دکتر رضا علیزاده در نشست تخصصی افکار عمومی، تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها که به مناسبت روز «پژوهش، فناوری و مشارکت ملی» با همکاری معاونت فرهنگی سازمان جهاددانشگاهی گیلان و پژوهشکده گیلانشناسی دانشگاه گیلان برگزار شد، اظهار کرد: شورای عالی انقلاب فرهنگی سال ۱۳۸۴ در ۱۰ بند مصوب کرده که از نتایج نظرسنجیها در تصمیمگیریها و برنامهریزیهای کشور استفاده شود.
این جامعه شناس و مدرس دانشگاه افزود: علت اینکه برخی گزارش عملکرد مسئولین منجربه رضایتمندی عموم جامعه نمیشود این است که اولویت مسئولین با اولویت مردم منطبق نیست، یعنی اولویتها در سیاستگذاریها متفاوت است. واقعیت امر این است که برای تحقق رضایتمندی عمومی باید از مردم کسب اطلاع کنیم و براساس آن برنامه ریزی و آینده را پیشبینی کنیم که نظرسنجی خود از عوامل موثر در پیشبینی است.
وی با بیان اینکه افکارسنجی کمک میکند تا تسلط بیشتری بر خواستهها و نیازها و مطالبات مردم داشته باشیم، گفت: متاسفانه رفتار ویترینگونه با نظرات مردم داریم، کار پژوهشی انجام گرفته اما در برنامهریزیهای کلان جایگاهی ندارد، در حالیکه در کشورهای توسعه یافته تصمیمگیریها با استناد به نظرات مردم یک روش معمول است.
علیزاده با بیان اینکه باید به سمت روشهای علمی و متکی بر نظرسنجی از مردم پیش برویم، تصریح کرد: مراجعه به نظرات مردم شفافیت ایجاد میکند؛ سیاستگذاران ملی، منطقهای و محلی با نظرات مردم میتوانند به برنامهریزیهای دقیقتری دست یابند.
عضو هیات علمی دانشگاه گیلان نظرسنجی را با نظرسازی متفاوت دانست و افزود: نظرسنجی به این معناست که سیاستها در راستای توقعات و خواستههای مردم باشد، به عبارتی باید پروژهها براساس نیاز و نظر مردم تدوین و کارشناسی شود.
این جامعه شناس ادامه داد: بر اساس پژوهشهای انجام گرفته در ۲۰ سال اخیر میزان رضایتمندی مردم در حوزههای مختلف علی رغم اقدامات انجام شده، کاهش پیدا کرده است. لذا باید بررسی کرد با توجه به این آمار تا چه اندازه اولویت مردم با دستگاهها برابر است؟
وی در خصوص علت عدم تطابق اولویت عموم مردم با اولویت دستگاهها، اضافه کرد: علت عدم مطابقت اولویت مردم با اولویت دستگاهها دو علت دارد، مورد اول به عدم باور سیاستگذارها به کار علمی برمیگردد و کارها بیشتر جنبه نمایشی یا ارائه رزومه دارد. مورد دوم هم به موازی کاری دستگاهها در حوزه نظر سنجی بازمیگردد که باعث سردرگمی میشود.
علیزاده با اشاره به مشکلات حوزه نظرسنجی بیان کرد: مشکل دیگر در حوزه نظرسنجی عدم به رسمیت شناختن مبانی علمی است که به نوع نگرش برخی مدیران برمیگردد. در پروژههای نظرسنجی باید علاوهبر بهرهگیری از نظرات مردم، به نظرات نخبگان، خبرگان و متخصصان هم توجه کنیم.
این مدرس دانشگاه با استناد به کتابی در حوزه آینده پژوهی، گفت: این کتاب که برگرفته از نظرات خبرگان علمی بوده پنج بحران مهم کشور را پیشبینی کرده که به ترتیب شامل بحران تامین آب، فساد، پیامدهای بحران آب، بحران ناکارآمدی و عملکردها، فرسایش سرمایه اجتماعی میشود که از اولویتهای مهم برای آینده است، تا چه اندازه مدیریتهای آینده به این پنج عامل وفادار هستند؟ یا چه تعداد از سخنرانیهای مدیران اجرایی و نمایندگان به این عوامل اختصاص مییابد؟
علیزاده با اشاره به انجام روشهای نظرسنجی، تصریح کرد: نظرسنجی به روشهای حضوری، تلفنی و اینترنتی انجام میگیرد که تجربه اثبات کرده نظرسنجی حضوری از اعتبار بیشتری برخوردار است، برای اعتمادسازی در پاسخگویی هم دانشگاهیان میتوانند نقش مهمی ایفا کنند.
انتهای پیام
نظرات