زن جوان محسور انبوه روبان های رنگارنگ دیوار شده بود که در همین هنگام مرد جوان کوله به دوش وارد شد؛ کتابی از کوله بیرون کشید و با عبارت « میشه زحمتش بکشید» آن را به سمت صاحب مغازه دراز کرد و منتظر ایستاد؛ درست کنار سبد کامواهای رنگی.

پُر لذت از مشاهده فضای کاسبی کوچک اما شاد، برای گفت‌وگو با صاحب دُکان آماده می‌شدم که دیگری سر رسید و ظرفیت فضا را کامل کرد؛ مغازه کوچک بود و دلنگرانی از جابه‌جایی آن ویروس کوچک، وادارم کرد که تا مهیا شدن دوباره امکان صحبت، از آنجا خارج شوم؛ بیرون، هم تماشایی بود و هم مجال شنیدن مکالمه‌های مشتریان و صاحب کسب را فراهم می‌کرد، بی‌دغدغه‌ی کرونا!!، 

مشتری جوان در پاسخ به پرسش دُکان‌دار، گفت: "برای یک خانوم..." و بعد گفت: " نه ساده دوست دارند." همزمان چشم‌هایم نمای بیرونی را می‌کاوید؛ آنجا که کارت‌هایی، جا به جا، نمایش داده شده بود؛ برگه‌های با رنگ‌ها و نقش‌های چشم نواز که تقریبا همه‌ی مناسبت‌ها را در بر می‌گرفت.

سفارش تمام شد و مشتری‌ها یک به یک رفتند و فضا مهیای یک گفت و گو با صاحب یک ایده و کسب و کار نو بود؛ بانوی جوانی که "کارت پستال (پیک برگ) دست ساز، تولید می‌کند و مشتریانی هم داشت، کم یا زیاد؛ شغلی که "نو" محسوب می‌شود و البته از آسیب "کرونا" هم در امان نبوده است.

تماشای فضای کوچک "دُکان" گویاست؛ کاغذهای رنگی، روبان‌های متنوع، کامواهای رنگارنگ، پولک‌های درخشان و البته انواع متعلقات مربوط به حرفه‌ی "کادوپیچی و پیک برگ" دست‌ساز، نماینده‌ای برای معرفی این کسب و کار جدید محسوب می‌شود، زهرا بهبود، موسس این کسب و کار، همزمان با انجام سفارش یکی از مشتری‌ها، معرفی بهتری از این شغل دارد.

بهبود که از پنج‌سال قبل و به دنبال زدن رنگ واقعیت بر پیکر یک رویا، کار را در حرفه خودساخته‌اش، آغاز کرده، به گوشه‌ای اشاره و اضافه می‌کند: "یک بخش از مغازه کارگاه است؛ بیشتر وقت ها در اینجا سرگرم ساخت کارت پستال ها و تگ های آویزی متنوع برای مناسبت های متفاوت هستیم."

همانطور که از نمای بیرونی این فضا روشن است، کارت پستال‌های دست ساز اهمیت ویژه‌ای برای، بهبود، دارد؛ او با اشاره به سری شمع های چیده شده در دکور، ادامه می‌دهد: " کارهای دیگری هم انجام می‌دهیم که متنوع است؛ کار جدید وابسته با ایده‌ای ست که به ذهنم خطور می‌کند، یا ایده‌ای که از دیدن یک چیز یا اطلاع از یک موضوع پیدا می‌شود، طراحی شمع و گلدان‌ها شاید یک نمونه از این موضوع باشد."

به گزارش ایسنا، اما این تمام ماجرا نیست، چند سالی‌ست که این فضای نه چندان بزرگ، به موضوع کمک برای "کادوپیچی" یا "خوشگل هدیه دادن" تاسیس شده است، با این شعار که؛ "خوشگل هدیه بدهیم"، جایی برای آنکه افراد با سلایق متفاوت، برای متفاوت و خوشگل‌تر کردن هدیه‌هایشان، راهنمایی و البته کمک می‌شوند.

زهرا بهبود که اینبار فارغ از انجام یا تحویل سفارش‌ها گوشه‌ای را برای نشستن انتخاب و روبرویم نشسته، در مورد ایده اولیه شکل‌گیری این کسب و کار نو، می‌گوید: "همیشه دوست داشتم خوشگل هدیه بدهم".

توصیفی کوتاه، اما گویا برای جرقه زدن یک ایده؛ این بانوی صاحب کسب و کار جدید، بدون آنکه برایش گیرنده هدیه تفاوت داشته باشد، می‌گوید: "علاقه‌مند بودم که "جینگیه مستون" هدیه بدهم، تفاوت در نوع هدیه دادن و البته شیفته‌ی عکس‌العمل هدیه گیرنده هم هستم."

تحصیل در هنرستان از بهترین دوران‌ها 

به رغم آن که او اعتقاد دارد در آن زمان هنر خواندن برای فامیل و همسایه جلوه ی خوبی نداشت از دوران تحصیل در هنرستان به عنوان بهترین لحظات عمرش یاد کرده و می گوید: "هنرستان گرافیک خواندم؛ با علاقه رشته‌ام را گذراندم، خییلی دوستش داشتم؛ یکی از بهترین دوران زندگی من زمانی بود که آنجا هنر می خواندم؛ هر چند آن موقع هنرستان رفتن برای فامیل و همسایه نشانه‌ای از تنبل بودن هنرجو، بود."

تئاتر و بازیگری و البته ادبیات نمایشی رشته‌هایست که او پس از پایان دوران هنرستان، در دانشگاه آنها را دنبال کرده و حکم فارغ‌التحصیلی آنها را هم دارد.

بهبود، از آنجایی که به چیزهای باصطلاح "جینگیلی" علاقه‌ی زیادی داشته، پس از تحصیل شانسش را در فروشگاه‌های لوازم تحریر و لباس کودک محک می‌زند؛ اما یک مشکل وجود داشت؛ اینکه او به خلق کردن یک اثر جینگیلی علاقه داشت، نه عرضه و تبلیغ و فروش این کالاها، پس چه چیز جذاب تر است "کادوپیچ کردن و ساخت کارت پستال(پیک برگ)"، مسیری که می‌شد در انتهای آن، هدف را دید.

مشتریان آنهایی هستند که از زیبایی لذت می‌برند

بهبود در پاسخ به اینکه مشتریانش چه افرادی هستند؟ با اندکی شیطنت گفت:« مشتریانم آدم‌هایی هستند که از زیبایی لذت می‌برند؛ درصد مشتریان خانم به نسبت  بیشتر از مشتریان آقاست، ولی خب آقایان زیادی هم هستند که برای تک تک مناسبت ها به اینجا سر می زنند و طعم خوب هدیه دادن را می‌چشند."

او معتقد است که زن‌ها در طراحی کادو پیچ حساس تر هستند و این عقیده برای نیمی از مشتریان مرد هم صادق است؛ اما نیمی دیگر از مشتریان مرد تنها به خوشحال کردن گیرنده هدیه فکر می‌کنند و کمتر وسواس به خرج می‌دهند.

توجه به مناسبت ها

در تقویم روزهای مختلفی با عناوین متفاوت ثبت شده است که گذر افراد را می‌تواند به این حوالی بکشاند. مناسبت هایی مثل عید نوروز، عیدهای مذهبی، روز پدر، مادر یا حتی مناسبت های بین المللی مثل روز عشاق، همه‌ی این روزها، زمان‌هایی‌ست که احتمالاً عده ای برای عده‌ای دیگر، هدایای در نظر می‌گیرند؛ حال اگر، هدیه دهنده ساکن شیراز باشد، امکان دارد برای کادو پیچی و کارت پستال، گذرش به این دُکان هم بیفتد؛ اما جالب تر تمرکز این کسب و کار جدید بر مناسبت‌های سنتی مربوط به ازدواج است.

از قدیم رسم بوده که عروس و داماد پیش از ازدواج یک چمدان اثاث به یکدیگر هدیه دهند. مراسم «بله برون» و خواستگاری  یا حتی «خلعتی»، مراسم مخصوص شیرازی‌هاست، اگرچه نمونه های دیگری هم هست که خانواده‌ها اغلب هدایایی برای یکدیگر در نظر می‌گیرند. این زمان‌ها همان مواقعی‌ست که هدیه دهنده به فکر کادوپیچی‌های خاص می‌افتد تا هدیه‌اش، جلوه بیشتری داشته باشد.

لذت بردن از شغل

زهرا بهبود که باز خود را سرگرم نظم نوارهای روبان کرده، با توضیح اینکه کسب و کار جدید خود را دوست دارد و آن را به علاقه‌مندان توصیه می‌کند، می‌گوید: "علاقه‌مند هستم که این کسب و کار را با نمایندگی های مختلف گسترش دهم؛ اما نگران افت کیفیت هستم، شاید چون کمال‌گرا هستم دوست دارم همه چیز به بهترین شکل باشد."

بهبود برای راه اندازی این کسب و کار جدید در ابتدا علاقه مند بود تا با پروانه ی کسبی در حوزه صنایع دستی فعالیت کند اما اکنون شغلش در شاخه‌ی خرازی ثبت شده است؛ در این باره می‌گوید: "مشکلی ندارم، خرازی بین اصناف، حوزه‌ی بزرگی‌محسوب می‌شود؛ خدا را شکر همه عالی هستند مسئولان و فعالان این صنف بسیار خوش اخلاق."

استقبال مردم، اصلی‌ترین نگرانی

به گزارش ایسنا، شروع هر کسب و کار جدید این تصور را برای افراد ایجاد می کند که شاید ایده مورد توجه قرار نگیرد؛ این تصور اولیه برای این کسب و کار جدید هم وجود داشته است اما به اعتقاد زهرا بهبود، شرایط به سرعت تغییر کرد و همین شد که "کادوپیچ و پیک کارت دستی" به عنوان یک کسب و کار نوپا، پا دار و ماندگار شده است.

زهرا بهبود که برای گسترش فعالیتش، از مدت‌ها قبل برگزاری کارگاه آموزشی را به عنوان یک ایده دیگر، عملیاتی کرد و امیدوار است که با رفع کامل خطر این ویروس منحوس و بازگشت شرایط عادی به سراسر جهان و البته شیراز، کارگاه‌های او هم دوباره پا بگیرد و پایدار شود.

رویا

بهبود در پاسخ به این سئوال که "رویایت چیست؟"، می‌خندد و می‌گوید: " با کمال افتخار به استحضار می‌رسانم که شما اکنون درست وسط رویاهایم ایستاده‌اید؛ البته نشسته‌اید."

او با همان لبخند که از پشت ماسک هم کاملا هویداست، می‌گوید: "من عاشق روبان بودم؛ خیلی می‌خریدم؛ اما همیشه با جاگذاری روبان‌هایم مشکل داشتم، به خودم می‌گفتم یعنی میشه من یه دیوار پر از روبان داشته باشم؛ بعدها که اینجا را راه انداختم، به خودم آمدم دیدم این دُکان، وسط آرزوهای من است."

بهبود با تاکید بر این که"اینجا، همین جا، آرزوی همیشگی‌ او بوده است" خطاب به همه آنهایی که رویایی دارند، می‌گوید: " من از راهی که آمدم خوشحالم، حالم خیلی خوب است، برای هر کس این امکان وجود دارد که مسیری را انتخاب کند که به رویایش برسد. تا حالش خوب باشد و البته حال دیگران را هم خوب کند."

انتهای پیام