به گزارش ایسنا سعید بختیاری امروز در وبینار تخصصی ساختمان‌های بلندمرتبه شهر تهران «مخاطرات و اهمیت آنها» با بیان اینکه موضوع ساختمان‌های بلندمرتبه برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ مطرح شد، افزود: به طور کلی تعریفی که از گذشته در مقررات وجود داشته، ۲۳ متر به عنوان ویژگی ساختمان بلندمرتبه مطرح شده بود، با توجه به حوادث متعددی که در دهه‌های اخیر در ساختمان‌های بلند مرتبه رخ داد، تاکید شد که مقررات حریق مربوط به ساختمان‌های بلندمرتبه باید به صورت ویژه در نظر گرفته شود.

وی با اشاره به برخی حوادث از جمله حادثه ساختمان نیویورک پلازا، با تاکید بر اینکه قطعا نقاط ضعفی در بسیاری از ساختمان‌ها وجود دارد، اظهار کرد: در حادثه ساختمان پلاسکو شاهد بودیم که ۵۸۰ واحد صنفی با مقادیر زیادی پارچه و پوشاک در این ساختمان مستقر بودند که این تجمع در زمان آتش سوزی حریق بسیار زیادی را ایجاد کرد.

بختیاری مشکل پلکان، وجود ارتباط کامل بین فضاها از طریق سقف‌های کاذب، پلکان و شفت تاسیسات و گسترش حریق از طریق این فضا، نبود شبکه بارنده خودکار، نبود فضابندی و جداسازی اصولی مقاوم در برابر آتش را از دیگر ایرادات این ساختمان دانست که منجر به انتشار سریع حریق در طبقات شده است.

معاون تحقیقات و فناوری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با مقایسه وضعیت ساختمان پلاسکو با ویرایش ۳ مبحث سوم مقررات ملی ساختمان، توضیح داد: اگر مقررات جدید را ملاک قرار دهیم، این ساختمان تقریبا هیچ کدام از آن شرایط را نداشته و قطعا ساختمان‌های زیادی در کشور داریم که مقررات آتش در آنها رعایت نشده است.

وی با اشاره به مهمترین نتایج اولیه ارزیابی‌های صورت گرفته در حادثه پلاسکو، تاکید کرد: پس از این حادثه اتفاقات زیادی از جمله تدوین ویرایش جدید مبحث ۳ و ایمنی در برابر آتش، اجباری شدن بحث نما، توسعه فناوری‌های محافظت در برابر آتش و انتشار مدارک فنی از جمله آیین‌نامه شیرهای ضد حریق، آیین‌نامه اسپرینکلرها و راهنمای مبحث سوم صورت گرفت. 

انتهای پیام