور نشان می‌دهد، هر خانوار بوشهری در این سال با هزینه کرده رقمی معادل ۱۱۵ هزار تومان بیشترین میزان مصرف سیگار را داشته است و بعد از استان بوشهر استان‌های آذربایجان غربی، گیلان، کرمان و قزوین رتبه‌های بعدی را در میزان مصرف دخانیات به خود اختصاص داده اند، البته این به معنی بالاتر بودن سهم از کل بازار مصرف دخانیات نیست بلکه نشان دهنده میزان هزینه اختصاص پیدا کرده توسط هر خانوار در این استان به سیگار در مقایسه با خانوارهای ساکن دیگر استان‌های کشور بوده است.