به گزارش ایسنا و به نقل از سایمکس، کشف دانشگاه کوئینزلند به برخی از مبتلایان به سرطان در آینده از جمله کودکانی که مبتلا به سرطان خون هستند کمک می‌کند تا از عوارض سخت و ناتوان کننده‌ی شیمی درمانی در امان بمانند.

پروفسور ایرینا وتر(Irina Vetter) و دکتر هانا استاروبوا(Hana Starobova) معتقدند که با از بین بردن التهاب که یکی از واکنش‌های طبیعی بدن به داروی وینکریستین است می‌توانند درد و علائم ناخوشایند حاصل از آن را نیز از بین ببرند.

پروفسور وتر می‌گوید: ما متوجه شدیم داروی ضدالتهاب آناکینرا به طور قابل توجهی باعث کاهش علائم عصبی داروی وینکریستین می‌شود و از آن مهم‌تر تاثیر شیمی‌درمانی را کاهش نمی‌دهد.

آناکینرا داروی بیماران مبتلا به رماتیسم مفصلی است و محققان موسسه‌ی علوم‌زیستی مولکولی قصد دارند تا آن را بر روی بیماران سرطانی که از داروی وینکریستین استفاده می‌کنند امتحان کنند.

پروفسور وتر می‌گوید: داروی وینکریستین برای درمان سرطان‌های دهانه رحم، مغز و ریه، سرطان خون و لنفوم‌های غیر هاجکین استفاده می‌شود. او می‌گوید تمرکز تحقیقات بر روی دو داروی وینکریستین و آناکرینا بود گرچه یافته‌های اولیه نشان می‌دهد آناکینرا در تسکین عوارض سایر داروهای مربوط به شیمی‌درمانی نیز اثر دارد.

پروفسور وتر گفت:متأسفانه عوارض جانبی شیمی‌درمانی گاهی اوقات چنان وحشتناک است که افراد درمان خود را متوقف می‌کنند یا به پایان می‌رسانند و این کار آن‌ها را در معرض خطر قرار می‌دهد و کاهش علائم ناخوشایند شیمی‌درمانی در نهایت موجب نجات جان بسیاری از بیماران خواهد شد. 

پروژه‌ی سرطان کودکان بخشی از بودجه‌ی تحقیقات را فراهم کرد و اوون فاینگان مدیرعامل این خیریه گفت: اینکه محققان یک داروی شناخته‌شده و مورد تایید را برای آزمایش انتخاب کردند به این معناست که این دارو به سرعت به مصرف بالینی می‌رسد. این کشف زودتر به بیماران کمک خواهد کرد تا اینکه بخواهیم یک داروی کاملا جدید تولید کنیم.

این دارو هم  به کودکان و هم به بزرگسالان مبتلا به سرطان کمک خواهد کرد.

دکتر استاروبووا می‌گوید: نوروپاتی یکی از ناخوشایندترین و شدیدترین عوارض دارویی شیمی‌درمانی است که باعث گزگز و بی حسی دست و پا، درد و ضعف عضلانی می‌شود و باعث لنگیدن فرد خواهد شد. متأسفانه این علائم می‌توانند تا مدت‌ها پس از درمان نیز ادامه یابند.

تنها راه بهتر کردن عوارض، کاهش دوز وینکریستین است، اما این کار باعث کاهش اثر درمان در برابر سرطان می‌شود.

این تحقیق در مجله‌ی Experimental Medicine منتشر شده است.

انتهای پیام