به گزارش ایسنا، بنابر اعلام داتین، محمد نژادصداقت، مدیرعامل شرکت داتین می­گوید: «آن چیزی که الان در صنعت بانکی، برای نرم­ افزار پرداخت می­ شود، اصلا با هزینه­ ها و نرم بین­ المللی تطابق ندارد اما اینکه چرا این امر در صنعت بانکی ما اتفاق افتاده، نیازمند بررسی است. ما در صنعت بانکی، در حوزه سخت­ افزار و نرم­ افزار و البته به­ طور کلی فناوری، وضعیت خوبی داریم اما چون عادت داریم برای نرم­ افزار، مانند ویندوز، آفیس و ... هزینه نکنیم و برایمان ملموس نیست که ورای آن، چقدر کار انجام شده تا قابل ارائه شود، همین امر، مساله جدی ایجاد کرده است.»

مدیرعامل داتین، نرم­ افزار را شالوده، اساس و بنیان بانک می­ داند.

او به گفته­ های مدیرعامل بانک ING اشاره می­ کند که می­ گوید، می­ خواهم یک شرکت فناوری باشم که لایسنس بانکی دارد و ادامه می­ دهد: «ما هنوز به این مدل نرسیدیم. ما یکسری بانک با ابعاد فوق­ العاده بزرگ داریم که ابزار می­ خواهند و به­ ازای آن براساس نفر - ساعت پول می­ دهند تا فلان فیچر پیاده­سازی شود. این امر، اصلا نگاه شریک استراتژیک یا نگاه مبتنی بر اینکه فناوری، شالوده بانکی باشد، نیست و ما را به نقطه­ ای هدایت می­ کند که برای آینده کشور، جالب نیست.»

او درباره مقایسه هزینه بانک­های ایرانی و خارجی در این حوزه می­گوید: «اگر این موارد را با دنیا مقایسه کنیم، درک بهتری خواهیم داشت. هزینه ­ای که بانک­های خارجی در حوزه تکنولوژی می­ کنند، قابل توجه است. بانک جی.پی مورگان، در سال ۲۰۱۸، در حوزه تکنولوژی، ۱۱ میلیارد دلار و بنک آو آمریکا، ۱۰ میلیارد دلار هزینه کرده­ اند. البته شاید این هزینه با ابعاد آن بانک­ها، چندان قابل مقایسه با ما نباشد اما در بانک­های خارجی، به اندازه چهار دهم درصد تا نیم دهم درصد از دارایی­هایشان در حوزه تکنولوژی سرمایه­گذاری کرده ­اند. این عدد در ایران، یک چهارم آن است.»

بانک مرکزی در سالی که رو به پایان است ۴۸ بخشنامه نظارتی و ۱۶ بخشنامه اعتباری صادر کرده است. نژادصداقت درباره این مساله می­ گوید: «به هر حال بانک مرکزی با توجه به جایگاهش و قانون‌گذاری که قرار است در شبکه بانکی انجام دهد، پروژه­ های متعددی را تعریف کرده و خصوصا امسال، تعدد آن زیاد بود. ما در پیش­ بینی­ های اول سال، چیزی حدود ۲۵ درصد ظرفیت تولیدمان را برای بانک مرکزی و پروژه­ هایی که اعلام می ­کند، در نظر گرفتیم. این عدد، در طول سال به ۴۰ درصد رسید؛ یعنی ما مجبور شدیم ۴۰ درصد ظرفیت تولیدمان را برای پروژه­هایی که بانک مرکزی تعریف می­کند، در نظر بگیریم. البته خودمان هم علاقه زیادی به برخی از این پروژه­ ها داریم مثلا در حوزه شفافیت تراکنش­ ها، مبارزه با پولشویی، تفکیک حساب­های تجاری از شخصی، محدودیت­هایی که در حوزه چک، لحاظ شده و پروژه­های خوب دیگر.»

مدیرعامل داتین در پاسخ به این سوال که ظرفیت مورد انتظار بانک­ها در پشتیبانی، با توجه به شرایط موجود، باید چگونه باشد، می­ گوید: «روال به این صورت است که اول هر فصل، با مشتریانمان مواردی که پیاده­ سازی آن اولویت دارد، برنامه­ ریزی می­ کنیم که تا آخر فصل، آنها را در سامانه­ ها اعمال کنیم. اتفاق جالبی که رخ داده، این است که بانک­ های ما هم از نقشه راه مشخص و استراتژی معین برای محصولاتشان آگاه نیستند! نشانه­ اش این است که ما  ۳۰ درصد ظرفیت را به­ عنوان ظرفیت غیربرنامه­ ریزی شده برای موارد فوری لحاظ می­ کنیم؛ یعنی اول هر فصل، تنها ۷۰ درصد ظرفیت را برنامه­ ریزی می­ کنیم چون حسب تجربه به ما ثابت شده، تا آخر فصل، ۳۰ درصد، تقریبا نصف آن مقداری که بانک فرض می­ کرده کار دارد، کار جدید به ما می­ دهد و فوری هم نیاز دارد.»

نژادصداقت با تاکید بر این موضوع که ما بابت اقدامات جدید، پول دریافت می ­کنیم، عنوان می­ کند: «اگر درخواست­های بانک مرکزی نباشد، بانک­ها بیش از اندازه درخواست دارند اما اتفاقی که افتاده، این است که به خاطر محدودیت ظرفیت، درخواست­های بانک­ها را انجام نمی­ دهیم. مثلا به بانک­ها می­ گوییم در این فصل، دستورهای بانک مرکزی را برای شما اجرا کنیم یا کارهای خودتان را؟ بانک، معمولا دستورهای بانک مرکزی را در اولویت قرار می­ دهد اما خودشان لیست بلندبالایی از اقدامات را دارند. ما از این بابت خیلی ناراحت هستیم. چون دستورهای بانک مرکزی را نمی­ توان عقب انداخت و معمولا این دستورها، فشارهای زیادی ایجاد می­ کند و زمان‌های خاص خودش را دارد. اتفاقا اصلا موضوع جذابی برای ما نیست. نکته دیگر اینکه بانک­ها هم بعضا با رغبت این دستور بانک مرکزی را نمی­ دهند.»

او درباره چابک بودن کر و اعمال تغییرات روی آن می­ گوید: «نکته مهم درخصوص محصولات بزرگ و پیچیده این است که اگر فیچری در محصول کوچک نیاز باشد، می ­توانیم با اقدام محدود آن را انجام دهیم اما وقتی از کر با ابعاد بزرگ صحبت می­ کنیم که باید تمام سامانه­ های آنجا با کر یکپارچگی داشته باشند، با مسائل جدی مواجه هستیم. تاثیری که موارد اینچنینی در کل زنجیره کربنکینگ می­ گذارد، از لایه­ های بیرونی محصول تا GL که در مرکز قرار دارد، باید کامل طی شود و گام­های خود را سپری کند. این موضوع، در محصول بزرگ، بسیار عجیب زمان­بر است. تکنولوژی به ما کمک می‌کند کار ما کمتر شود اما در نهایت، کار کمی نیست.»

انتهای رپرتاژ آگهی