به نقل از ارث، محققان دریافتند که این افزایش انقراض پستانداران به‌طور کامل، ناشی از فعالیت‌های انسانی بوده و تغییرات اقلیمی در آن نقشی نداشته است.

این بررسی نشان داد که انسان‌های ماقبل تاریخ نیز بر تنوع زیستی تاثیر داشتند که مخرب‌تر از بزرگترین تغییرات آب‌وهوایی اخیر، ازجمله آخرین عصر یخبندان بوده است.

دانیل سیلوسترو، محقق این بررسی اظهار کرد: هیچ مدرکی درباره انقراض به علت تغییرات آب‌وهوایی در ۱۲۶ هزار سال گذشته پیدا نشده و در عوض محققان دریافتند که تاثیر انسان بر انقراض پستانداران حدود ۹۶ درصد نسبت به آن زمان بوده است.

درحالی‌که بسیاری از کارشناسان بر این باورند که تغییر ناگهانی محیط‌زیست، فشار زیادی به پستانداران در طول سال‌های پیش‌ازتاریخ، وارد کرده است، نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این پستانداران در برابر تغییرات شدید آب‌وهوایی مقاوم هستند.

سیلوسترو گفت: بااین‌حال، تغییرات آب‌وهوایی کنونی، همراه با گسستگی زیستگاه‌ها (تکه‌تکه شدن زیستگاه)، شکار غیرقانونی و سایر تهدیدات مربوط به انسان، خطر زیادی را برای بسیاری از گونه‌ها ایجاد می‌کند.

این تحقیق بر روی مجموعه بزرگی از فسیل‌ها که شامل ۳۵۱ گونه پستاندار بود و از آغاز دوره پلیستوسن پسین ناپدیدشده‌اند، انجام شد. حیوانات فسیل‌شده، شامل گونه‌هایی مانند ماموت‌ها، ببرهای دندان خنجری و تنبل‌های زمینی غول‌پیکر بود.

توبیاس آندرمن، یکی از محققان اظهار کرد: این انقراض‌ها به‌طور مداوم و با سرعت ثابت اتفاق نیفتاده است. البته برخی از این انقراض‌های بزرگ در قاره‌های مختلف، زمان‌هایی بوده است که بشر برای اولین بار به این مکان‌ها واردشده است.

محققان گفتند:  اخیرا میزان انقراض‌های ناشی از انسان، دوباره سرعت گرفته و این بار در مقیاس جهانی است.

آنان افزودند: دانشمندان در دهه‌های بسیار، درباره میزان گونه‌هایی که به دلیل انسان‌ها در دوران ماقبل تاریخ منقرض‌شده‌اند، بحث کرده‌اند.

محققان بیان کردند: صرف‌نظر از عوامل مرتبط با انقراض دوره پلیستوسن، تاثیر انسان در انقراض‌های کنونی غیرقابل‌انکار است و سوال اصلی مربوط به تاثیری است که نرخ افزایش انقراض توسط انسان بر تنوع پستانداران آینده دارد.

فعالیت‌های انسانی، علاوه بر اینکه، گونه‌ها را به‌سوی نابودی جهانی می‌برد، منجر به کاهش اندازه جمعیت و دامنه گونه‌ها برای بخش زیادی از گونه‌های پستانداران شده است.

نتایج این بررسی در اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط‌زیست(IUCN)، برای ارزیابی خطر انقراض گونه‌های خاص آمده است.

محققان گفتند: میزان فعلی انقراض پستانداران، احتمالا بزرگترین رویداد از این نوع، از پایان دوره دایناسورهاست.

کارشناسان پیش‌بینی کردند، بر اساس شبیه‌سازی رایانه‌ای این میزان به‌سرعت در حال افزایش است و در صورت ادامه این روند، تا پایان قرن، به ۳۰ هزار برابر بالاتر از سطح طبیعی خواهد رسید.

باوجود پیش‌بینی‌های ناخوشایند، این روند همچنان می‌تواند تغییر کند. ما می‌توانیم و یا شاید بتوانیم، نه هزاران گونه، بلکه صدها هزار گونه را با راهبردهای حفاظت هدفمند و کارآمد از نابودی نجات دهیم.

برای دستیابی به این هدف، باید آگاهی جمعی خود را درباره تشدید بحران تنوع زیستی افزایش دهیم و برای مقابله با این شرایط اضطرار جهانی اقدام کنیم، زیرا با هرگونه از دست دادن، بخش منحصربه‌فردی از تاریخ طبیعی زمین، به‌طور برگشت‌ناپذیر از دست می‌رود.

این مطالعه در مجله Science Advances منتشرشده است.

انتهای پیام