«سید علی وزیری» در واکنش به خبری با تیتر « سگ‌های ولگرد یزد به رکوردهای گینس نزدیک می‌شوند! تهدید گونه‌های در حال انقراض یزد توسط سگ‌های ولگرد» مورخ سوم دیماه جاری که در آن برخی از حاضران از اعطای مجوز به برخی از انجمن‌های دوستداران و حامیان حیوانات مانند سگ‌های ولگرد و بدون صاحب انتقاد و بعضا این گروه‌ها را دارای افرادی کلاهبردار و سودجو از احساسات مردم خوانده بودند، با ارسال جوابیه‌ای فرافکنی را روش مناسبی برای توجیه کشتار سگ‌های بلاصاحب نخوانده است.

مدیر عامل و سرپرست تیم زنده گیری انجمن حمایت از حیوانات بی سرپناه امید یزد در این جوابیه آورده است؛ «آقای مجتبی جعفری به عنوان رئیس انجمن کوهنوردان ایران خود را در چه جایگاهی می‌بینند که انگشت اتهامات مالی و سو استفاده از حامیان حیوانات را به سوی انجمن‌های حمایتی دراز کرده‌اند؟ البته امیدواریم با استناد به مدارک مستند بتوانند ادعاهای خود را به دستگاه‌های نظارتی ثابت کنند.»

وزیری در ادامه با بیان این که »پیشنهاد می‌کنم اگر برای جلسه‌ای دعوت می‌شویم و حرفی برای گفتن نداریم، به جای فرافکنی و بیان حرف‌های بعضاً فاقد هیچ پشتوانه علمی یا وارد کردن اتهامات واهی به افراد، ساکت بمانیم و رفتارهای اشتباه خودمان را توجیه کنیم و دنبال مقصر بگردیم.»، اظهار کرده است؛ «قطع به یقین شهرداری یزد در کنترل جمعیت سگ‌های بلاصاحب نتوانسته قدرتمند عمل کند اما به نظرتان علت چه بوده است؟»

وی خواستار بررسی مسائل به صورت علمی شده و در این باره عنوان کرده است؛ «اول این که باید همه بدانند ما جدای از این که حامی حقوق حیوانات هستیم، خود را یک حامی محیط زیست می‌دانیم، حالا بماند که مسئولان محیط زیست همیشه از ما فاصله گرفته‌اند و ما را در مقابل خود می‌بینند. در مرحله بعد باید بدانند ما حامیان حیوانات همان قدر که از کشته شدن یک سگ ناراحت می‌شویم، به خاطر از بین رفتن باقی گونه‌های جانوری نیز نگران و ناراحتیم.»

این فعال محیط زیست در مورد راه حل کنترل سگ‌های ولگرد و بلاصاحب نیز بیان کرده است؛ «ما نمی‌توانیم بگوییم سگها نباید باشند. طبق فرمایش دوستانی که گفته‌اند سگ‌ها یا اهلی هستند یا وحشی نیز باید بگویم زبانم لال بفرمایید آن بالا بنشینید و آن طور که باب میلتان هست، خلق کنید و بگویید چکار کنند. تمام دنیا می دانند وظیفه محیط زیستی سگ‌های بلاصاحب این است که با تشکیل یک کمربند ایمنی قوی در اطراف شهرها و روستاها، اجازه ورود حیوانات وحشی را ندهند چرا عزیزانمان در محیط زیست اعلام نمی‌کنند علت حضور گرازها و گرگ‌ها در منطقه زردین از بین بردن سگ‌ها بوده است؟»

وی ادامه داده است: «طبق کدام سند و مدرکی می‌گویید کودک میبدی بر اثر حمله سگ از بین رفته است؟ در حالی که همه مردم می‌دانند که گرگ‌ها برخلاف سگ‌ها که به منطقه کمر به پایین افراد حمله می‌کنند، برای شکار محدوده سر و گردن را هدف قرار می‌دهند یعنی دقیقاً همان نقطه‌ای که باعث مرگ آن کودک شده بود. »

وزیری خواستار رفع این معظل با روش‌های علمی و عملی و با کمک یکدیگر قبل از تبدیل شدن به بحران شده و در ادامه جوابیه خود آورده است؛ «مسئولان محترم محیط زیست زحمت بکشند و بیایند برویم به شهری مانند ترکیه و ببینند چگونه معضل سگ‌های بلاصاحب آنجا حل شده است، بدون این که هیچ گونه جانوری منقرض شود. چرا به جای این که مدام به مردم را از بیماری هاری بترسانید، روش‌های جلوگیری را آموزش نمی‌دهید؟ چرا به مردم نمی‌گویید که هیچ مورد مرگ در اثر بیماری هاری در استان نداشته‌اید که بر اثر حمله سگ باشد؟ چرا به مردم نمی‌گویید که اگر به فرض محال یک سگ هار هم به شما حمله کرد و شما پنج مرحله واکسینه انجام دادید، قرار نیست که بمیرید؟ چرا مردم نباید بدانند که آمار هاری در حیوانات دیگر مثل روباه به مراتب بیشتر از سگ‌ها بوده است ؟ »

وی با اشاره به تاثیر جمع آوری سگ‌های بلاصاحب بر ورود روباه‌ها در برخی نقاط شهر نیز با ذکر نام این اماکن، تاکید کرده است؛ «اگر واقعا شما نگران یوزهای آسیایی هستید، باور کنید ما نیز این دغدغه و نگرانی را داریم ولی چه کنیم که گوش شنوایی نیست. ما نیز می دانیم که بیماری دیستمپر چه به روز حیوانات می‌آورد ولی چرا نمی‌آیید برای جلوگیری از آن اقدام کنیم؟ واقعا فکر می‌کنید کشتن سگهای بلاصاحب مشکلتان را حل می‌کند؟ قطعاً خیر چرا که از دهه 50 کشتار سگ‌ها در استان تاثیری در کنترل جمعیتشان نداشته است.»

مدیر عامل وسرپرست تیم زنده گیری انجمن حمایت از حیوانات بی سرپناه امید یزد در پایان جوابیه خود که آن را با این بیت که «بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست -- یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش» خاتمه داده، اعلام کرده است: «طبق آخرین تحقیقات صورت گرفته در بزرگترین جوامع دنیا جهت کنترل جمعیت و بیماری‌های قابل انتقال بین حیوانات به ویژه سگ‌های بلاصاحب و انسان‌ها فقط و فقط یک راهکار ساده یعنی زنده گیری، عقیم سازی، واکسیناسیون ، پلاک گذاری و رهاسازی وجود دارد و به جز اجرای این روش مشکل حل نخواهد شد.»

انتهای پیام