به گزارش ایسنا، مطابق استاندارد ISO/TS ۸۰۰۰۴ عنوان نانومواد به موادی اطلاق می‌شود که حداقل یک بعد آنها در مقیاس نانومتر (یک تا ۱۰۰ نانومتر) باشد یا ساختار درونی یا سطحی نانو ساختار داشته باشند و این مواد بر اساس مورفولوژی به دسته‌های کوچکتری از قبیل نانولوله، نانومیله، نانوصفحه، نانوکره و غیره تقسیم بندی می‌شوند.

بر اساس بررسی آماری سالانه استت نانو، نزدیک به ۱۹۰ هزار مقاله مرتبط با فناوری نانو در سال ۲۰۱۹ در بانک داده Web of Science نمایه شدند. از این تعداد ۳۴ هزار و ۶۵۰ مقاله یعنی حدود ۳۰ درصد از مقالات مربوط به گرافن می‌شود که در بازه زمانی ۱۰ ساله پس از اعطای جایزه نوبل به خاطر سنتز و کشف خواص گرافن با سرعت چشمگیری رشد کرده است.

 رشد سالانه انتشار مقالات این نانوماده از ۴۰ درصد در سال ۲۰۱۴ به ۱۲ درصد در سال ۲۰۱۹ رسیده است.

 پس از گرافن، نانو کامپوزیت‌ها و نانولوله‌ها با ۲۲ و ۱۷ درصد بیشترین سهم از مقالات نانوی ۲۰۱۹ را به خود اختصاص دادند.

نانومواد با مورفولوژی‌هایی مانند نانوفوم و nanoonion و بروفین کمترین تعداد مقالات را دارند.

گرافین از جمله نانومواد هم‌خانواده گرافن است که از سال ۲۰۱۳ شناسایی شد و با وجود اینکه هنوز مقالات آن اندک است، اما بیشترین رشد سالانه (۴۷ درصد) را داشته و از نظر میانگین ارجاعات نیز در سال ۲۰۱۹ جزو نانومواد برتر بوده است.

 پس از گرافین، نانو سیالات و نانو صفحات (نانوورق‌ها) به ترتیب با ۳۶ و ۲۴ درصد رشد سالانه در سال ۲۰۱۹ در رده‌های بعدی قرار دارند.

بر اساس اعلام ستاد توسعه فناوری نانو، برخی از نانومواد نیز با افت توجه محققان روبه‌رو شدند و در سه سال گذشته سهم رشد مقالات آن‌ها منفی بوده است که می‌توان به لایه‌های خودآرا، درخت سان‌ها، سیم کوانتومی و چاه کوانتومی اشاره کرد.

انتهای پیام