حشمت الله فلاحت پیشه در گفت‌وگو با ایسنا در تحلیلی از تنش‌های اخیر بین ایران و آمریکا در خلیج فارس و پرتاب ماهواره نور توسط سپاه پاسداران گفت: پرتاب ماهواره نور به عنوان بخشی از راهبرد دفاعی کشور و در قالب برنامه ششم توسعه و سیاست‌های کلی ابلاغی انجام شد که قابل توجه است. پرتاب این ماهواره جزو حقوق ایران بوده و اقدامی قابل دفاع به شمار می‌آید چون عرصه فضا جایی است که اگر کشورها در استفاده از آن و برخورداری اطلاعاتی استفاده نکرده و تعلل کنند باید در آینده، این تکنولوژی، فناوری، خدمات و بهره برداری‌های ناشی از آن را از کشورهای دیگر خریداری کنند.

وی افزود: از طرف دیگر بزرگترین تهدیدها علیه ایران فضا محور است، تهدیدهای آمریکا از طریق برتری الکترونیکی انجام می‌شود. لذا قرار گرفتن ماهواره نظامی ایران جزو حقوق ایران بوده و قابل دفاع است.

فلاحت پیشه با اشاره به تلاش آمریکا برای طرح این موضوع در شورای امنیت گفت: به طور طبیعی امکان طرح این موضوع در شورای امنیت وجود دارد اما موضوع به گونه‌ای نیست که منجر به صدور قطعنامه علیه ایران شود.

این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در ادامه با اشاره به تنش‌های اخیر بین ایران و آمریکا در خلیج فارس و تهدیدهای طرفین گفت: نوع دشمنی بین ایران و آمریکا بی بدیل است. در تاریخ مناسبات کشورها با هم، چنین دشمنی وجود نداشته است. دشمنی تعریف، شاخص، حدود و ثغور و خطوط قرمز مشخص دارد که نوع دشمنی بین ایران و آمریکا به گونه‌ای منحصر به فرد است. بیش از آنکه گروه‌هایی نقش میانجی داشته باشند میانجی گری روز به روز به یک اقدام غیر قابل تحسین تبدیل می‌شود. در صورتی که دو اصل حاکم بر مناسبات بین‌المللی، میانجی‌گری و پایمردی است که معمولا هیچ کدام از این شرایط بین ایران و آمریکا شکل نمی‌گیرد. به عبارتی هیچ رابطه‌ای در دنیا در این حد دچار تابوزدگی نشده است. نتیجه چنین شرایطی آن است که باید هر لحظه منتظر اتفاق ناگوار بود که حتی جدا از اراده سیاستمداران دو طرف شکل گیرد. نمونه آن سقوط هواپیمای اوکراینی است که در آن آمریکایی‌ها هم مقصر هستند چون آنها شرایط جنگی را حاکم کرده بودند.

وی افزود: به طور مشخص در داخل دو کشور موضوع مذاکره بین طرفین به ضد ارزش تبدیل شده که حتی سیاستمداران ابا دارند راهکارهایی در این قالب ارائه کنند. لذا دو طرف با زبان مبهم نظامی با هم حرف می‌زنند و بعضا به طور خطرناک خط مقدم دو طرف به هم نزدیک می‌شود حتی اگر به طور مشخص طرف ایرانی اقدامی در قالب مقررات حقوق بین‌الملل انجام دهد آن حق را ناحق جلوه می‌دهند. نمونه بارز آن موضوع پرتاب ماهواره نظامی در فضا است.

فلاحت پیشه ادامه داد: در چنین شرایطی اراده سیاستمداران دو کشور حدود ۸۰ درصد مناسبات بین ایران و آمریکا را شکل می‌دهد و ۲۰ درصد مناسبات خارج از اراده طرفین است. این خلاء می‌تواند محل بازی گروه‌هایی باشد که منافع‌شان در جنگ و دشمنی است و یا اینکه می‌تواند محل شکل گیری حوادث و اتفاقاتی باشد که در زبان راهبردی، منفی و خطرناک محسوب می‌شود؛ البته معتقدم که بر اساس کلیه ارزیابی‌ها جنگ در راستای منافع ایران و آمریکا نیست و دو طرف اراده‌ای برای جنگ ندارند اما به دلیل نداشتن تعریفی از مناقشه شرایط خطرناک و مبهمی شکل گرفته که در این وضعیت وقوع هر اتفاقی ممکن است.

این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با یادآوری موضع گیری‌های صورت گرفته در مجلس برای وجود تعریف مشخصی از دشمن گفت: مجلس جایگاهی در سیاست خارجی ندارد اما ما تلاش کردیم که حداقل در قالب موضع گیری‌ها تعریفی از دشمن انجام شود تا مثل آسانسور که امکان سقوط دارد و ترمزی برای آن تعبیه شده، شاهد نباشیم به یک باره اتفاقی شکل گیرد که در خلاء ۲۰ درصدی خارج از اراده سیاستمداران دو طرف باشد.

فلاحت پیشه در پایان با اشاره به تهدید رئیس جمهور آمریکا و پاسخ محکم ایران به آن گفت: در این شرایط فقط زبان تهدید حاکم است. طرفین به جای رفتارهای قابل پیش بینی رفتارهای غیر قابل پیش بینی دارند و حتی نمی‌خواهند تنش‌زدایی کنند و آن  را با به اوج رساندن تهدیدهای متقابل انجام می‌دهند. این رفتارها  منحصر به فرد است و امیدوارم حداقل طرفین اگر تنش زدایی نمی‌کنند به تعریف تنش و سطح و حدود آن و مناقشه بین خود برسند.

انتهای پیام