یادمان شهدای سیرانبند، در ضلع شرقی کوه آربابا جاده‌ای باریک و پر پیچ‌وخم از طریق بویین سفلی و بافاصله ۱۳ کیلومتری شهر بانه قرار دارد که به نقطه صفر مرزی با عراق متصل است.
جمال محمودیان از پیشکسوتان عرصه دفاع مقدس، در شرح حادثه شهدای غریب و گمنام سیرانبند می‌گوید: در تیرماه سال ۱۳۶۱ در زندان روستای توریور از توابع سنندج ۳۰ نفر از رزمندگان اسلام که همگی جزء نیروهای سپاه، پیشمرگان کرد مسلمان، بسیج، ارتش، ژاندارمری، جهادسازندگی و مردم عادی بودند به اسارت حزب دمکرات درآمدند.
وی گفت: مدتی گذشته که شنیدیم رزمندگان اسلام با انجام عملیات عرصه را بر دشمن تنگ کرده بودند و حزب هم از ترس حمله رزمندگان و آزادی اسرای توریور تصمیم گرفتند اسرا را به زندان شماره دو "دوله تو" منتقل کنند به‌این‌ترتیب اسرا که تعدادشان به ۳۰ نفر می‌رسید پای پیاده به مقصد جنگل‌های آلواتان حرکت دادند.
این پیشکسوت عرصه دفاع مقدس ادامه می‌دهد: حزب دمکرات، رزمندگان را در مسیری صعب‌العبور و کوهستانی ۱۸ روز تمام با پای پیاده و بدون لباس و غذای کافی به دنبال خودشان می‌کشیدند درحالی‌که چشمه‌های آب قدم‌به‌قدم جلوی چشمشان می‌جوشید اما به آن‌ها اجازه آب خوردن نمی‌دادند.
محمودیان افزود: زخم، تاول و خونریزی و عفونت طاقت همه را طاق کرده بود، تعدادی از آن‌ها که دیگر تحمل درد و نای راه رفتن نداشتند، در بین راه تیرباران کردند و جنازه‌هایشان را همان‌جا در مسیر انداختند ازجمله آن‌ها دو نفر از افسران پلیس‌راه میاندوآب بودند که به علت شکنجه‌های زاندان توریور و سختی‌های راه، دیگر توان برداشتن حتی یک‌قدم را هم نداشتند، آن‌ها بین راه توسط یکی از افراد حزب تیرباران شدند.
وی می‌گوید: بالاخره کاروان اسرای مظلوم پس از ۱۸ روز تحمل شکنجه‌های جسمی و روحی فراوان به نزدیکی روستای"بلکه" در منطقه بانه رسیدند آنجا اسرا را به گروه‌های ۱۰ نفره تقسیم کردند و هر گروه را داخل ماشینی سوار و حرکت دادند، همه را به یک‌طرف برده به‌جز یک گروه که آن‌ها را به سمت سیرانبند بردند.
مرز سیرانبند، یادمان شهدای مظلوم دفاع مقدس
این پیشکسوت عرصه دفاع مقدس گفت: در ۱۷ رمضان ناگهان صدای رگبار گلوله همه‌جا پیچید از روستایی‌ها شنیدیم دمکرات‌ها همان شب بزمی کنار چشمه نزدیک روستای سیرانبند برپا کرده و ۱۰ نفر از فرزندان این مرز و بوم اعم از شیعه و سنی را مظلومانه مورد آماج تیرهای خود قرار داده و همه را باهم در آن بزم مستانه خود به شهادت رسانده بودند.
محمودیان عنوان کرد: مزار مطهر این ۱۰ شهید در مرز آزادی و اسارت، زیارتگاه عاشقان فرهنگ شهید و شهادت سیرانبند است، در ضمن این منطقه یکی از محورهای عملیاتی لشکر ۸ نجف در عملیات والفجر ۴ بوده است.
وی شهدای گمنام سیرانبند، را نماد مقاومت مردم کردستان و بانه در برابر دشمنان و ضد انقلاب می‌داند، و می‌گوید: از این واقعه تاکنون ۳۵ سال می‌گذارد و امروز این مکان به زیارتگاه شهدا شناخته‌شده است.
بوالحسن یکی از روستاهای بخش نمشیر است که در نقطه صفر مرزی قرار دارد و در ۲۷ کیلومتری غرب شهر بانه و ۱۲ کیلومتری رودخانه مرزی چومان واقع است این منطقه یکی از محورهای اصلی عملیات کربلای ۱۰ بوده است.
یادمان بوالحسن یکی از خاطره‌انگیزترین یادمان‌های دفاع مقدس در غرب کشور است که رزمندگان بسیاری در دو سال پایانی جنگ تحمیلی از این منطقه پا به مناطق عملیاتی گذاشتند.
یادمان بوالحسن به‌عنوان منطقه عملیاتی کربلای ۱۰ و یکی از معبرهای حرکت رزمندگان برای عملیات در مناطق مرزی و عمق خاک عراق بود به‌طوری‌که در اغلب عملیات‌های برون‌مرزی انجام‌گرفته در ارتفاعات ماووت عراق، رزمندگان اسلام با عبور از این ناحیه و گذر از رودخانه چومان، توانستند به نقاط هدف دسترسی پیدا کنند.
محمودیان بابیان اینکه بوالحسن محل استقرار نیروها و اردوگاه‌ها، قرارگاه‌های فرماندهی و اورژانس‌های بهداری محسوب می‌شد، گفت: عملیات نثر ۴، نثر ۶، فتح المبین ۱، فتح المبین ۵ و کربلای ۱۰ ازجمله عملیات‌های انجام‌شده در این منطقه بود.
وی با اشاره به اینکه با ۷۶ کیلومتر مرز مشترک هفت عملیات در بوالحسن انجام شد، افزود: در سال ۱۳۶۶ که عملیات کربلای ۱۰ انجام شد بسیاری از رزمندگان اسلام از شیرینی و حلاوت خانواده خود گذشته بودند و در بوالحسن با آن سرمای شدید زمستان برای امنیت امروز کشور ما، جان خود را فدا کردند.
این پیشکسوت عرصه دفاع مقدس ذکر کرد: اکثر رزمندگان دوران دفاع مقدس، نوجوانانی بودند که تجربه‌ای از زندگی کردن نداشتند آن‌ها در ناز و نعمت خانواده گذشته بودند که بیایند در برابر دشمن از خاک و وطنمان دفاع کنند.
محمودیان بیان کرد: اکنون‌که به این موضوع می‌اندیشم می‌گویم نوجوانان دوران دفاع مقدس با چه دل و جراتی پا به میدان جنگ گذاشتند، از یک‌طرف تحمل سرما و یخبندان زمستان و از طرف دیگر در برابر گلوله سینه سپر کردند و در مقابله با دشمن ایستاند.
وی با اشاره به شهادت رسیدن بسیاری از جوانان این مملکت در بوالحسن، عنوان کرد: خون شهدا انگیزه حفظ ارزش‌ها و مایه آرامش جامعه است خون آن‌ها گواهی می‌دهد که چقدر شهید داده ایم.
این پیشکسوت عرصه دفاع مقدس، گفت: زمانی که حلبچه به تصرف نیروهای ما درآمد صدام به‌جای دلگرمی برای ملت خودش آنجا را بمباران شیمیایی کرد و به مردم حلبچه نیز رحم نکرد که چرا در برابر ایران مقاومت نکرده اند، اما در تلافی همین عملیات، روستای بوالحسن که در آن دوران ۱۰۳ خانوار بود را بمباران شیمیایی کرد.
محمودیان با اشاره به اینکه در عملیات‌های انجام‌شده در بوالحسن قریب به ۵ هزار نفر شهید شدند، افزود: حدود پنج سال گذشته در بوالحسن بسیاری از آن شهدا تفحص و پیکر مطهرشان به خاک سپرده شد و در حال حاضر دو نفر از شهدا به دلیل بمب‌گذاری منطقه تاکنون اقدام به تفحص نشده است.
وی در پایان یادآور شد: اگر ما امروز سربلندیم و امنیت در کشورمان وجود دارد بدانید که به برکت خون شهدا است و ما خود را مدیون خون شهدا می‌دانیم.
انتهای پیام
نظرات