علی کاویانی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در حال حاضر کاراته خوزستان حال خوشی ندارد. کاراته استان سه تا چهار دوره توسط یک شخص مدیریت می شد که روندی معمولی داشت و هیچ تدبیر و اندیشه ای وجود نداشت و در آن ۱۰، ۲۰ سالی که گذشت اصلا کاراته کارنامه درخشانی نداشت، ملی پوش هم نداشتیم و هیات استان با آن شرایط خوب اقتصادی که می توانست اسپانسر جذب کند، در لیگ برتر تیم هم نداشت. البته سرپرستی هیات برای ۱۱ ماه به خانم افشین داده شد و علی رغم این که اشرافی روی کاراته نداشت اما با تکنیک های خوب مدیریتی توانست جوانگرایی و شایسته سالاری کند و واقعا تحول بزرگی ایجاد کرد و انگیزه را به مربیان برگرداند. با حضور این سرپرست، سالن کاراته استان احیا شد و تیم خوزستان در رقابت های استعدادهای برتر به صورت آبرومندانه شرکت کرد و تیم برای اولین با در کشور نیز سوم شد.

بی‌انگیزگی در بین مربیان و ورزشکاران خوزستانی

وی بیان کرد: در نهایت نیز آقای میناب پور به عنوان رییس هیات انتخاب شد و اگرچه دوران مدیریت او با کرونا همزمان شده است اما تا به امروز هیچ تلاش و حرکتی ندیده ایم، در صورتی که در همین شرایط کرونایی، سایر هیات ها مسابقات مختلفی را برگزار کرده اند، برنامه‌ریزی‌های خوبی داشته اند و اسپانسرهای خوبی جذب کرده اند. کاراته خوزستان امسال می توانست رویکرد جدیدی از خود نشان دهد و استان در لیگ تیم داشته باشد اما این مهم صورت نگرفت و متاسفانه ورزشکاران و مربیان خوزستان بی انگیزه شده اند و در حال حاضر پنج بازیکن من وقتی خوزستان در لیگ برتر و سوپر لیگ تیم داری نکرد، برای تیم های دیگر بازی می کنند.

کاراته‌کاهای خوزستان در سن پختگی، سردرگم می‌شوند

این مربی بیان کرد: نداشتن تیمی از خوزستان در لیگ، از نقطه ضعف های کاراته استان محسوب می شود. ضمن این که بزرگترین معضل کاراته خوزستان به ویژه در بخش آقایان این است که هیچ زمانی در رده سنی امید و بزرگسالان انسجام نداشتیم و همین که کاراته‌کاهای استان به سن پختگی کامل می رسند، متاسفانه دچار سردرگمی می شوند و هیچ انگیزه‌ای برای آینده ندارند. انتظار داشتیم رییس فعلی هیات فکری به حال این موضوع کند اما فکری نشده است، درصورتی که این کار هزینه بر نیست. استان های دیگر روی سنین پایه سرمایه گذاری می کنند و از همین افراد ملی پوش می سازند اما در خوزستان چنین اتفاقاتی نمی افتد.

کاراته خوزستان جایگاهی در کشور ندارد

وی بیان کرد: کاراته خوزستان در حال حاضر هیچ جایگاهی در کشور ندارد و وضعیت این رشته در استان نگران‌کننده است. در خوزستان بحث استعدادیابی و چارتی برای کاراته وجود ندارد و هر زمان به عنوان مربی به هیات کاراته خوزستان مراجعه کرده ام با جمله تکراری و مایوس‌کننده "بودجه نیست" مواجه شده ام و نمی دانم چگونه بودجه وارد هیات های دیگر می شود اما وارد هیات کاراته نمی شود.

کاویانی با بیان این که در کاراته خوزستان باند و باندبازی زیاد است، افزود: اگر یک مدیر ورزشی خوب که کاراته‌کا نباشد بر صندلی مدیریت هیات بنشیند می تواند کاراته خوزستان را احیا کند. کاراته در خوزستان پس از فوتبال پرجمعیت ترین هیات ورزشی استان محسوب می شود و با این همه ورزشکار و مربی، قطعا می توانیم یک ملی پوش یا یک کاراته‌کا در اردوهای تیم‌ملی داشته باشیم اما با روندی که کاراته خوزستان طی می کند، هیچ نقطه عطفی در ۱۰ سال آینده برای این رشته نمی‌بینم.

باز شدن پای مربیان کاراته به دادگاه

کاویانی گفت: متاسفانه پای تمام مربیان کاراته به دادگاه باز شده است زیرا هر کسی که رییس هیات کاراته خوزستان می شود، اگر فردی کوچکترین نقدی از او داشته باشد را به دادگاه می کشاند و این بدعت بدی در هیات است. تمام مربیانی که انتقاد می کنند در کاراته استان نقش و تاثیر دارند اما متاسفانه پایشان به دادگاه باز شده است.

کِشتی کاراته خوزستان به گِل نشسته است

وی بیان کرد: شرایط خیلی بد شده است و خود من بسیار دلسرد شده ام و یکی دو بار نیز این تصمیم را گرفتم که باشگاهم را واگذار کنم و بفروشم و اصلا از این شهر بروم. در حال حاضر هیچ همدلی بین خانواده کاراته خوزستان وجود ندارد و همه ناراحت هستند و کاراته چند دسته شده است. کِشتی کاراته خوزستان به گِل نشسته است و همه مربیان ناامید و درصدد کنار گذاشتن این رشته هستند.

انتهای پیام