رئیس انجمن آبخیزداری ایران گفت: در گذشته منابع آبی حوزه آبخیز دریاچه ارومیه به شکل  امروز مصرف نمی‌شد .

سید حمیدرضا صادقی در گفت‌و‌گو با ایسنا، منطقه اردبیل گفت: اگر بخواهیم در رابطه با دریاچه‌ها صحبت کنیم هیچ منبع آبی، خاکی و انسانی را نمی‌توانیم در طبیعت پیدا کنیم که در تعامل با آبخیزداری نباشد و یا به نوعی در حوزه آبخیز واقع نشده باشد .

وی افزود: طبیعتاً ما هر وقت بحث آبخیز و آبخیزداری را مطرح می‌کنیم تمامی مسائلی را که مستقیم و غیرمستقیم با آبخیز در ارتباط است مورد توجه ما خواهد بود .

صادقی تصریح کرد: برخی از اوقات با اعمال یک سری مدیریت جامه حوزه آبخیز در سطح آبخیزهای کشور قادر خواهیم بود که حیات پایدار برای منابع آبی و از جمله تالاب‌ها و دریاچه‌های داخلی را تضمین کنیم و طبیعتاً این تضمین بقا برای منابع آبی یعنی تضمین حیات و تضمین توسعه پایدار برای کشور .

رئیس انجمن آبخیزداری ایران با اشاره به وضعیت دریاچه‌ها و تالاب‌های کشور، گفت: ما هر وقت از منابع آبی به طور صحیح استفاده نکنیم یقیناً یک قسمت از پیکره آبی اکوسیستم آبی دچار اختلال می‌شود، حال چه دریاچه شورابیل، چه دریاچه ارومیه، چه دریاچه هامون، چه مهریز، چه بختگان و تالاب‌هایی مثل هورالعظیم و باتلاق گاوخونی و شادگان طبیعتاً دچار اختلال می‌شوند .

وی ادامه داد: حال باید ببینیم چگونه می‌توانیم مانع این اختلال‌ها شویم؟ یا چگونه می ‎ ‌ توانیم مشکلات ایجاد شده برای منابع آبی به حداقل برسانیم، متوقف کنیم و در درازمدت آنها را به حالت طبیعی برگردانیم؟ برگشت به نظام صحیح و قدیمی و واقعی حاکم بر منابع آبی آن آبخیزها است .

صادقی خاطرنشان کرد: در گذشته منابع آبی حوزه آبخیز دریاچه ارومیه به شکل امروزی مصرف نمی‌شد .

رئیس انجمن آبخیزداری ایران با طرح این سئوال که چرا ما با دریاچه ارومیه چنین مساله‌ای را در 30 سال پیش مواجه نبودیم؟، تصریح کرد: چون با منابع آبی با لطافت خاصی برخورد می‌شد که امروزه آن لطافت را در حوزه آبی و آبخیز شاهد نیستیم .

وی تصریح کرد: طبیعتاً هر وقت ورودی‌های به آبخیز دریاچه ارومیه متوقف شود، قطعاً سطح دریاچه ارومیه تقلیل خواهد یافت و نهایتاً دچار خشکیدگی خواهد شد، ولی اگر ما برگردیم یک رویکرد مدیریت سازگار آبخیز دریاچه ارومیه را داشته باشیم، یعنی بیاییم یک شیوه نظام‌مند بهره‌برداری از کلیه منابع آب و خاک و پوشش گیاهی آن اکوسیستم داشته باشیم، میزان توقع و برداشت ما از آن منابع آبخیز در حد پتانسیل تولید آن خواهد بود و هر وقت میزان برداشت و تولید در تعادل باشد، طبیعتاً اکوسیستم در تعادل خواهد بود و خدمات آن اکوسیستم به ما تضمین خواهد شد و پایدار خواهد بود.