به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌کرانچ، "تنبلی چشم" یا "آمبلوپی"(Amblyopia)، مشکلی است که بینایی میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار داده اما اگر این مشکل به موقع شناسایی شود، درمان آن امکان‌پذیر خواهد بود. درمان تنبلی چشم معمولا با بستن چشم سالم بیمار به وسیله پد برچسب‌دار انجام می‌شود تا مغز او به دیدن با چشم تنبل عادت کند. در این روش، بیمار مجبور است پد برچسب‌دار را ماهها تحمل کند. شرکتی موسوم به "نواسایت"(NovaSight) تلاش کرده تا درمان موفقیت‌آمیزی ارائه دهد که تنها با روزی یک ساعت چشم دوختن به یک نمایشگر خاص محقق می‌شود.

تنبلی چشم هنگامی رخ می‌دهد که حرکات دو چشم با یکدیگر هماهنگ نباشند. معمولا هر دو چشم، بخش موسوم به "گوده مرکزی" چشم را بر جسمی متمرکز می‌کنند که شخص سعی دارد به آن نگاه کند. در شخص مبتلا به تنبلی چشم، یکی از چشم‌ها نمی‌تواند گوده مرکزی را به درستی متمرکز کند؛ در نتیجه چشم‌ها به درستی هماهنگ نمی‌شوند و اگر این مشکل درمان نشود، می‌تواند به نقص جدی در بینایی بیانجامد.

تنبلی چشم کودکان را می‌توان به موقع تشخیص داد و درمان آن نیز با استفاده از یک پد برچسبی انجام می‌شود اما مشکل اینجاست که استفاده از برچسب برای کودکان، آزاردهنده و نگران‌کننده است و از سوی دیگر، مزاحمتی برای بازی و فعالیت‌های روزمره آنها به شمار می‌رود.

نواسایت، یک نمایشگر مخصوص موسوم به "کیورسایت"(CureSight) ابداع کرده که درمان تنبلی چشم را بدون نیاز به پد برچسب‌دار انجام می‌دهد. این نمایشگر، محتوایی انتخابی را برای تماشا به کودک ارائه می‌دهد که چشم آسیب‌دیده را مجبور به کار می‌کند و امکان استراحت چشم سالم را نیز به وجود می‌آورد.

این نمایشگر، کار خود را با نوعی فناوری انجام می‌دهد که در حال حاضر مورد توجه ما قرار دارد. این فناوری، یک عینک با لنزهای آبی و قرمز است.

برجسته‌بینی آبی- قرمز، دو نسخه متفاوت از یک تصویر را ارائه می‌دهد که یکی از آنها به رنگ آبی و دیگری به رنگ قرمز است. معمولا از این فناوری برای تولید تصاویر سه‌بعدی استفاده می‌شود که تاکنون در سینماها یا پارک‌های تفریحی شاهد آن بوده‌ایم.

در این حالت فقط یکی از دو تصویر، یک دایره تار را در بر دارد. نمایشگر، از یک حسگر داخلی ردیابی چشم استفاده می‌کند تا محل قرار گرفتن دایره را مشخص کند. این کار موجب می‌شود که چشم دیگر هم تحت تاثیر قرار بگیرد.

نکته خوب در مورد نمایشگر این است که طرح یا آزمایش درمانی را در بر ندارد و کودک می‌تواند فقط با نگاه کردن فیلم، به بهبودی دست یابد.

انتهای پیام