یک روان‌شناس تاکید کرد: قهر کردن، به صورت قطع ارتباط در یکی از شکل‌های دیداری، چشمی و کلامی بروز پیدا می‌کند ولی می‌تواند ریشه در زندگی بدوی یا اولیه افراد داشته باشد.

فرناز امیراصلانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، منطقه زنجان، اظهار کرد: قهر از واکنش‌های طبیعی انسان است و به صورت سرشتی، ژنتیکی و یا محیطی به افراد منتقل می‌شود تا جایی که افراد در موقعیت‌های یکسان به اشکال گوناگون قهر می‌کنند. همه افرادی که قهر می‌کنند در موقعیت‌هایی از زندگی با ناکامی مواجه شده‌اند و یا به نیازهای مطلوب خود دست نیافته‌اند، به همین‌خاطر، به درجات متعددی از قهر متوسل می‌شوند.

این روان‌شناس با اشاره به این‌که کم‌حوصلگی و بی‌ارزش شدن رابطه به افزایش دفعات و مدت‌زمان قهر دامن می‌زند، ادامه داد: قهر و عوامل ایجاد آن استرس‌زا است و در اغلب موارد، افرادی که برای رسیدن به مطالبات خود به قهر متوسل می‌شوند استرس زیادی تحمل می‌کنند. این در حالی است که قهر تا حدودی برای هر دو جنس زن و مرد طبیعی است اما شواهد عینی نشان می‌دهد که این عمل بیشتر در زنان دیده می‌شود.

وی تصریح کرد: اغلب مردان، قهر را نوعی ضعف قلمداد می‌کنند و بر عواطف‌شان قانون «همه یا هیچ» حکم‌فرما است. ولی قهر روندی است که نشان می‌دهد ارتباط به طور کامل قطع نشده و به احتمال خیلی زیاد به آشتی ختم می‌شود. با این وجود، افرادی که به مطرح شدن و ابراز وجود احتیاج دارند و از فقدان اعتماد به ‌نفس رنج می‌برند، بیش از سایرین در روابط خود قهر می‌کنند.

امیراصلانی خاطرنشان کرد: قهر به هیچ عنوان راه درمان نیست و افرادی که به اصطلاح حالی به حالی هستند به راحتی دوستان و آشنایان خود را از دست می‌دهند؛ چراکه هیچ‌کس دوست ندارد با فردی که به فواصل کوتاه قهر می‌کند ارتباط نزدیک و مستمر داشته باشد. به همین‌خاطر، به افراد زودرنج توصیه می‌شود که در وهله اول قوه شناخت خود را نسبت به سایر عوامل تنبیه بالا ببرند و بدانند که قهر به تنهایی چاره‌ساز نیست. همچنین اعتمادبه‌نفس و مهارت‌های کلامی خود را تقویت کنند و به دیگران هم اجازه دهند که در مواقع متعدد نظرات مخالف خود را ابراز کنند.

این روان‌شناس یادآور شد: بهتر است همه ما افکار منفی خود را دور بریزیم و علل ناراحتی خود را برای طرف مقابل عنوان کنیم. همچنین باید راه آشتی را باز بگذاریم و هر چیزی که از دهان‌مان بیرون می‌آید را عنوان نکنیم. علاوه بر این، کدورت نباید طولانی‌مدت باشد چون از میزان تاثیرگزاری آن می‌کاهد.

وی تاکید کرد: در قهر و آشتی، به ویژه در رابطه مادر و فرزندی، والدین نباید بلافاصله عذرخواهی مکرر کودک را بپذیرند؛ چراکه این امر موجب تکرار رفتار غلط، تقویت عذرخواهی مکرر و در نتیجه اصلاح نشدن رفتار نامناسب می‌شود.