به گزارش ایسنا، روزبه کردونی در کنفرانس آنلاین ملی امور اجتماعی در برنامه هفتم توسعه، به چالش‌ها و تنگناهایی که در برنامه ششم توسعه داشتیم پرداخت و گفت: مرور این چالش‌ها به این دلیل اهمیت دارد که ما متوجه باشیم در این سالها چقدر موفق شدیم این چالشها را حل کنیم و کدام چالشها هنوز پابرجاست؟ این نگاه و این رویکرد به چالش‌های موجود به ما کمک می کند که در تدوین برنامه هفتم به ویژه حوزه رفاهی و اجتماعی نگاه سیاستگذارانه‌تری داشته باشیم.

وی افزود: یکی از مهم‌ترین مسائل و چالش‌هایی که در برنامه ششم مورد بحث قرار می‌گرفت وجود دستگاه‌های متعدد و پراکنده حمایتی در حوزه‌های مرتبط با رفاه و حمایت اجتماعی و جزیره‌ای عمل کردن آنهاست.

وی در ادامه، به دیگر چالش‌ها اشاره کرد و افزود: چالش دوم تداخل وظایف و فعالیت‌های دستگاه‌ها و نهادهای ارائه کننده خدمات رفاهی است؛ اینها چالشها و تنگناهایی است که ما پیش از برنامه ششم با آن مواجه بودیم و قرار بود که در پایان برنامه ششم این مسائل یا حل شده باشد و یا بخشی از آنها حل شده باشد. 

به گفته وی، چالش سوم عدم اجرای نظام تامین اجتماعی چندلایه، چالش چهارم فقدان نظام یکپارچه و متمرکز آماری برای شناسایی پوشش و رصد جمعیت هدف، چالش پنجم تعدد مراکز تولیدکننده گزارشات آماری و محدودیت در دسترسی مناسب به این اطلاعات بود و چالش بعدی مناسب نبودن ساز و کارهای شناسایی و پذیرش نیازمندان بود.

کردونی چالش بعدی را کامل نبودن نظام پایش و ارزشیابی ارایه خدمات در بحث حمایتی دانست و تصریح کرد: چالش دیگر ناتوانی در پوشش دادن کل خانوارهای نیازمند به دلیل ناکافی بودن اعتبارات و چالش دیگر تبعات ناشی از اجرای سیاستهای کلان اقتصادی در نظام سیاستگذاری و تداوم نابرابری‌های رفاهی است. 

کردونی بیان کرد: ما در حوزه رفاهی و اجتماعی  چالش بسیار بزرگ در حوزه عمومی و مطالبه‌گری داریم و ما بیشتر مطالبه مان از دستگاه‌هایی است که باید حمایت اجتماعی کنند.

وی در بخش دیگر، چالش دیگر را توجه ناکافی به بومی سازی اندیشه‌ها و الگوهای وارداتی مرتبط با حوزه حمایتی عنوان کرد و گفت: به ویژه آنجایی که ما به ضرورت رویکردهای منطقه‌ای در تدوین برنامه‌های حمایتی وارد می‌شویم، بسیار مهم است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود افزود: امروز که میخواهیم وارد برنامه هفتم شویم، باید چند مسئله را تعیین و تکلیف کنیم. اول اینکه متولی این چالش‌ها کدام دستگاه‌ها بوده است؟ چه سیاستهایی ناظر بر هرکدام از این چالشها تدوین و چه اقداماتی اجرا شده است؟ آیا این اقدامات اثربخش بوده است؟ اگر اثربخش بوده تا چه میزان اثربخش بوده است؟ نکته بعد این است که اگر چالش هنوز پابرجاست چرا پابرجاست؟. 

انتهای پیام