دکتر سعدالله نصیری قیداری در گفت و گو با ایسنا ضمن بیان این مطلب با تاکید بر این که دو دانشگاه شهید بهشتی و صنعتی شریف همچنان در لیست تحریم‌های بین المللی قرار دارند، اظهار کرد: متاسفانه هنوز این دو دانشگاه کشور علاوه بر تحریم‌های کشور به صورت ویژه نیز تحریم شده است به همین جهت ما پروژه‌های خیلی خوبی در سوریه، عراق و سایر کشورها به صورت کنسرسیومی در سطح دانشگاه‌های بزرگ دنیا برنده شدیم اما وقتی به پای قرارداد رسیدیم به دلیل تحریم نتوانستم قرارداد را عملیاتی کنیم، در حالی که مبالغ این طرح‌ها کلان بودند. در واقع این طرح‌ها در رابطه با حوزه فنی، مهندسی و عمران بود که قرار بود در دو کشور سوریه و عراق انجام شوند .

نتوانستیم مبلغ جایزه بین  المللی را وارد کنیم

وی در ادامه تاکید کرد: تحریم دانشگاه شهید بهشتی باعث شده است که ما از ارتباط با کشورهای همسایه نیز بازبمانیم چرا که وقتی دانشگاه تحریم است از نظر پرداخت مبالغ با مشکل مواجه می شویم و حتی وقتی دانشجو یا استاد ما در سطح بین المللی برنده یک جایزه‌ای شده است ما نتوانستیم این مبلغ را به کشور انتقال دهیم.مشکل ما در انتقال مبالغ قراردادها به داخل کشور جدی است.

به دفاعیات ما توجهی نکردند

رئیس دانشگاه شهید بهشتی خاطرنشان کرد: تحریم‌هایی که علیه این دو دانشگاه اعمال شده بسیار ظالمانه است ما اعتقاد داریم تحریم به هیچ شکل درست نیست و در این زمینه از حقوق خود در مجامع علمی دفاع کردیم و مکتوبات متعددی بین ما و اتحادیه اروپا متبادل شده است البته مقداری از این تحریم‌ها کاهش یافته و ما امسال توانستیم یک بند از این تحریم ها را لغو کنیم اما در موارد دیگر به دفاعیات ما توجهی نکردند و این حرکت نوعی آپارتاید علمی محسوب می‌شود.

نباید علم را به انحصار بگیرند

وی اظهار کرد: با این که علم تولید مشترک همه کشورها و یک میراث تمدنی بشر است این که یک کشور یا اتحادیه‌ای خاصی آن را به انحصار خود بگیرد و دیگر کشورها را محروم کند این نهایت اشتباه و یک حرکت ظالمانه و تبعیضی به شمار می‌رود و از آن تحت عنوان آپارتاید علمی در دنیا تعریف می‌شود،اما متاسفانه سازمان‌های بین المللی یا مرعوب این کشورها هستند و نمی‌تواند از حقوق بین المللی و حق قانونی کشورها دفاع کند و یا به نحوی بده بستان‌هایی وجود دارد که حقوق به‌حق کشورهای مثل ایران در حوزه دیپلماسی علمی دفاع می کنند.

دکتر قیداری گفت: ما تلاش‌های خودمان را برای رفع تحریم دو دانشگاه شریف و بهشتی را انجام داده‌ایم و لوایح حقوقی خوبی در این زمینه به مجامع بین المللی ارسال شده است؛ این اقدامات اگرچه تا حدی موثر بود اما هنوز این تحریم‌ها ادامه دارد.

کشورهای تحریم کننده دو دانشگاه شریف و بهشتی

وی ادامه داد: تحریم دانشگاه بهشتی و شریف از سوی آمریکا و کشورهای اتحادیه اروپا به دلیل پژوهش در فعالیت‌های هسته‌ای انجام گرفته است؛ این در حالی است که تمامی تحقیقات حوزه هسته‌ای ما صلح آمیز است و تاکنون به هیچ وجه انواع بازرسی‌هایی که به نحوی از نقاط مختلف دانشگاه انجام شده به هیچ نتوانسند ادعاهای خود را اثبات کنند که این تحقیقات در حوزه سلاح اتمی بوده است بلکه این پژوهش ها حق قانونی ما است که در حوزه تحقیقات هسته‌ای برای صلح انجام شود و همه مقالات و پژوهش های ما که توسط همکاران ما در دانشکده هسته‌ای انجام می‌شود صلح آمیز است.

دیپلماسی علمی قربانی بازی سیاسی می شود

به گفته وی، فعالیت های شهید شهریاری یکی از اساتید به‌نام دانشگاه شهید بهشتی که ظالمانه به شهادت رسید در پایان‌نامه‌ها و مقالات دانشجویی کاملا صلح آمیز بود و این فعالیت ها با زمینه دانش هسته‌ای برای رفاه بشر انجام شد، اما بازی سیاسی که می‌شود دیپلماسی علمی نیز قربانی مطامع سیاسی قرار می‌گیرد.

وی خاطر نشان کرد: متاسفانه دو دانشگاه شهید بهشتی و صنعتی شریف از سال ۲۰۱۱ یعنی حدود ۱۰ سال است که تحریم قرار گرفته اند. اگرچه اعضای هیات علمی ما می‌توانند به سفرهای خارجی و فرصت‌های مطالعاتی بروند اما ما توصیه می‌کنیم توجه داشته باشند که مورد تخاصم ظالمانه برخی نهادها قرار نگیرند. این تحریم به گونه‌ای است که مثلا ما وقتی قابلیت انجام یک پروژه در سطح بین الملل  داریم نمی‌توانم آن  انجام دهیم.

مقالاتمان را چاپ نمی کنند

رییس دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: دو دانشگاه مورد تحریم در همه حوزه ها تحریم شده اند و به محض اینکه همکاران ما مقالاتی می‌نویسند و می خواهند در مجلات خارجی منتشر کنند تا عنوان می‌شود از دانشگاه شهید بهشتی هستند از انتشار آن مقاله خودداری می‌کنند و این مساله بر سرنوشت همکاران ما در دانشگاه تاثیر گذاشته است . اگرچه ما تمهیداتی را برای آنها قائل شدیم اما همکاران انتظار دارند  فعالیت‌های آنها در سطح بین الملل دیده شود و دیپلماسی علمی هم یعنی این وقتی یافته‌ای در جای از دنیا انجام می‌شود باید خیر و برکت آن به همه بشر برسد و انتشار آن در مجلات و به ویژه مجلات معتبر دنیا حق هر عضو هیات علمی در تمام دانشگاه‌های دنیا است.

دکتر قیداری تاکید کرد: مثلا وقتی ما می‌خواهیم تجهیزات آزمایشگاهی برای دانشگاه فراهم کنیم از ورود آن تجهیزات به دانشگاه ممانعت می‌شود، یا اینکه همکاری وقتی می‌خواهد برای ساخت یک دارو برای یک ویروس کار کند؛ در حالی که ۹۵ درصد مسیر تحقیق را پیش رفته است اما برای ۵ درصد که نیازمند برخی واردات هستیم ، متاسفانه به مشکل برخورد می‌کند.

پنجره علمی کشورها نباید به روی هم بسته شود

رئیس دانشگاه شهید بهشتی به انتظارات خود از دولت و همچنین دولت آینده آمریکا اشاره کرد و گفت: ما از بعد سیاسی در این زمینه صحبت نمی‌کنم بلکه از بعد دیپلماسی علمی در این زمینه تاکید می‌کنیم که پنجره علمی کشورها نباید به روی هم بسته شود و این یک حق قانونی است. ما انتظار خاصی از دنیا نداریم و دنیا نیز نباید انتظار خاصی از ما داشته باشد ما باید در تعامل علمی با کشورهای دنیا باشیم.

وی با بیان اینکه دنیا به قوانین بین الملل پایبند باشد و نهادهای بین المللی را همه کشورها به رسمیت بشناسند، گفت: وقتی یک حقی و یا کنوانسیونی در سطح بین الملل به تصویب می‌رسد و کشور ما نیز بنا بر اقتضائات خود این کنوانسیون‌ها را در مراجع قانونی خود تصویب می‌کند این را همه دنیا باید به رسمیت بشناسد.

حرکات تبعیض آمیز را نمی پذیریم/در فضای علمی نباید زور بگویند

دکتر قیداری افزود: ما حرکات تبعیض آمیز، انحصارگرایانه و زورمدارانه را نمی‌پذیریم و در فضای علمی هیچ کشوری نباید به کشور دیگری زور بگوید. همه کشورها باید این اجازه را داشته باشند که یافته‌های علمی خود را ارائه دهند و از دولت آینده نیز انتظار داریم منافع ملی را با نگاه به ظرفیت‌های جوانان کشور در کنار استفاده از تجربیات جهانی پی بگیرند. ما  نباید چرخ را از نو اختراع کنیم.کشورهای دنیا در زمینه تبادل علمی به یکدیگر نیاز دارند و ظرفیت‌های علمی و فناوری در کشور ما وجود دارد و باید این ظرفیت‌ها به دنیا منتقل شود و ما نیز بتوانیم یافته‌های دنیا را استفاده کنیم.

رئیس دانشگاه شهید بهشتی در پایان اظهار کرد: دنیا در این شرایط پیچیده که مسائل رو به روز سخت تر می‌شود باید با یکدیگر هم افزا باشند تا بتواند مشکلات را حل کنند. برخی از کشورها نباید یافته‌های علمی و فناوری را با رویکرد آپارتاید علمی و برآورد کردن مطامع نامشروع خود به کار بگیرند. این میراث علمی مشترک به درد همه کشورها می‌خورد و دولت فعلی و آینده باید به این ظرفیت‌ها توجه کرده و دیپلماسی علمی را در اولویت قرار دهد.

انتهای پیام