به گزارش ایسنا، دکتر حمیدرضا فتاحیان در نشست اطلاع‌رسانی درباره وضعیت«نازک» - ماده پلنگ ۵ ساله هرمزگان که ماه گذشته در تله آهنی گرفتار شده بود - با اشاره به اینکه ما باید به راهکارهای به حداقل رساندن فاصله بین آسیب یک گونه و درمان آن بندیشیم و در این جهت اقدام کنیم، اظهار کرد: این مسئله یکی از ضرورت‌های خدمات اورژانس حیات وحش در کشور است. دستگاه‌های مسئول ازجمله سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان نظام دامپزشکی و حتی اورژانس کشور باید کمک کنند تا فاصله بین آسیب و درمان حیات‌ وحش در کشور به‌حداقل برسد.

وی افزود: بسیاری سوال می‌کنند که چرا نازک - ماده پلنگ ۵ ساله هرمزگان که در تله آهنی گرفتار شده بود - یک دست خود را از دست داد؟ در پاسخ به این باید توضیح داد که از روزی که این اتفاق برای پلنگ رخ داد تا زمانی که امدادگران بالای سر حیوان برسند حدود سه تا چهار روز طول کشید که فاصله زمانی بسیار زیادی برای درمان اورژانسی او بود.

فتاحیان با بیان اینکه مراکز درمانی دامپزشکی در نقاط مختلف کشور باید تجهیز شوند تا فاصله بین حادثه و درمان کمتر شود و الزاما تمامی گونه‌های آسیب دیده به تهران منتقل نشوند، تصریح کرد: باید دید که آیا امکانات لازم برای تجهیز مراکز استانی فراهم است یا خیر؟ ما تا مشکل را شناسایی نکنیم نمی‌توانیم خدمات شایسته‌ای را ارئه دهیم.

این دامپزشک در ادامه گفت: نیاز است که مراکز استان‌ها در کشور ما به حداقل‌های ممکن برای درمان اورژانسی حیات‌ وحش دسترسی داشته باشند و سازمان حفاظت محیط زیست حداقل بالگرد در اختیار داشته باشد یا از نیروهای مسلح در این زمینه کمک گیرد تا در شرایط اورژانسی بتواند به حیات‌ وحش کشور کمک کند و در کمترین زمان ممکن به نقاط صعب‌العبور برسد چراکه این پلنگ ماده آسیب‌دیده در نقطه‌ای صعب‌العبور از کوه قرار داشت و تا نیروهای انسانی به او برسند زمان زیادی هدر شد.

فتاحیان با اشاره به اینکه یکی از راهکارهای حفظ حیات‌ وحش کشور حل تعارضات و پرداخت خسارات به دامداران و کشاورزان است، اظهار کرد: از سویی دیگر زمانی‌که این پلنگ در تله گرفتار شد، این امکان وجود داشت که در ساعات اول او را نجات داد و کار به قطع شدن دست نمی‌کشید اما تله‌ آهنی با نیروی زیاد روی بافت آن موجب کاهش خون‌رسانی شد بنابراین زمانی که حیوان چندین ساعات و حتی چندین روز در تله گرفتار باشد، درمان پیچیده می‌شود.

وی با بیان اینکه اگر «نازک» در اسرع وقت به مرکزی درمانی منتقل می‌شد امکان حفظ دست او وجود داشت، تصریح کرد: به‌هر حال با توجه به وضعیت پلنگ تصمیم گرفتیم که دست را از کتف جدا و نیروی وزن را روی دست راست خنثی کنیم تا فشار کمتری به عضله‌ها وارد شود.

این دامپزشک در پایان با تاکید بر اینکه علم به ما اجازه برخوردهای احساسی نمی‌دهد و حفظ جان اولویت ما است، گفت: تمام هدف پزشکی این است که بیمار به زندگی نرمال خود برگردد؛ په با اندام و چه بی‌اندام. درحال‌ حاضر نیز بر اساس پیگیری‌های ما همه رفتارهای پلنگ نرمال است.

انتهای پیام