به گزارش ایسنا، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود آورده است: اکنون و بعد از نابودی نیمی از بیروت به خاطر انفجار بندری که تمام کارشناسان بر این باورند که نتیجه یک اقدام تروریستی بوده و بعید نیست اسرائیل با تحریک آمریکا آن را انجام داده باشد و نیز عدم اعلام نتایج تحقیقات حتی بعد از دو ماه و فروپاشی اقتصاد و لیره؛ شک و تردیدهای ما بیشتر و بیشتر میشود و چیزی که بر این شک میافزاید شکست تمام تلاشها برای تشکیل دولت لبنان چه از سوی حسان دیاب و چه مصطفی ادیب است. اکنون سعد حریری، نخستوزیر سابق لبنان بزرگواری کرده و شروطی را برای بازگشت به پست نخستوزیری مطرح کرده است.
از جمله مهمترین شروط حریری قبول شروط صندوق بین المللی پول و اجرای بندهای طرح فرانسه است که امانوئل ماکرون، رئیسجمهور فرانسه به عنوان تنها گزینه برای بازسازی بیروت آن را مطرح کرده است.
این شروط جدید نیست اما مسئله جدید این است که این شروط این بار همراه با اشاره به جنگ داخلی بود. حریری هشدار یا تهدیدش به جنگ داخلی را اینگونه توجیه کرد که خیابانهای لبنان شاهد گسترش سلاح و مظاهر نظامی است.
نمیدانیم واکنش فراکسیون مقاومت و همپیمانانش به این شروط و لحن تهدیدآمیز حریری و نشان دادن خودش به عنوان تنها ناجی لبنان چه خواهد بود، اما آنچه میدانیم همزمانی این شروط با مطرح شدن میانجیگری آمریکا است که دامنه شروط آن نیز گسترش یافته است. آمریکا برای سوءاستفاده از مذاکرات ترسیم مرزهای دریایی و زمینی لبنان و رژیم صهیونیستی تلاش میکند. این نشان میدهد که طرفی برای بهره برداری از انعطافپذیری این فراکسیون درباره میانجیگری آمریکا و کشاندن لبنان به دامنه کشورهایی که به عادیسازی روابط میپردازند، تلاش میکند.
این سیاست چماق و هویج آمریکا و رژیم صهیونیستی است. ابتدا پیشنهاد مذاکرات غیرمستقیم در الناقوره با نظارت سازمان ملل و محدود کردن آن به تیم فنی بود. بعد دیوید شنکر، معاون وزیر خارجه آمریکا آمد و خواستههایی با مشارکت مشاور بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی با خود آورد و عکس مشترک شخصی نیز از تیمهای دو طرف گرفت. خدا میداند خواسته بعدی چیست. بعید نیست که مذاکرات به تلآویو منتقل شود.
چماق آمریکا و فرانسه انفجارها و آتشسوزیهای بیروت و جنوب و درخواست مجدد برای خلع سلاح حزبالله و اشاره به شمشیر جنگ داخلی است اما هویج شروط ظالمانه صندوق بین المللی پول است.
حریری نسبت به وقوع جنگ داخلی هشدار داده و خواهان قبول کردن بدون چون و چرای طرح فرانسه و میانجیگری آمریکاست و خودش را تنها ناجی میداند که آماده فداکاری و قبول تشکیل دولت لبنان است.
آیا فراکسیون مقاومت و همپیمانانش این تکبر و شروط توهینآمیز را میپذیرند؟ جواب را به روزهای آتی موکول میکنیم تا ببینیم ظرف این ۷۲ ساعتی که حریری بزرگواری کرده و به سیاستمداران لبنانی مهلت داده چه اتفاقی خواهد افتاد.
انتهای پیام
نظرات