به گزارش ایسنا، به طور معمول برای درمان زوج‌های نابارور، از روش تحریک تخمک‌گذاری کنترل‌شده، به همراه تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI) استفاده می‌شود. یکی از مشکلات شایع در مراکز ناباروری، شکست پی‌درپی این روش است.

این روش به طور روتین در درمان بسیاری از علل ناباروری مثل ناباروری‌های با دلیل مردانه، ناباروری با علت‌های سرویکال تخمدانی، ایمونولوژی و با علت‌های غیرقابل تشخیص، کاربرد گسترده‌ای دارد. میزان موفقیت بارداری در روش تلقیح داخل رحمی اسپرم حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد گزارش شده است و فاکتورهای مختلفی مثل سن زن، مدت ناباروری، تعداد فولیکول‌ها، ضخامت آندومتر، تعداد اسپرم تلقیح داده، علت ناباروری و ... در موفقیت این روش موثر است.

با توجه به این موضوع پژوهشگران با انجام مطالعه‌ای، ارتباط بین موفقیت بین روش تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI) و علت ناباروری را بررسی کردند.

این مطالعه در بازه زمانی بهمن ۱۳۹۳ تا مرداد ۱۳۹۵، بر روی ۸۰۳ زوج نابارور که برای درمان به پژوهشگاه رویان مراجعه کرده‌بودند، انجام شد. پژوهشگران در این مطالعه، ۹۹۴ سیکل یا دوره درمان تلقیح داخل رحمی اسپرم را بررسی کردند.

در روش IUI نمونه اسپرم با استفاده از ابزاری از طریق کانال سرویکس وارد حفره رحم می‌شود و مایع حاوی اسپرم به آرامی داخل رحم تزریق می‌شود. ۱۲ تا ۱۶ روز پس از تلقیح داخل رحمی اسپرم، با استفاده از آزمایش خون هورمون βhCG برای تشخیص حاملگی اندازه‌گیری می‌شود. در صورتی که تست بارداری مثبت بود، با استفاده از سونوگرافی ترانس‌واژینال در هفته چهارم پس از IUI، ساک حاملگی مشاهده می‌شود.

در بررسی‌ها مشخص شد که حدود ۲۹ درصد از زوجین شرکت‌کننده در این مطالعه ناباروری با علت نامشخص داشتند، در حدود ۴۰ درصد فاکتورهای مردانه دلیل ناباروری بود، حدود ۲۰ درصد دچار اختلالات تخمک‌گذاری بودند و در حدود ۱۱ درصد ترکیب عوامل مختلف باعث ناباروری شده بود.

مشاهدات این مطالعه حاکی از این بود که میزان موفقیت روش IUI در زنان جوان‌تر به طور معنی‌داری از زنان مسن بالاتر است. به علاوه در زوجینی که مدت زمان ناباروری آن‌ها کم‌تر از چهار سال بود، میزان موفقیت این روش بیشتر بود.

با وجود این‌که در این مطالعه افراد دچار تحریک بیش از حد تخمک‌گذاری (هایپراستیمولیشن تخمدان)، در مطالعه وارد نشده بودند؛ با این حال ۱۷.۵ درصد بارداری‌های بررسی‌شده چند قلویی بود.

در این مطالعه مشاهده شد در افرادی که دچار اختلالات تخمک‌گذاری هستند و یا بیش از یک عامل باعث ناباروری‌شان شده است، میزان موفقیت این روش بالاتر است.

یافته‌های این مطالعه حاکی از این است که سن زن، مدت ناباروری، علت ناباروری، قاعدگی نامنظم، حجم سیمن (مایع منی) و میزان گونادوتروپین دریافتی، فاکتورهای مهمی در نتایج روش تلقیح داخل رحمی اسپرم است.

در انجام این مطالعه، شهیده جهانیان سادات‌محله، فیروزه غفاری و محمدرضا آخوند پژوهشگران دانشگاه‌های تربیت مدرس، پژوهشگاه رویان و دانشگاه شهید چمران اهواز، مشارکت داشتند.

نتایج به‌دست آمده از این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «بررسی ارتباط بین نتیجه تلقیح داخل رحمی اسپرم و علل ناباروری» در مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، منتشر شده است.

انتهای پیام