امامعلی شعبانی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: سلاح بیولوژیکی تعاریف متعددی دارد که می‌توان اینطور بیان کرد؛ سلاح بیولوژیکی موجودات زنده‌ای هستند از باکتری ویروس یا سم که به منظور کشتن یا ایجاد بیماری در انسان، گیاه یا حیوان به کار می‌رود. 

وی تصریح کرد: در خصوص انواع این سلاح گفته شده که یک سری میکروسکوپی هستند مثل باکتری‌ها و قارچ‌ها و مهم‌ترین شکل آن آلوده کردن آب و غذا است و افرادی در قلعه یا دژ محصور می‌شدند و بیماری‌هایی مثل وبا و طاعون با استفاده از مواد سمی مورد استفاده قرار می‌دادند. 

عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه مازندران در مورد علل استفاده از سلاح‌های بیولوژیکی بیان کرد: در درجه نخست سلاح‌های بیولوژیکی قدرت کشندگی بالا و گسترده دارند، حجم مرگ و میر بسیار بالاست، تاثیرات روانی بسیار بالا دارد، هر دسته نظامی که از این سلاح استفاده می‌کند می‌تواند روحیه طرف مقابل را تحت تاثیر قرار داده و تضعیف کند، قدرت تخریبی سلاح بیولوژیکی بسیار بالاست هم نسبت به حیات بشر و انسان و هم نسبت به محیط زیست این خود یک عامل است.

شعبانی اظهار کرد: عامل به کارگیری سلاح‌های بیولوژیکی مشخص نیست؛ سلاح بیولوژیکی نامرئی و قطعا موجب غافلگیری می‌شود که این خود یک عامل است؛ علاوه بر آن سلاح بیولوژیکی، هولناک است که موجب رعب و وحشت می‌شود.

وی در مورد پیشینه سلاح بیولوژیک خاطرنشان کرد: استفاده از سلاح‌های بیولوژیکی گذشته‌ای به قدمت تاریخ بشر دارد این مسئله که گاهی تلفات انسانی وارده از طریق کاربرد سلاح بیولوژیکی بسیار بیشتر از یک جنگ مستقیم بوده و یک واقعیت تاریخی است.

عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه مازندران با اشاره به این‌که نمونه‌ها و مصداق های ثبت شده در تاریخ بسیار زیاد است، افزود: آلوده کردن چاه‌های آب به وسیله لاشه حیوانات یا جسد سربازانی که به طاعون یا وبا مبتلا بودند یک امر شایع بوده است و یا پرتاب کردن جسد فرد مبتلا به طاعون یا وبا به قلعه یا قشون طرف مقابل، این کار هم تلفات انسانی داشته و هم مقاومت طرف مقابل را کاهش داده است.

شعبانی ادامه داد: علاوه بر این مسموم کردن بسیاری از چهره‌های شاخص با استفاده از سلاح‌های بیولوژیکی در طول تاریخ شاهد هستیم، در تاریخ هستند هزاران نفر از سلاطین و وزرا که با استفاده از سم و مسمومیت حذف فیزیکی شدند، حتی بعضی از پیشوایان دینی و امامان ما به وسیله سم به شهادت رسیدند.

وی تصریح کرد: نوع دیگر استفاده از سلاح‌ها سمی کردن تیر یا نیزه است که می‌توان به نمونه‌های بسیاری اشاره کرد، در تاریخ فقه و شیعه استفاده از سلاح شیمیایی منع شده است، سخنانی از شیخ طوسی و نوشته‌هایی از "کلینی" داریم که استفاده از سلاح بیولوژیک را با استفاده از آیات قرآنی منع کردند.

عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه مازندران با اشاره به اینکه امروزه موضوع کرونا به لحاظ امنیتی، سیاسی و نظامی یک مسئله مهم است، یادآور شد: این تحلیل که کرونا به عنوان سلاح بیولوژیک از سوی دولت‌ها مورد استفاده قرار گرفته طرفداران بسیار جدی دارد و تاریخ بر این امر گواهی دارد.

انتهای پیام