مرتضی جابری، در میزگرد مجازی «بزرگراه» که درمورد کمربند جنوبی مشهد و توسط مرکز پژوهش‌های شورای شهر برگزارشد، اظهار کرد: اگر به سند ابلاغیه طرح جامع شهر مشهد توجه کنیم خواهیم دید که در مقدمه سند ذکر شده که ایجاد تغییر در اسناد و برنامه‌های طرح جامع اعم از مغایرت اساسی و غیر اساسی، منوط به رعایت ضوابط آیین‌نامه بررسی و تصویب طرح‌های توسعه عمران شهری و سایر مصوبات شورای عالی است، یعنی هیچگونه منعی وجود ندارد. چنانچه اگر در مرحله تطبیق طرح جامع به طرح‌های تفضیلی نهادهای محلی، شهرداری، مشاوران، استانداری، شورای‌شهر و نهادهای تخصصی ایرادی در طرح جامع مشاهده کنند این امکان وجود دارد که بتوانند آن را بررسی و مشکل را رفع کنند.
وی افزود: طی مطالعاتی در خصوص طرح جامع شهر مشهد و با توجه به اینکه نسبت به این طرح آگاهی کامل دارم کلیه مصوبات را از سایت روزنامه‌های رسمی بررسی کردم. در تمام این مصوبات امکان تغییر وجود دارد، در همان ابلاغیه در بند ۸ بیان شده که دخالت و مشارکت همه کسانی که به صورت تخصصی دغدغه‌ای در طرح جامع و تفضیلی شهر مشهد را دارند، دیده شود.
این پژوهشگر حوزه شهری عنوان کرد: همچنین در بند ۱۰ بر ارتفاعات جنوب تاکید و بیان شده که باید طبق مصوبه ۹۴/۳/۲۵ عمل شود. طبق این بند می‌توانند گزارشی در خصوص تخلفاتی که به آن اشاره کردند را در صحن شورای عالی مطرح و به آن رسیدگی کنند، بنابراین براین‌اساس تخلفی در این ارتفاعات صورت نخواهد گرفت.
در بحث شهری هیچ‌وقت برای یک مسئله یک راه حل نداریم
وی با اشاره به صحبت‌های آقای آهویی _عضو کمیته تخصصی حمل‌ونقل و ترافیک کمیسیون فنی و عمران شورای اسلامی شهر مشهد -مبنی بر اینکه قصه ترافیک عوارض دارد، گفت: پیش فرض ایشان این است که باید این امر را بپذیریم و مابقی بخش‌ها مانند محیطزیست، شهرسازی و ... این عوارض را حل ورفع کنند. شهرسازی مشهد به سرعت وارد دوره نوین شده است. تغییر و تحولات بسیاری در این زمینه رخ داده است. ما امروز در بحث شهری هیچ‌وقت برای یک مسئله یک راه حل نداریم که اگر غیر این باشد یا مسئله را درست نفهمیده‌ایم یا با یک وجهه خاص به آن نگاه کرده‌ایم.
جابری ادامه داد: مسائل را باید با کلیت نگاه کرد، بنابراین پرداختن به مسئله‌ای با یک رویکرد خاص معضل ایجاد می‌کند. همان‌طور که ایجاد کرده است، طی صحبت‌ها از طرح تفضیلی خازنی به عنوان یک طرح قابل دفاع یاد می‌شود. چرا ما به اینجا رسیده‌ایم، براساس غلبه همین نگاه مهندسی است که فکر می‌کنیم هر مسئله‌ای را می‌توانیم با نگاه مهندسی حل کنیم، بنابراین نتیجه چیزی می‌شود که می‌بینیم.
وی گفت: در چند سال گذشته براساس آمار شهرداری چند روز از سال را هوای پاک داشته‌ایم و دلیل این امر چه بوده است؟ آلودگی از آسمان می‌آید یا خیابان کم داریم؟، ما همه این کارها را انجام داده‌ایم و نتایج آن را نیز دیده‌ایم. در حال‌حاضر باید کارهایی انجام شود که تاکنون انجام نشده است، خیلی روشن است که برخی کارها و حرف‌ها تکرار و اضافه‌گویی است.
این پژوهشگر حوزه شهری تصریح کرد: در انتخاب محدوده شهرها اولین و اصلی‌ترین کاری که انجام می‌دهند این است که محدوده شهر را بر روی یک عارضه طبیعی مانند رودخانه، ارتفاعات و ... قرار می‌دهند، اکنون چرا ارتفاعات جنوب شهر مشهد که این عارضه طبیعی را داشته در این محدوده قرار نگرفته است. چرا ارتفاعات آن را محدود نکرده و قرار است توسط بزرگراه محدود شود . درکجای دنیا بزرگراه می‌تواند محدود کننده باشد.
جابری تاکید کرد: من بارها شنیده‌ام که می‌گویند مشهد شهر ویژه‌ای است که این امر شامل شهرهایی همچون تبریز نیز شده است، آن‌ها می‌گویند شهر تبریز نیز ویژگی‌های خاص خود را دارد و نمی‌توان آن را با جاهای دیگر مقایسه کرد، تبریز بر سر راه مرز بازرگان و حمل‌ونقل بازرگانی قرار دارد. در طرح جامع این شهر یک محور جنوبی برای آن در نظر گرفتند که در ارتفاعات بود و با بافت شهری فاصله داشت و بزرگراه شهید کسایی نام‌گرفت. اکنون این بزرگراه به شریان اصلی شهر تبدیل شده است، بنابراین ما تجربه‌های این چنینی داریم و از نتایج آن آگاه هستیم.
خاطر نشان کرد: چرا برنامه ترافیک خود را طوری طراحی می‌کنید که در شهر دیگر اجرا شده است، اگر مشهد شهر ویژه‌ای است باید مدل آن نیز ویژه باشد.اگر هم قرار است که آن‌جا مکان تفریحی باشد قضیه متفاوت می‌شود و به بزرگراه ربطی نخواهد داشت.
وی بیان کرد: از لحاظ اقتصادی در همه جای دنیا هزینه‌ای که در ابتدای پروژه برآورد می‌شود با آن‌چه در پایان محاسبه می‌شود تفاوت نجومی خواهد داشت، این ارقام را باید به صورت تصاعد هندسی و توان نمایی حساب کرد. حتی در زمان نیز اینگونه است، این طرح در دهه۷۰ عنوان شد در دهه ۹۰ کلید خورد، ما که به سیستم خود واقف هستیم.
ده سال آینده بازگو می‌کنند علت اصرار به کمربند جنوبی چه بوه است
وی ادامه داد: من فکر می‌کنم که این بحث ترافیکی نیز بهانه است و به آن ساده‌انگارانه و خوش‌بینانه نگاه می‌شود. چرا این مسیر به سمت شمال نمی‌رود، این بزرگراه به سمت اراضی می‌رود که یک مرغوبیتی خواهد داشت.من مطمئن هستم در ده سال آینده دیگران بازگو خواهند کرد که علت اصرار به این کمربندی و ماجرای آن چه بوده است.
جابری افزود: این مطلبی که گفته شد که این بزرگراه ۱۰ درصد آلودگی هوا را کاهش می‌دهد که اگر چنین چیزی وجود داشته باشد شما می‌توانید این طرح را به عنوان نمونه جهانی معرفی کنید، متاسفانه این صحبت باعث تعجب است. شورای شهر باید به گونه‌ای تصمیم بگیرند که بعدها پای تصمیم خود بایستند و به آن افتخار کنند.
انتهای پیام
نظرات