پس از ورود ویروس کرونا به کشور ما، دوربین های وزارت زحمتکش و انصافا فداکار بهداشت و درمان حساس تر از قبل شده و سیمای بسیار زیبایی از وظیفه شناسی و انسانیت به نمایش گذاشتند که قطعا در تاریخ درمانی کشور ماندگار و قابل افتخار خواهد بود چرا که علاوه بر از خودگذشتگی آحاد جامعه برای خدمت به مردم و جان باختن تعداد زیادی از آنان نخبگانی نیز از قشر درمانی کشور جان خود را از دست دادند.

امروز به مرحله ای از بحران رسیده ایم که اگر به توصیه های ستاد ملی مبارزه با کرونا عمل نکنیم، فاجعه عظیم‌تری را تجربه خواهیم کرد.

واقعیت این است که قرنطینه خانگی عقلانی ترین روش برای جلوگیری از انتشار این ویروس است تا متولیان مربوطه بتوانند آن را مهار کنند. البته همه واقف هستیم که بیشتر مردم  طلایی ترین زمان کسب و کارشان همین ایامی بوده که این  ویروس به کشور ما وارد شده و این پدیده درآمد بخش عمده ای از مردم را به شدت تحت تاثیر قرار داده و مشکلات عمده ای به وجود آورده ولی باید بپذیریم طبیعت چیز دیگری برای ما رقم زده است.

عوارض بی تفاوتی کمتر از کووید ۱۹ نیست!

می توانیم دائما به خود و اطرافیانمان فشار روحی و روانی و استرس وارد کنیم و زانوی غم بغل بگیریم که باعث ایجاد  تنش در خانواده می شود؛ یا اینکه آن را بپذیریم و بخشی از  زندگی بدانیم و ضمن رعایت اصول بهداشتی و عمل به قرنطینه خانگی از این مرحله عبور کنیم و مجددا در مسیر  زندگی قرار بگیریم.

چند توصیه برای  اینکه بتوانیم راحت تر از این پیچ سخت عبور کنیم پیشنهاد می گردد:

۱- پذیرش: بپذیریم که درد و رنج و مشکلات بخشی از زندگی  ما را شکل می دهند و پذیرش این دردها کمک خوبی برای حل آن به ما می کنند و به خودمان متذکر شویم که بعضی اوقات دنیا ما را در شرایطی قرار می دهد که راه گریزی از آن نیست و با صبوری و البته علم و آگاهی مجددا می توانیم به زندگی عادی برگردیم.

باید به این نتیجه برسیم که هر چیزی بر سر راه ما قرار می گیرد برایمان پیامی دارد و تلاش کنیم آن پیام را دریافت کنیم.

۲- تمرین (فرصت با خانواده بودن): سال هاست به راحتی از کنار هم بودن لذت کافی نبرده ایم و به عادت تبدیل شده است، پس با خانواده خود به صورت موثر و با کیفیت وقت بگذاریم و تمرین کنیم تا با فرزندان خود به قدر کافی باشیم و منتظر اتفاقات بعدی برای خود و خانواده خودمان نمانیم.

اتفاقات خوب برای کسانی رخ می دهد که عمل می کنند و همواره امیدوار هستند بنابراین به باور سرمایه گذاری بر روی با خانواده بودن برسیم و آن را وظیفه خودمان دانسته و حتی اولویت اول زندگی قرار دهیم نه برای ماندگاری کووید -۱۹ بلکه برای همیشه به آن عمل کنیم. 

۳- قدردان داشته هایمان باشیم؛ یک بار دیگر مجددا به داشته هایمان فکر کنیم. 'سلامت جسم' در کنار همسر و فرزند خود بودن داشته های کمی نیست که در این مدت شاید به راحتی  از کنار آن عبور می کردیم' شاید عوارض بیماری به نام "بی تفاوتی' کمتر از خطر کووید -۱۹ نباشد.

اکنون فرصتی برای ارزیابی مجدد خودمان، هر چند به اجبار  به وجود آمده است پس برای اوج گیری و رسیدن به کیفیت برتر در زندگی درنگ نکنیم.

۴- مطالعه کتاب: انسان ها همیشه نیاز دارند که بیشتر از دیروز بدانند و همواره در حال یادگیری باشند. مطالعه کتاب  ما را به روز کرده، آگاهی زیادی به ما می دهد و چه بسا  افرادی که با مطالعه یک کتاب مسیر جدیدی را در زندگی برای خودشان رقم زدند و به اصطلاح بیدار شدند.

امروز که ما محدود به خانه شدیم و قرنطینه خانگی را تجربه می کنیم فرصت بسیار عالی برای آموختن بیشتر و شروع به  عادت های جدیدی است که سالها از آن غافل بوده ایم.

کتاب می تواند ما را متحول کند اگر به باور آن برسیم و امروز همان روزی است که به اجبار در خانه هستیم و فرصت مناسبی برای آغاز عادت جدید است پس خودمان را از این  فرصت طلایی محروم نکنیم.

*فرج الله شولی؛ رفتارشناس و مدرس دوره های خودآگاهی و توانمندسازی

انتهای پیام