همایش "سنگ اشکن" بزرگترین غار دست‌ساز ایران روز ۲۶ شهریور ماه در جهرم برگزار می‌شود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) منطقه فارس، همايش بزرگترين غار دست‌ساز ايران با حضور جمعي از صاحب‌نظران غارشناسي، زمين‌شناسي، ميراث فرهنگي و گردشگري، برگزار خواهد شد.

اين همايش با همكاري شهرداري و شوراي اسلامي، فرمانداري و ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري شهرستان و در سالن آمفي‌تئاتر دانشگاه علوم پزشكي جهرم برگزار خواهد شد.

به‌گزارش ايسنا، غار "سنگ اِشکن" در دامنهٔ شمالی البرز کوه، در جنوب شهر جهرم، در عرض جغرافیایی ۲۱۶"۲۹'۲۸˚ شمالی، طول جغرافیایی ۷۹۷" ۳۴'۵۳˚ شرقی و ارتفاع ۱۰۹۱ متری از سطح دریا قرار دارد.

فاصله غار یاد شده تا شهر جهرم سه کیلومتر و تا مرکز استان فارس، شیراز، ۱۸۵ کیلومتر است.

این غار مصنوعی بی‌نظیر و شگفت‌انگیز در ابتدای درهٔ قلات و در زیر پشته‌ای در قسمت شرقی آن واقع شده است.

غار سنگ اِشکن مجموعه‌ای از دهانه‌ها و ستون‌هایی است که به صورت دالان‌های متقاطع دیده می‌شود.

در این مکان چند سنگ‌تراش و سنگ شکن به کار برداشت سنگ مشغول بوده‌اند. هر کدام از آنها در یک مسیر و دهانه، سنگ برداشت می‌کرده‌اند و برای جلوگیری از ریزش سقف هر از چند متر قسمتی را باقی می‌گذاشتند تا به صورت یک ستون نگهدارنده عمل کند.

دالان‌هاي موجود در اين غار بر اثر برداشت و استخراج سنگ‌های سفید آهکی و دولومیتی به وجود آمده‌اند و از آن به عنوان بزرگ ترین غار مصنوعی و دست ساز جهان یاد می‌کنند.

البته غارهای مصنوعی بزرگ‌تر از این غار در جهان وجود دارد، اما اکثر آنها به شکل یک تونل یا دالان سراسری است و بر اثر استخراج مواد معدنی با وسایل مکانیکی و ماشین‌آلات مختلف ایجاد شده‌، بنابراین می‌توان گفت غاری بزرگتر از این غار که کاملاً دست ساز و به این شکل خاص یعنی دارای دالان‌ها، ستون‌ها و دهانه‌های متعدد باشد حتي در جهان هم وجود ندارد.

غار در سنگ‌های آهکی – دولومیتی تشکیلات جهرم و آسماری مربوط به دوره اتوسن-الیگوسن ایجاد شده است.

در محل غار، از کف تا سقف چندین لایه شناسایی شده است؛ در کف غار دولومیت‌های قهوه‌ای رنگ وجود دارد، سپس آهک‌های شیری رنگ و کمی خاکستری با ضخامت بیش از ۴ متر قرار دارد که در بیشتر قسمت‌ها استخراج شده است. ستون‌های باقی مانده بیشتر از این لایه هستند. در سقف غار لایه‌ای از جنس دولومیت با ضخامت بیش از ۵ متر قرار دارد و پس از آن تا روی پشته، سه لایه دولومیتی دیگر وجود دارد.

تاریخ برداشت سنگ به این صورت و از داخل غار به حدود ۳۵۰ سال قبل (صفویه) توسط شخصی به نام کاظم‌خان فرزند خواجه اسماعیل باز می‌گردد. پس از او فرزندان استاد کاظم و شاگردانش به این کار ادامه داده‌اند.