محمدرضا رضوان طلب امروز 3 بهمن ماه، در همایش نظام حقوقی دانشگاه‌ها و دانشگاه جامع علمی کاربردی در تعامل با نهادهای اداری، قضایی و نظارتی که در هتل پردیسان مشهد برگزار شد، اظهار کرد: پست هیأت علمی از دو جهت با اهمیت است. در بین همه حکومت‌ها در پایداری نظام علمی، سیاسی، اجتماعی و تربیتی مهمترین  تاثیر را معلمان و اساتید بر جامعه دارند.

وی افزود: استادان حتی با اشارات خود می‌توانند نظام فکری را تغییر دهند. در کیان حکومت هم پست هیأت علمی از اهمیت بالایی برخوردار است و حتی اگر در صحبت‌های خود صراحت نداشته باشند، این سمت را به هرکسی اطلاق نمی‌کنند. در مسأله ارزش‌گذاری نسبت به نظام علمی هم در ابتدا اساتید نقش تعیین کننده دارند. جهت دیگری که باعث اهمیت بالای اساتید می‌شود این است که مردم امانت‌های خودشان یعنی فرزندانشان را به ما می‌سپارند و انتظار دارند که بهترین تربیت را از حیث علمی، اخلاقی توسط بهترین افراد کسب کنند.

رضوان‌طلب گفت: مجموعا تمام حساسیت‌ها از اینجا شروع شد که در دوره‌ امام خمینی کمیته‌ای ایجاد شد به نام کمیته گزینش و انتخاب استاد و دانشجو در سازمان سنجش که اساتید را غربالگری می‌کرد و در آن بیشترین نقش را دانشگاه‌ها داشتند و انتخاب اولیه در آنجا انجام می‌شد و تایید نهایی را این کمیته انجام می‌داد. ما مجموعا در این شبکه حدود 2500  نفر عضو داریم که اکثر آنها متعلق به 120 هیأت اجرایی در دانشگاه‌های مختلف است.

دغدغه اصلی ما انتخاب فرد اصلح است

رئیس مرکز جذب اعضاء هیأت علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، خاطرنشان کرد: در این هیأت‌های اجرایی که در دانشگاه‌ها حضور دارند برای هر فرد متقاضی دو کارگروه بررسی توانمندی علمی و بررسی صلاحیت عمومی انجام می‌شود. دغدغه اصلی ما انتخاب افراد اصلح است، شاید تعداد افرادی که صلاحیت دارند بسیار زیاد باشد و در اینجا ما مجبور به انتخاب افراد اصلح می‌شویم. در مسأله اصلحیت توجه کردن به اینکه به کسی ظلم نشود بسیار دشوار است زیرا رقابت‌ها خیلی تنگاتنگ است.

دانشگاه خط تولید رب گوجه فرنگی نیست

وی ادامه داد: 95درصد از فرآیند گزینش توسط دانشگاه‌ها انجام می‌شود و ما تقریبا 98 درصد از افرادی که توسط دانشگاه و براساس نیازهای اعلام شده تایید صلاحیت شدند را انتخاب می‌کنیم. استخدام عضو هیأت علمی با استخدام‌های دیگر فرق می‌کند طبق گفته مقام معظم رهبری استخدام هیأت علمی عرصه آزمون و خطا نیست و در عرصه دانشگاه اگر فردی به مسیر خطا کشیده شود نمی‌توان اشتباهی را که رخ داده است پاک کرد؛ دانشگاه که خط تولید رب گوجه فرنگی نیست.

انتهای پیام