به گزارش ایسنا، باشگاه پرسپولیس در ۸ آبان ۹۸، با انعقاد قراردادی یک شرکت را به عنوان کارگزار انحصاری خود معرفی کرد تا این شرکت به نمایندگی از پرسپولیس فعالیت‌های اقتصادی انجام دهد و بتواند منابع مالی سرخ‌ها را تامین کند؛ اما قرارداد اولیه که به امضای محمد حسن انصاری‌فرد، علی رغبتی و مهدی رسول‌پناه از سوی باشگاه پرسپولیس رسیده بود، آنقدر ایراد حقوقی داشت که به کارگزار اجازه می‌داد، بدون داشتن «تعهد پرداخت مبلغ مشخص» به هر میزان که درآمدزایی کرد به پرسپولیس پرداختی داشته باشد. این یعنی هیچ «کف درآمدی» که در قراردادهای این‌چنینی نوشته می‌شود، در قرار مذکور وجود نداشت و به سبب همین، در طول فصل قبل سرخ‌ها مشکلات مالی زیادی را تجربه کردند.
در همین حال در اواخر فروردین ماه که فشار رسانه‌ای به خاطر انعقاد قرارداد عجیب با کارگزار روی باشگاه زیاد شده بود، مدیران پرسپولیس تصمیم می‌گیرند با ارسال نامه‌ای رسمی در تاریخ ٢ اردیبهشت ٩٩، خواستار فسخ یکطرفه قرارداد شوند. تا آن تاریخ کارگزار پرسپولیس با وجود گذشت حدود ۶ ماه از قرارداد، فقط ٢ میلیارد و ٧٠٠ میلیون تومان (٧٠٠میلیون از قرارداد فروش پیراهن و ٢ میلیارد تومان هم بابت تبلیغ شرکت تولید قهوه روی پیراهن) به عنوان درآمد به پرسپولیس پرداخت کرده بود و ١۵ میلیارد و ۵٠٠ میلیون تومان هم به عنوان قرض‌الحسنه به پرسپولیس داده بودند که بابت آن هم چک‌های تضمین اخذ شده بود. این نشان می‌داد، سرخ‌ها که سه قهرمانی پیاپی به دست آورده بودند و در آستانه کسب چهارمین قهرمانی پیاپی بودند، ٧٠ درصد زمان فصل را برای درآمدزایی از دست داده بودند و خود را آستانه یک بحران بزرگ مالی می‌دیدند.
پس از اعلام فسخ قرارداد از سوی پرسپولیس، تلاش‌های زیادی از سوی کارگزار صورت گرفت تا همکاری دوجانبه ادامه داشته باشد. از آن جایی که کارگزار ١۵ میلیارد و ۵٠٠ میلیون از پرسپولیس طلبکار بود و قرارداد اولیه هم از نظر حقوقی به سودش منعقد شده بود و پرسپولیس در صورت فسخ غرامت زیادی باید می‌پرداخت، با دست برنده به مذاکرات جدید رفت و در نهایت دو طرف توافق کردند تا با امضای یک الحاقیه، بخش‌هایی به قراداد اولیه اضافه کنند.
حال بر اساس اسنادی که ایسنا به آن دست پیدا کرده، قصد داریم با انتشار این الحاقیه ۶ صفحه‌ای، بندهای آن را بررسی کنیم.
پایمال کردند شأن باشگاه، خلاف قرارداد دوطرف
در بند ٢/١١ این الحاقیه آمده است: "شرکت کارگزار با مدیریت و صلاحدید و البته رعایت «شان و جایگاه» باشگاه، نسبت به انعقاد قرارداد با اشخاص ثالث در چارچوب موضوع قرارداد حاضر، اقدام می‌کند".
این یعنی کارگزار در این لحاقیه صراحتا تعهد می‌دهد با رعایت شأن و جایگاه باشگاه پرسپولیس اقدام انعقاد قرارداد کند اما سوال اینجاست آیا با برگزاری کمپین‌ها و تلاش برای جذب دنبال کننده در اینستاگرام برای اشخاص حقیقی و حقوقی ثالث، «شان و جایگاه» باشگاه پرسپولیس را حفظ می‌شود؟ آیا پرسپولیس باید برای هر مبلغی، فضای اینستاگرام میلیونی خود را در اختیار اشخاص ثالث قرار دهد؟
نکته جالب ماجرا اینجاست در ادامه همین بند صراحتا عنوان شده باشگاه باید قراردادهایی که از سوی کارگزار به امضا می‌رسد را حداکثر ظرف ۴٨ ساعت به عنوان مطلع به امضا برساند. این یعنی پرسپولیس نمی‌تواند هیچ نظری درباره موضوع قرارداد و فعالیتی که قرار است انجام بشود ارائه کند.
البته در بند ٢/١٧ این الحاقیه با محدود کردن وظایف ناظر قرارداد عنوان شد ناظر فقط می‌تواند درباره نحوه اجرای قرارداد (پرسپولیس و کارگزار) و عدول کارگزار از شأن و جایگاه باشگاه اظهار نظر کند. یعنی در واقع ناظر قرارداد قدرت اجرایی برای جلوگیری از برخی رفتارهای کارگزار را نخواهد داشت درباره عدول از شأن باشگاه هم تابه حال اظهار نظری از سوی ناظر قرارداد (رسول‌پناه) صورت نگرفته است.
قیمت گذاری فضای تبلیغاتی پرسپولیس فقط با نظر کارگزار!
در بخش دیگری از بند ٢/١١ الحاقیه آمده است: «کارگزار در خصوص انتخاب، فرایند مذاکرات و قیمت گذاری فضای تبلیغاتی، تخفیفات و ترفیعات، راسا اقدام و تصمیم می‌گیرد.» بر اساس این بند کارگزار می‌تواند به هر قیمتی که از نظر او منصفانه بود، فضاهای تبلیغاتی پرسپولیس را به شخص ثالث واگذار کند؛ باشگاه پرسپولیس حق هیچ‌گونه اظهار نظری نخواهد داشت.
به طور مثال در اسنادی که پیش از این در ایسنا منتشر شد، کارگزار مجوز تولید و فروش اقلام ورزشی از جمله لباس با لوگوی پرسپولیس را به یک شرکت می‌دهد تا آن شرکت، فقط ١٠ درصد از فروشش را به پرسپولیس و کارگزار بدهد. در این میان هم کسی نمی‌تواند از کارگزار بپرسد بر اساس چه منطقی برند پرسپولیس را در ازای فقط ١٠ درصد واگذار کرده است؟
تبلیغات زیرکانه مجموعه ورزشی کارگزار به صورت رایگان
یکی دیگر از نکاتی در این الحاقیه به صراحت به آن اشاره شده، این است که کارگزار پس از مذاکره با اشخاص حقیقی و حقوقی و انعقاد قرارداد با آنها، نسخه‌ای از قرارداد را برای باشگاه ارسال می‌کند تا پرسپولیس به عنوان مطلع آن را امضا کند. این یعنی هر شخص حقوقی و یا حقیقی که قرار باشد از فضا تبلیغاتی باشگاه اعم از فضای اینستاگرام استفاده کند، باید به اطلاع باشگاه برسد و پرسپولیس قرارداد همکاری آن را امضا و از مبالغ پرداختی اطلاع داشته باشد. با این حال کارگزار پرسپولیس که صاحب یک مجموعه ورزشی است، گاهی با زیرکی خاصی این مجموعه را در اینستاگرام رسمی پرسپولیس تبلیغ می‌کند و هزینه‌ای برای آن نمی‌پردازد چون اگر قرار به پرداخت هزینه تبلیغات برای مجموعه ورزشی‌اش بود، باید قرارداد تبلیغاتی آن را باشگاه هم امضا می‌کرد.
به طور مثال کارگزار به بهانه مصاحبه با علی کریمی، یک ویدئو جذاب از مجموعه ورزشی خود تهیه می‌کند و در زمان مصاحبه هم به جای پرچم پرسپولیس، از پرچم منقش به نام مجموعه ورزشی خود در تصویر پشت مصاحبه شونده استفاده می‌کند. البته کارگزار در مقطعی هم به بهانه استفاده از مجموعه ورزشی خود، کل تیم را به آنجا دعوت می‌کند بدون پرداخت پولی به پرسپولیس، از نام بزرگ این باشگاه برای بهرمندی خود بهره می‌برد.
حق شکایت برای کارگزار محفوظ است، برای پرسپولیس چه؟
در بند ٢/٨ این الحاقیه کارگزار خواستار همکاری همه ارکان باشگاه شده و عنوان شده اگر هر یک از مدیران، مربیان و بازیکنان علیه منافع کارگزار اقدامی انجام دهند، و کارگزار متضرر شود، ابتدا از تعهداتش کسر می‌کند و اگر خسارت جبران نشد، برایش حق شکایت در مراجع قضایی وجود دارد، اما سوال اینجاست اگر به خاطر عملکرد کارگزار منافع پرسپولیس متضرر شد، چرا برای باشگاه نباید حق شکایتی در مراجع قضایی وجود داشته باشد؟
درآمد کمتر از ٣٣ میلیارد تومان برای یک فصل!
در این میان شاید نکنه این الحاقیه تعهد پرداخت پول در تاریخ‌های مشخص باشد. در زمان امضای این الحاقیه کارگزار بر اساس یک جدول متعهد می‌شود که تا یک سال (یعنی تا تاریخ ٣٠ اردیبهشت ١۴٠٠) ١١٠ میلیارد تومان درآمدزایی کند و ٩۴ میلیارد و ۵٠٠ میلیون آن را به عنوان درآمد به پرسپولیس بدهد. نکته جالب ماجرا اینجاست که بخشی از این تعهد تا پایان شهریور ٩٩ پرداخت می‌شود که باشگاه آن را برای پرداخت مطالبات بازیکنان در فصل ٩٨ -٩٩ پرداخت می‌کند. یعنی این پول برای فصل گذشته هزینه می‌شود. این یعنی برای فصل جدید براساس تعهد کارگزار باشگاه فقط ۴٨ میلیارد و ۵٠٠ میلیون تومان درآمد خواهد داشت که بر اساس بند ٢/٢ این الحاقیه، ١۵ میلیارد و ۵٠٠ میلیون آن هم بابت بدهی به کارگزار از پرسپولیس کسر می‌گردد.
یعنی در واقع پرسپولیس از مهر ماه امسال تا پایان اردیبهشت سال ١۴٠٠، که باید در لیگ بیستم فوتبال ایران شرکت کند، فقط و فقط ٣٣ میلیارد تومان درآمد خواهد داشت. از طرف دیگر بر اساس بند ٢/١٢ همین الحاقیه پرسپولیس حق مذاکره و انعقاد قرارداد مستقل با اسپانسر دیگری را ندارد. یعنی باشگاه پرسپولیس با ٣٣ میلیارد تومان تعهد پرداختی کارگزار، علاوه بر اینکه باید هزینه‌های لیگ بیستم را بپردازد، باید مطالبات بازیکنان و مربیان در فصل جدید و بدهی‌های ارزی خارجی به برانکو ایوانکوویچ، گابریل کالدرون و ماریو بودیمیر را هم پرداخت کند. یک حساب و کتاب ساده نشان می‌دهد همین بدهی‌های خارجی چند برابر تعهد کارگزار برای پرسپولیس هزینه در بر خواهد داشت.
انتهای پیام
نظرات