بهنام سرخیل در گفتوگو با ایسنا در خصوص اقدام نشریه فرانسوی و توهین رئیسجمهور فرانسه به پیامبر اسلام (ص) اظهار کرد: در سالهای اخیر بارها و به اشکال مختلف شاهد اهانت به مقدسات، شعائر و ارزشهای اسلامی در عرصه بینالمللی بودهایم. آخرین مورد به انتشار کاریکاتوری موهن در یک نشریه فرانسوی نسبت به چهره قدسی پیامبر اکرم (ص) بازمیگردد که با سخنان هدفمند «امانوئل مکرون» به بهانه حمایت از آزادی عقیده صورت گرفت و موجب تشدید حساسیت افکار عمومی بینالمللی شد تا جاییکه مردم و مقامات بسیاری از کشورها موضع رئیسجمهور فرانسه را محکوم کردند.
وی ادامه داد: این اقدام از چند جهت اهمیت خاصی داشته و با کنار هم قرار دادن نشانهها و رخدادهای مختلف میتوان چنین استدلال کرد که این امر یک موضوع اتفاقی نبوده و بسیار فراتر از یک اظهارنظر مغرضانه تلقی میشود. به خصوص اینکه موضعگیری دوباره مکرون بعد از حادثه تاسفبار قتل یک معلم تاریخ در حومه پاریس به دست یک نوجوان چچنیتبار و توهین مجدد به مقدسات مسلمانان هم در سطح وسیعی گسترش یافت و رئیسجمهور فرانسه فرصت یافت تا بار دیگر اسلام را یک دین افراطی قلمداد کرده و از اقدام خود دفاع و آن را حمایت از ارزشهای سکولاریسم معرفی کند.
عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) تصریح کرد: اگر با رویکرد علمی و از منظر تحلیل محتوا به این اظهارات گستاخانه نگاه شود، کاملاً نیات سیاسی رئیسجمهور فرانسه نمایان خواهد شد. بهطوریکه در این جریان اصل اسلام مورد تهاجم قرار گرفته شده و حمله به معلم فرانسوی مترادف با تمام ویژگیهای یک «حمله تروریستی اسلامگرایانه» معرفی و از آن سو قتل معلم مدرسه به خاطر «آموزش آزادی بیان» تعریف شده است!
وی افزود: نکته حائز اهمیت دیگر آنکه فوراً و بدون تحقیقات لازم از انگیزه نوجوان چچنی در این ماجرا، سریعاً رسانههای غربی این موضوع را به مقدسات مسلمانان ارتباط دادند و اقدام خشن یک نفر را به منزله روش معمول اسلامی و نتیجه عکسالعملهای دینی تبلیغ کردند و در مسیر اسلام هراسی گام برداشتند.
سرخیل بیان کرد: موضوع مهم دیگری که بیانگر برنامهریزی و هدفمندی در این اقدام بینالمللی علیه اسلام است مربوط به مطالبی است که در حوزه مسائل درون دینی و اختلاف افکنیهای مذهبی میان مسلمانان منتشر شده و از این منظر حکایت از طراحیهای سیاسی و ایجاد شکافهای مذهبی و هویتی دارد. جالب آنکه اخیراً وزیر کشور فرانسه نیز با ادعای تلاش در مبارزه با افراطگرایی مذهبی از بستن حدود ۷۰ مسجد و مدرسه اسلامی در سراسر فرانسه خبر داده است.
وی توضیح داد: برای شناخت ریشهها و اهداف کلان این اقدام ناپسند که حتی از سوی غیرمسلمانان نیز تقبیح شده باید به معادلات و حوادث مهم منطقهای و بینالمللی بهویژه جهان اسلام نیز اشاره کرد. این قبیل حرکتها در این برهه که رژیم اسرائیل به شدت نیازمند عادیسازی روابط با دولتهای جهان اسلام است، میتواند با انگیزه منحرف کردن ذهن ملّتها و دولتهای اسلامی از سیاستهای آمریکا و رژیم صهیونیستی باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) فعال در حوزه روابط بین الملل بیان کرد: اهانت صورت گرفته به پیامبر خوبیها یک خشونت نرم و یک اقدام در چارچوب تهدیدات هویتی است. از آنجا که مسلمانان زیادی در اروپا ساکن هستند، این موضوع میتواند آثار و تبعات کوتاه مدت و بلندمدت زیادی داشته باشد. مقامات اروپایی از رشد اسلامگرایی و به هم خوردن ترکیب جمعیتی به نفع مسلمانان در هراسند و به طرق مختلف خواستار کاهش این روند هستند.
وی افزود: وجود انواع سازمانها، گروهها و افراد متاثر از اسلام در داخل و خارج از فرانسه و بهرهبرداری از ظرفیتهای آنان میتواند در حوزههای گوناگون اقتصادی، سیاسی و اجتماعی نقش بسزایی داشته باشد. مثلا تحریم کالاهای فرانسوی در شرایطی که کرونا بسیاری از صنایع این کشور را در معرض زیانهای بسیار قرار داده میتواند اهرم فشار مهمی برای دولت مکرون جهت عقبنشینی باشد.
تنها بیانیه صادر کردن کفایت نمیکند
استاد دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) در خصوص پاسخ مسلمانان به این حرکت زشت تشریح کرد: در دو سطح دولتی و مردمی میتوان پاسخهای مناسبی به این اقدام اهانتآمیز داد. تنها بیانیه صادر کردن کفایت نمیکند. برای مثال در سطح اول، اقداماتی نظیر استفاده از نهادهای بینالمللی و همکاریهای دیپلماتیک در قالب سازمان همکاریهای اسلامی میتواند موجب خدشهدار شدن چهره بینالمللی دولت مکرون شود.
وی اضافه کرد: در سطح دوم نیز اقدامات زیادی قابل طراحی است که در صورت بسیج افکار عمومی و استفاده از ظرفیتهای مردمی آثار زیادی خواهد داشت. تلاش برای مدیریت افکار عمومی یکی از موضوعات بسیار مهم برای هر دو جریان موافق و مخالف محسوب میشود. برای نمونه چگونگی مواجهه برای توجیه این اهانت به اسم آزادی مهم بوده و نیازمند حرکتهای هوشمندانه و همهجانبه است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: آزادی به معنای صیانت از عقلانیت و علم و دانش بشر یک امر پسندیده است و در مقابل آن، اهانت به بزرگان و مشاهیر دینی که موجب راهبری بشریت به سوی خوبیها بودهاند، در حقیقت اهانت به همه بشریت است. آزادی بیان هم مانند سایر مقولات موردنظر جریان سلطه، از پارادایم دوگانهای در غرب تبعیت میکند. اگر آزادی بیان یک ارزش پسندیده و مورد حمایت در اروپا است، چرا بررسی و تحقیق در مورد هولوکاست با انواع محدودیتها و مخالفتهای سیاسی مواجه میشود؟
سرخیل در پایان اشاره کرد: خلاصه آنکه با برنامهریزیهای منسجم باید طوری عمل کرد که به تدریج فضای بینالمللی روندی پیدا کند که جریان اسلام هراسی نتواند مانع از معرفی چهره واقعی اسلام شود و نه تنها مسلمانان بلکه همه آزاداندیشان علیه چنین تحرکاتی موضع بگیرند.
انتهای پیام
نظرات