علی یعقوبی، عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینکه کارکرد مرد و نقش مردان از گذشته تاکنون دستخوش تغییر شده است، اظهار کرد: مردان قدیم پدرسالار بودند و پدرسالاری یک تیپ ایده آل از مردانگی و پدرانگی همراه با هیمنه و اقتدار بود.

وی قدرت اقناع سازی مردان پدرسالار را مبتنی بر قدرت فیزیکی و اقتصادی دانست و افزود: قدرت فیزیکی آن ایده آل مردانگی و پدرانگی برای جامعه امروز نیست، بلکه جامعه مردان ملائم، مهربان و دلسوز را طلب می کند، نه مردانی که فقط در تکاپوی تامین نیازهای مادی خانواده هستند.

این جامعه شناس، با اشاره به چرخش جامعه در عرصه مردانگی و پدرانگی، عنوان کرد: مردان نقش مهمی در تامین نیازهای اقتصادی، عاطفی، روانی، فرهنگی، اجتماعی و تربیتی دارند، اما مردان جدید به عنوان همسر و پدر مانند گذشته عمل نمی کنند و مردانگی و پدرانگی جدید دارند.

سواد و دانش؛ سرمایه فرهنگی یک مرد

یعقوبی، با بیان اینکه امروز مردانگی و پدرانگی دچار بحران اقتصادی است، گفت: مردان در کنار ابعاد اخلاقی و عاطفی دارای بعد اقتصادی هستند و توقعات مادی از آنها وجود دارد، اما تعارض موجود در عرصه درآمد و نیازهای خانواده، اختلاف طبقاتی، بیماری های مهلک و مرگ و میر موجب شده نقش مردانگی و پدرانگی در معرض آسیب قرار گیرد.

وی توانمندسازی مردان در عرصه اقتصادی را یکی از ایده آل های مردانگی و پدرانگی در جامعه امروز دانست و تاکید کرد: قدرت اقناع سازی یک مرد در توانمندسازی اقتصادی اوست و مردانی که در عرصه اقتصادی دچار بحران هستند آن احترام لازم را در خانواده و اجتماع ندارند.

استادیار دانشگاه گیلان، با بیان اینکه بسیاری از مردان جدید مهارت گفت وگوی اجتماعی و فرهنگی ندارند، خاطرنشان کرد: مردان نیازمند توانمند شدن اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هستند. در واقع یک مرد با برخورداری از توانمندی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قدرت نمادسازی برای خانواده را دارد و این نمادها یک مرد را ایده آل می کند.

یعقوبی، سطح سواد و دانش را سرمایه فرهنگی یک مرد دانست و یادآور شد: هرچقدر مردانگی و پدرانگی مبتنی بر سرمایه فرهنگی باشد، قدرت نمادسازی هم برای خانواده و هم برای جامعه افزایش می یابد. فرزندان در مسیر تکوین روانی و شخصیتی به نمادسازی و الگوبرداری نیاز دارند.

وی سرمایه فرهنگی را پشتوانه احترام اجتماعی مردان دانست و عنوان کرد: یک مرد هرچقدر از احترام بیشتری در جامعه برخوردار باشد، مهارت گفت وگو و حل مسئله داشته باشد، مهربان، دلسوز و در خدمت خانواده باشد و عزت نفس داشته باشد به ایده آل های جامعه نزدیک تر خواهد شد.

آیا پدرسالاری لازم است؟

این جامعه شناس، نقش همسری مردان را مقدم بر نقش پدرانگی دانست و اظهار کرد: مردان در کنار وجه مادی و اقتصادی نوعی ارتباط روحی و معنوی با خانواده خود دارند که این ارتباط روحی و معنوی سرمایه عاطفی تولید می کند. سرمایه عاطفی خانواده است که در بحران ها همدلی و هم دردی بین اعضا را شکل می دهد. البته در جامعه پدرسالار گذشته این انتظار از مرد وجود نداشت، اما جامعه جدید از مرد انتظار دارد در کنار کارکردهای اقتصادی، کارکردهای عاطفی خانواده را دنبال کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، مسئولیت پذیری را یکی از مهمترین مولفه های مردان ایده آل دانست و اضافه کرد: امروز یکی از عمده ترین مشکلات خانواده شانه خالی کردن مردان است. در واقع مسئولیت پذیری مردان در ابعاد فردی و اجتماعی تحکیم بنیان خانواده را به دنبال خواهد داشت.

وی در پاسخ به این سوال که «آیا پدرسالاری لازم است؟»، تصریح کرد: امروز مردسالاری، زن سالاری و فرزندسالاری از حیز انتفاع خارج شده و قدرت در خانواده مفهوم گذشته را ندارد، بلکه قدرت مردانگی و پدرانگی در خانواده توزیع شده و هرگونه محور بودن به مثابه فاصله گرفتن از ایده آل هاست.

یعقوبی، با بیان اینکه مرکزبودگی مرد دیگر حلال مشکلات خانواده نیست و خودش چالش ایجاد می کند، گفت: شاهد افقی شدن قدرت در خانواده هستیم و هرمی بودن قدرت رو به زوال رفته است لذا مردان ایده آل بیشترین سازگاری را با شبکه سازی قدرت در خانواده دارند.

انتهای پیام