محمد صالح نقره کار در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به تصمیم رییس جمهور ایالات متحده در تعلیق بودجه سازمان بهداشت جهانی (WHO) اظهار کرد: جهان با جولان بی مرز کرونا بیش از همیشه متوجه اهمیت سازمان های بین المللی شد و امروز  شاهد رزمایش ابراز حق همبستگی و مشارکت جهانی در یک پاندمی بی مرز هستیم.

وی افزود: نقش سازمان های بین المللی خصوصا سازمان بهداشت جهانی، تسهیل و توسعه هم افزایی و توان بخشی همه کشورها برای سپران کم خطرتر بحران مرگ اور و خسارت بار کرونا ست. سوءقصد و تضعیف این نهاد در بحبوحه بهت مردم جهان گواه نگاه  ابزاری-استکباری به سازمان جهانی بهداشت و لاجرم مخل مشارکت جهانی در کرونا ستیزی است. ترامپ ماسک مزورانه حقوق بشری خود را کنار نهاد و هویت ضد بشر دوستانه ای به افکار عمومی و تاریخ نشان داد.

این پژوهشگر حقوق بشر  با بیان اینکه شخصیت حقوقی بین المللی سازمان هایی از این دست، مقوم و موید تلاشهای بشردوستانه در مسیر تحول و تکامل حق همبستگی جهانی هستند اظهار کرد: کنش و واکنش ارگان های بین المللی نظیر سازمان بین المللی کار (ILO)، یونسکو و صندوق بین المللی کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) برنامه جهانی غذا و سازمان خواربار و کشاورزی (FAO) و صندوق بین المللی توسعه کشاورزی (IFAD) همیشه مطلوب و بی نقص نیست و گاه استفاده سیاسی یا ابزاری یا جانبدارانه یا خطاهای محاسباتی همچون هر عمل سازمانی دور از ذهن نیست. اما سر جمع بلوغ و تجربه جهانی وجدان های بی مرز را متقاعد کرده که حمایت و صیانت از این نهادهای متکی به صلاحیت جهانی به نفع بشردوستی و حقوق انسانی است؛ لذا تضعیف آنها نظیر آنچه ترامپ با سازمان بهداشت جهانی در این موقف خطیر کرد یک رفتار غیر بشردوستانه تحلیل می‌شود.

نقره کار با تاکید بر اینکه کشورهای فقیر و غنی در یک وضعیت نابرابر در مصاف کرونا آسیب دیده‌اند لکن توامان  متکی به مرجعیت  سازمان بهداشت جهانی اند، افزود: مخرج مشترک بشر در جهان امروز، قتل عام کرونا از امریکا تا هند است و حرفه‌ای ترین نهاد بین المللی در زمینه امنیت بهداشت جهانی، حرف اول و اخر و مستند را به ملت‌ها و دولت‌ها منتقل می کند و هر چند بی خطا نیست اما در همین دوران استیلای کرونا توصیه‌ها و تصمیمات ارزنده‌ای گرفته و بنظرم اقدام کاخ سفید بیش از انکه ضربه به سازمان بهداشت جهانی باشد حیثیت انسانی و اعتبار حقوق بشری دولت امریکا را زیر سوال برد.

وی کرونا را فرصت محک زدن و آزمون اخلاق حقوق بشر برای دولت‌ها و ملت‌ها دانست و گفت: دیدگاه اخلاقی به سلامت جهانی منهای تبعیض، از اساسنامه سازمان بهاشت جهانی قابل استنباط است. ارزش های محوری مشارکت در سلامت جهانی مبنایی برای حکمرانی همکارانه و مساعی مشارکت جویانه بوده و هیچ عقل سلیمی در وضع اضطرار به اخلال این روند حکم نمی دهد.  در وقایع تلخ و مصائب شناخت ها دقیق تر است تا در وضعیت ثبات؛ در همین کوران کرونا کم نبودند کمک‌های بشر دوستانه  و انسانی که خصوصا کشورهای فقیر و ضعیف را علیرغم مشکلاتی که خود داشتند فراموش نکردند و در عوض برخی از کشورها نگاه سوداگرانه و مستکبرانه خود خصوصا نظیر انچه در راهبرد استمرار تحریم داشتند را مسمتسکی برای نقض حقوق انسانی و حق سلامت قراردادند.

نقره کار با اشاره به بیانیه «هزاره» ملل متحد دریادآوری مسئولیت‌های مشترک جهانی گفت: ارتقای سطح همبستگی و مراعات استانداردهای حقوق بشری برای گذر از پاندمی بی رحم کرونا یک خواسته جهانی است و زمامداران و دولت هایی که در این روند اخلال می کنند در دیده ملت‌های جهان بی آبرو می شوند. بنا نهادن نظام سلامت پایدار و عادلانه در گرو حمایت همه کشورها و رهبری سازمان بهداشت جهانی متصورتر است تا اینکه هر کشور به صورت جزیره‌ای و پراکنده عمل کند. اجماع دولت‌ها در محوریت سازمان بهداشت جهانی در کوران کرونا نباید شکننده و متزلزل شود و اولین قربانی این آفت، حق سلامت انسان‌ها است.

انتهای پیام