حمید طراوتی، در میزگرد مجازی «بزرگراه» که در مورد کمربند جنوبی مشهد و توسط مرکز پژوهش‌های شورای شهر برگزار شد، بیان کرد: این طرح به مانند طرح‌های قرن ۱۹و قرن ۲۰ در دوران بحران آمریکا است. در گذشته زمین فراوان بود، محیط زیست مطرح نبود و هر جا که می‌توانستیم و امکانش بود جاده‌کشی می‌کردیم و جاده نماد توسعه بود. اکنون دیگر جاده‌سازی از ابزارهای توسعه محسوب نمی‌شود.

شهر را برای مردم بسازید نه برای اتومبیل

وی افزود: شهر را برای مردم بسازید نه برای اتومبیل. تمام تلاش شهرداری این است که تردد مردم راحت‌تر شود. نمی‌دانم چرا مسئولان ما به جاده علاقمند هستند به عنوان نمونه در ارتفاعات آزادکوه چیزی از جنگل‌ها باقی نمانده است.

این فعال محیط زیست بیان کرد: در حال حاضر منابع طبیعی عنصر کمیاب توسعه هستند، بنابراین نگاه ما به ساخت این پروژه باید اینگونه باشد که این امور در کیفیت زندگی و آینده مردم چه تاثیری خواهد داشت. 

ساخت کمربند جنوبی اشتباه است

وی با اشاره به اینکه این پروژه سودی در بر نخواهد داشت، بیان کرد: اگر این بزرگراه را ساختید و رفت‌وآمد را مهیا کردید چه خدمتی انجام دادید جز اینکه آن‌هایی که بعدازظهرهای جمعه در ترافیک طرقبه گیر می‌کردند، راحت‌تر به نیشابور می‌رسند. چنین اتوبان مفصلی برای اینکه مردم در داخل شهر رفت‌وآمد نکنند، لازم نیست و این امری اشتباه است.

طراوتی خاطرنشان کرد: ما بلوار نماز و فکوری را داریم که بسیار خلوت است و اصلا مشکل ترافیک در آنجا وجود ندارد، پس چرا باید سرمایه‌ای به این عظمت را در جایی بریزیم که به آن نیازی چندانی نیست. در آن طرف مشهد شهرهای تربت، تایباد و... را داریم که شهرهای زیادی را شامل نمی‌شود که به خاطر رفت‌وآمد آن‌ها نیاز به این بزرگراه باشد. بزرگراه‌های این چنینی زیاد داریم و نتایج آن‌را نیز دیده‌ایم.

این فعال محیط زیست درمورد عوارض زیست محیطی این بزرگراه‌، گفت: در این قسمت از ارتفاعات یکسری آبراه وجود دارد که از بین می‌رود. بیش از ۱۲۰ انفجار صورت گرفته است. همچنین اتصال طرقبه و شاندیز به مشهد نوعی آشوب است که دریافت آب و آبخواره را کاهش و باعث ایجاد سیلاب می‌شود. حیات وحش در این منطقه از بین می‌رود و گسل‌های مناطق زکریا استقامتی  در برابر زلزله در هنگام ساخت و ساز نخواهد داشت.

وی با اشاره به اینکه این بزرگراه اثرات اجتماعی و اقتصادی مخربی خواهد داشت، بیان کرد: سرمایه را به هر کجا که ببریم مانند توپ عمل می‌کند و همه چیز را بر هم خواهد زد، نمی‌توان گفت که ما این جاده را می‌سازیم، اما کناره‌های آن را واگذار نمی‌کنیم. این امر غیر ممکن است، زیرا فشار اقتصادی جامعه اجازه نمی‌دهد.

طراوتی گفت: واگذاری کناره‌های این بزرگراه باعث افزایش جمعیت و افزایش مصرف‌کنندگان در زمینه آب و برق می‌شود. در صورتی که وزارت نیرو اعلام کرد بیشترین کسری مخازن آب در کل کشور یک میلیون و ۷۹ هزار متر مکعب است که  معادل بیش از یک پنجم کسری کل کشور و مربوط به شهر مشهد است. با این کمبودها چگونه می‌توانیم خدمات تامین کنیم؟ اصلا سیاست توسعه اینگونه نیست.

اتوبان مظهر سرمایه‌داری مدرن، فردگرایی و تنهایی است

وی ادامه داد: اتوبان مظهر سرمایه‌داری مدرن، فردگرایی و تنهایی است که همه سوار بر اتومبیل و با سرعت مشخص شده فقط رفت‌وآمد می‌کنند. در صورتی ‌که در حالت کنونی مردم می‌توانند به صورت گروهی کوه بروند و پیاده‌روی کنند، اما تبدیل آن به اتوبان، یعنی این بخش بریده خواهد شد.

محیطی زیستی‌ها توسعه پایدار می‌خواهند

این فعال محیط زیست عنوان کرد: ما محیط زیستی‌ها  نمی‌گوییم که توسعه نمی‌خواهیم بلکه معتقد به توسعه پایدار هستیم.  ما در بد برهه‌ای قرار گرفته‌ایم و تغییرات بزرگی در انتظار ماست، اما در  چنگال بروکراسی و تفکر قدیمی اسیر شده‌ایم. طرح‌های نو باید ارائه شود تا بتوانیم جامعه را از این مخمصه‌ها مانند خشکسالی بیرون بیاوریم.

وی گفت: در حال حاضر ۲ میلیون حاشیه‌نشین در شهر مشهد وجود دارد که مسئولان می‌گویند برای آن‌ها باید ۲۰۰میلیارد هزینه کرد، در صورتی که برای ساخت این پروژه‌ ۲ هزار میلیارد هزینه لازم است در کشوری که دچار فقر و مسأله کرونا است در این شرایط واقعا هزینه برای ساخت این بزرگراه لازم است؟

نامشخص بودن وضعیت حقوقی کمربند جنوبی/ تا زمان ارزیابی زیست محیطی این پروژه نباید ادامه یابد

 طراوتی افزود: در مشهد بلوار نماز و فکوری را داریم و ساخت این بزرگراه واقعا نیازی نیست. ما باید عرضه و تولید را کم و مدیریت را کنترل کنیم. همچنین وضعیت حقوقی این پروژه مشخص نیست، زیرا در ابتدا گفتند که این پروژه ارزیابی زیست‌محیطی نداشته است اما اکنون به آن نیاز است؛ بنابراین تا زمان ارزیابی زیست محیطی این پروژه نباید ادامه یابد.

انتهای پیام