نازنین رحمانی در گفت و گو با ایسنا، سال 1398 را سالی پراز فراز و نشیب در دنیای قهرمانی‌اش خواند و گفت: تابستان امسال به واسطه وجود برخی از مشکلات در تیم ملی، از دنیای قهرمانی خداحافظی کردم، اما با رایزنی رئیس فدراسیون و مسئولین استانی به ورزش بازگشتم.

وی تصریح کرد: در آبان ماه هم مسابقات رقابت‌های آسیایی کره جنوبی برگزار شد که در آن مسابقات برخلاف دیگر مسابقاتم که همواره در روئینگ دونفره سبک وزن مسابقه می‌دادم، در روئینگ دونفره سنگین وزن آن هم با 50 درصد آمادگی شرکت کردم و مدال برنز گرفتم و نتوانستم سهمیه المپیک را از این رقابت‌ها به دست بیاورم.

رحمانی اضافه کرد: تمام تلاش و تمرکزم را برای حضور در رقابت‌های آسیایی کره جنوبی در فروردین ماه گذاشته بودم و می‌خواستم در این رقابت‌ها بازهم در روئینگ دونفره سبک وزن شرکت کنم.

وی اضافه کرد: هرچند چین یکی از مهمترین رقبای آسیایی ما در روئینگ دونفره است، اما چون در رقابت‌های 2019 کره جنوبی با کسب مدال طلا سهمیه المپیک را گرفته بود، برای همین بصورت قطع می‌توانستم در رقابت‌های آسیایی 2020 سهمیه را بدون مشکل جدی کسب کنم و بدون دغدغه طلا بگیریم.

رحمانی اضافه کرد: علیرغم همه برنامه ریزی‌هایی که داشتم، متاسفانه دچار مصدومیت شدیدی از ناحیه کتف شدم و اکنون چهار ماهی می‌شود که هیچ تمرینی نداشته‌ام، بنابراین المپیک را از دست دادم.

وی یادآورشد: المپیک رویا و هدف بزرگی برایم بود و بسیار سخت است بپذیرم که دیگر نمی‌توانم در این رقابت‌ها حضور داشته باشم.

بانوی قایقران کرمانشاه اضافه کرد: دوری چند ماهه‌ای که از اردوها و تمرینات داشته‌ام، باعث شده تا برای ادامه حضورم در این رشته مُرَدَد باشم و شاید دیگر آن را ادامه ندهم، اما هنوز تصمیم قطعی‌ام را نگرفته‌ام.

انتهای پیام