کارن روحانی در گفت وگو با ایسنا درباره پساکرونا و تاثیر  آن بر سیاست کشورها و جهان گفت: وقایع اجتماعی و پیامدهای آن هرگاه از عرصه مناسبات داخلی کشورها فراتر رود و به نوعی کلیه کشورها را تحت تاثیر خود قراردهد موجد بروز روابطی جدید شده و طبعا مشی و روش کشورها در برخورد با این وقایع بیانگر بینش و نگرش آنها به جامعه بین المللی است.

وی افزود:  بروز و همه گیری ویروس کووید ۱۹ و گسترش آن از کشور چین به سایر کشورها نیاز به همکاری در محو و التیام آلام ناشی از این همه گیری را در میان کشورها ضروری کرده و کشورها بیش از پیش بر اهمیت همکاری بین المللی در تفوق بر معضلات بین المللی وقوف حاصل کرده‌اند. تکالیف و حقوق حاکم بر رفتار کشورها در بحران های بین المللی نه تنها در عرف بین المللی بلکه در اسناد بین المللی متعددی تصریح شده و اصول کلی حقوقی نیز مؤید این الزام می باشد اما این الزام و تکلیف صرفاً جنبه حقوقی نداشته و بلکه در بسیاری از موارد جنبه اخلاقی و نزاکتی آن بارزتر است.  

این حقوقدان ادامه داد: کمک‌های بشر دوستانه و الزام کشورها در این خصوص نه تنها مبتنی بر تعهدات بین المللی است بلکه خفته در روح اسنادی است که در قالب اعلامیه ها و بیانیه‌ها از سوی کشورها صادر می شود. در این میان فارغ از اظهارنظرهای شیرینی که در این مواقع از سوی کشورها در همراهی با بحران‌های بین المللی شنیده می شود نیاز به گام‌های عملی در تحقق اهداف جمعی و بشری است.  

این وکیل دادگستری  با بیان اینکه کووید ۱۹ بحرانی جهانی است و همتی جهانی مطلبد، گفت:  کشور ما یکی از کانون‌های این بحران قرار گرفت و کمک‌های بشر دوستانه می بایستی بدون پیش شرط و فارغ از مسائل سیاسی به سرعت گسیل می شد. جلوگیری از همه گیری کووید ۱۹ مستلزم مهار آن در هرجایی است که از آن سر بر می‌زند والا خود را به گوشه گوشه جهان می رساند و مهارش را سختر می‌کند.  

روحانی با بیان اینکه یکی از موانع بزرگ در برابر کمک رسانی تحریم‌ها است، گفت: اساساً تداوم تحریم با کمک‌های بشردوستانه تعارض آشکار دارد. لغو تحریم‌ها و برداشتن موانع  بخودی، خود یک اقدام بشردوستانه تلقی و تداوم آن مغایر با اهداف بشری است زیرا کووید ۱۹ نه تنها سلامتی بلکه اقتصاد کشورها را نیز نشانه گرفته است و مشکلات اقتصادی ناشی از ویروس بر همگان روشن و مورد اذعان کشورها قرار گرفته است؛ لذا هرگونه اقدام اضافی در جهت ایجاد فشار اقتصادی نیز بر این مشکلات افزوده و بحران انسانی را افزایش خواهد داد.  

وی افزود: کشورها باید در عمل نه در حرف نشان دهند از اعمال اقدامات انقباضی و فشارهای اقتصادی نسبت به کشورهای درگیر با ویروس کرونا خرسند نیستند و اقدامات عملی در این خصوص بردارند. بیانِ صرفِ تاسف و ناراحتی از سوی کشورهای مدعی حامی حقوق بشر کافی نیست و باید  گام عملی در این خصوص بردارند. یقیناً افکار عمومی و فشارهای دسته جمعی کشورها، سیاستمداران کشور امریکا را مجاب خواهد ساخت که دست از اقدامات تحریمی بردارد و کمک های انسانی را دستاویزی برای نیل به اهداف سیاسی خود نسازند.

این حقوقدان تصریح کرد: کرونا موجب شد که کشورها بیش از پیش به این نتیجه برسند که نیازمند یکدیگر هستند و بحران‌های انسانی به تنهایی در عرصه بین‌المللی قابل حل نیست.   کشورها در عرصه بین المللی نیاز به همکاری و همیاری همدیگر دارند و اگر یک بحران در یک جایی مورد توجه قرار نگیرد، موجب سرایت به همه جا خواهد شد و تنیدگی روابط بین المللی ایجاد می کند.   

این وکیل دادگستری گفت: کشورها در شرایط بحرانی کرونا باید از فرصت‌ها  در جهت همگرایی و نزدیکی با یکدیگر به نحو مطلوب استفاده کنند و مشکلات را فقط برای دیگران نبینند بلکه برای همه ببینند.  

وی درباره پساکرونا گفت: ویروس کرونا موجب خواهد شد که فصل جدیدی از روابط اجتماعی شکل بگیرد؛ یعنی عوارضی که این ویروس برجای خواهد گذاشت در  نوع تغییر  رفتار های اجتماعی از  دست دادن گرفته تا حفظ فواصل فیزیکی و ...ایجاد خواهد شد، تغییراتی که  ترس از همه گیری مجدد و ترس از اینکه ویروس را بگیرند باعث می شود که نوع روابط تغییر کند و رفتارهای اجتماعی جدیدی ایجاد شود و طبعا استفاده از فناوری های نوین همچون وبینارها و آموزش مجازی و خریدهای مجازی جایگاهی ویژه خواهند یافت. 

این وکیل دادگستری درباره وظایف دولت در دوران پساکرونا گفت:  دولت ها  برای بروز چنین بحران هایی در اینده باید خود را مهیا تر و مجهز تر کنند. کرونا درس بزرگی برای همه کشورها از جمله ما بود تا بدانیم که در صورت وقوع چنین بیماری‌هایی در کمترین زمان موثر ترین اقدام را باید انجام داد. بایدبرخوردمان  دور از هیجان و احساس باشد و منطبق بر مبانی علمی و سعی کنیم که با آرام نگه داشتن جامعه، اطمینان دهیم که  به هرحال  موثر ترین کار را خواهیم کرد.  

روحانی اضافه کرد: همچنین باید  همکاری بین المللی با سازمان‌های درگیر موضوعاتی همچون بهداشت و سلامت مانند سازمان جهانی بهداشت را گسترش داد. باید تبادلات علمی گسترده در جهت دانش افزایی و مطالعات تحقیقی و پژوهشی انجام شود. ما در زمینه  پژوهش نیازمند این هستیم که بودجه اختصاصی را در تمام زمینه‌های علمی قرار دهیم و پژوهشگرانی که صرفاً کارشان پژوهش باشد را در نظر گیریم  زیرا کار پژوهشی نیاز به بودجه های صرف پژوهشی دارد تا   تبادلات علمی گسترش یابد.  

وی در پایان گفت: کشورها باید همیشه آماده مواجهه با بحران باشند و  به جای اینکه بر طبل منافع خودشان بکوبند  به منافع جمعی کل کشورها نگاه کنند و  به سوی گسترش و استحکام همبستگی میان کشورها گام بردارند.

انتهای پیام