حسین نورانی‌نژاد در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: انقلاب اسلامی ایران به یک معنا به دستاوردهای خودش رسید و به یک معنا هم به دستاوردهایی نرسید. انقلابیون  یک دوران گذار را دنبال می کردند و آن سرنگونی حکومت پهلوی بود که به آن رسیدند.

وی ادامه داد: انقلابیون کمتر به این موضوع در شعارها و مباحثشان پرداختند که دقیقا از  چه حکومتی دفاع می کنند و مطالبه شان چه حکومتی است؛ چون خیلی این موضوع روشن نبوده، نمی توان خیلی قضاوت کرد که در این راستا موفق یا ناکام بودند.

نورانی نژاد گفت: به عنوان مثال در عنوان جمهوری اسلامی مشخص نمی کنند که اسلام قرار است قید بر جمهوری باشد یا خیر. ما برای هر دوی این برداشت ها هم در میان سخنان رهبران انقلاب و هم در قانون اساسی نشانه هایی داریم و چالش های در بین نیروهای نظام در این رابطه وجود داشته است؛ برخی اسلام را قید می دانند، برخی صفت.

وی افزود: ما تا حدی در زمینه استقلال سیاسی موفق بودیم. اگر چه وقتی کشوری در اقتصاد ضعیف است در مسائل سیاسی هم ضعیف می شود و ما این موضوع را حس کردیم اما در مجموع شعار استقلال تا حدی محقق شده است. لازم به ذکر  است شعار انقلابیون از شعار آزادی فقط آزادی سیاسی بوده است. 

نورانی نژاد گفت: راهکارهای رسیدن به آرمان‌های دست‌نیافته، مدارا نسبت به همه شهروندها و تعامل با همه جهان است. پیدا کردن جایگاه بین المللی شایسته و افزایش عدالت در همه ابعاد از جمله دیگر مشخصات لازمه است. هنوز بعد چهار دهه از انقلاب حس تبعیض میان مردم زیاد است و این موضوع شایسته مردم برآمده از انقلاب اسلامی نیست.

وی‌ اظهار عقیده کرد: مهم ترین اتفاق به سود انقلاب در طول جمهوری اسلامی دوم خرداد ۷۶ بود. همان ضعف ها که در گفت و گوی ایجابی انقلاب وجود داشت را نشان می داد. اصلاحات تلاشی بود که این «گذار به» را معطوف به حقوق تمامی شهروندان در انقلاب محقق کند. اگر این جریان به اهداف خودش می رسید مهم ترین خدمت به انقلاب بود.

انتهای پیام