گیاه آویشن یکی از گیاهان خوراکی خودروی استان و متعلق به خانواده نعناع یا Labiateaمی باشد.

دکتر سید محمد معصومی عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه، در خصوص گیاه آویشن گفت: گیاه آویشن با نام علمی Thymus kotschyanus و با نام محلی آزبوه یکی از گیاهان خوراکی خودروی استان و متعلق به خانواده نعناع می باشد.

وی در رابطه با ویژگی های ریخت شناسی این گیاه اظهار داشت: آویشن گیاهی پایا با بوته های کوچک در بن چوبی، غالبا چمنی متراکم، بن بسیار ضخیم، دارای ساقه بسیار منشعب، با انشعاباتی به طول شش تا 12 سانتیمتر، کرکدار با کرکهای در طول و شکل از هم و برگدار می باشد.

معصومی افزود: برگ این گیاه در شاخه های گلدار تا زیرگل آذین در حدود چهار تا شش زوج، تماما همقد، به ابعاد 5/1 تا هفت در 9 تا 13 میلیمتر با دمبگرهایی به طول یک تا دو میلی متر با تیغه یا پهنگی کم و بیش تخم مرغی در قاعده مقطع یا کنجی، در راس مدور، پوشیده از کرکهایی به شکل متفاوت یا فاقد کرک، با تعدادی غده های بدون پایه متمایل به سرخ، با دمبرگ های مشخص، رگه های جانبی سه زوج، خمیده و کمانی، در حاشیه در هم و راس بهم آمده هستند.

وی در خصوص گل آویشن، گفت: گل این گیاه به رنگ صورتی، صورتی متمایل به سفید، براکته های غیر رنگی، سبز و علفی، بطول یک تا 5/1 میلیمتر، کاس بطول چهار تا پنج سانتیمتر با لوله ای استوانه ای یا کم و بیش استکانی، لبهای همسان، بالایی برابر و همقد با بخش لوله ای، با دندانه های پایینی تقریبا همقد بالایی، بطول 8/0 تا 2/1 میلیمتر، میخک مانند، مژکدار، فاقد کرک و بطول شش تا هفت میلیمتر است.

معصومی در رابطه با پراکندگی این گیاه اظهار داشت: آویشن را در آذربایجان غربی و شرقی، اردبیل، اراک و نواحی و مناطق البرز می توان یافت و در استان کرمانشاه نیز در سرپل ذهاب، کرند غرب، کوه شاهو و طاقبستان قابل برداشت است.

این استاد گیاه شناسی طریقه مصرف آویشن را اینگونه عنوان کرد: از برگ و ساقه های جوان آویشن در اواخر بهار و تیر ماه می وان استفاده کرد به این صورت که آنها را به صورت چاشنی همراه غذا مصرف می کنند و یا آنها را خشک کرده بصورت پودر در می آورند و به عنوان معطر کننده به غذاهایی همچون کوکو، نیمرو و شامی کباب اضافه می کنند.