به گزارش ایسنا، در اولین مناظره روز دوم هشتمین دوره مسابقات ملی مناظره دانشجویان ایران تیم های "سروش رازی" از استان کرمانشاه و تیم "تنقیح مناط" از دانشگاه علم و فرهنگ در قالب تیم های چهارنفره با یکدیگر به رقابت پرداختند و تیم "تنقیح مناط" برنده این رقابت شد.

در این رقابت تیم "سروش رازی" در موضع موافق متشکل از حمید شرافت وزیری(دانشجوی دکترای مهندسی برق)، میلاد اختراعی (دانشجوی دکترای مهندسی برق)، صبا هدایتی فر(دانشجوی دکتری مدیریت دولتی) و امیرحسین کاظمی(دانشجوی دکتری مهندسی برق) و تیم "تنقیح مناط" در موضع مخالف متشکل از حسین جلالی (دانشجوی ارشد علوم سیاسی)، پیام افشار دوست(دانشجوی ارشد جامعه شناسی)، محمدرضا نفیسی (دانشجوی ارشد اقتصاد) و امیرمحمد حسینی (دانشجوی کارشناسی خبرنگاری) در موضع مخالف بر سر گزاره "دولت باید نقش هدایت گری را در عرصه فرهنگی به عهده بگیرد" به گفت و گو پرداختند .

تیم سروش رازی بیان کرد: بعضی‌ها می‌گویند فرهنگ نیازی به متولی ندارد در حالی که پروفسوری می گوید در چنین جامعه ای زمینه برای ضد فرهنگ ها آماده می شود. همچنین ضد فرهنگ ها به معنی عاداتی هستند که درقسمت کوچکی از جامعه رشد می کنند به طور مثال عادت ختنه کردن دختران در بعضی از کشور های غربی. همچنین بعضی بر این باورند دولت باید در تک تک جزئیات فرهنگی تسلط داشته باشد اما پروفسوری می گوید در این جوامع از جایی که پویایی فرهنگ گرفته شده است مشکل این جوامع این است که دچار بیماری فرهنگی می شوند.

تیم مذکور با بیان این که فرهنگ نه به طور مطلق پروژه است نه پروسه بیان کرد: فرهنگ هم باید پویا باشد و هم باید متولی باشد که جلوی بروز ضد فرهنگی را بگیرد. همچنین بعضی‌ها معتقدند متولی نباید دولت باشد اما ویژگی متولی این است که آموزش مستمر و جامع که مستلزم توان مالی کافی است و توان رسانه ای کافی را داشته و نماینده کل جامعه و نه گروهی خاص باشد.

عضو این تیم با توجه به این که دولت باید دموکراتیک باشد، افزود: دولت نهادی است که باید مردم نهاد باشد و این گزاره درخصوص بایدها و نبایدهای دولت صحبت می‌کند در صورتی که ما ویژگی های دولت را گفتیم و باید امکان نظارت بر دولت وجود داشته باشد. همچنین تعریف دولت مناقشه برانگیز نیست که ما تمام وقتمان را بر سر تعریف آن بگذرانیم.

تیم موافق در پایان بیان کرد: پذیرش گزاره تبعات سنگین فرهنگی دارد امر فرهنگ امر پیچیده و بزرگی است و دولت نمی تواند خودش فقط نقش حمایتی داشته باشد همچنین فقط بحث حمایت و هدایت نیست بلکه دولت باید عامل باشد. ایفای نقش دولت در عرصه فرهنگی امری بدیهی است.

اما تیم تنقیح مناط درموضع مخالف با بیان انواع الگوهای تعامل دولت و پیشه فرهنگی بیان کرد: تصدی گری ، هدایت گری، حمایت گری و عدم مداخله از انواع الگوهای تعامل دولت به حساب می آید. دولت مداخله می کند و نحوه مداخله اش متفاوت است، عرصه فرهنگ خودآیین است و هدف درونی خودش را دارد. حمایت، اقدامات و مداخلات دولت است که منابع را به صورت برابر بین کنش گران و عرصه فرهنگی هدایت می‌کند اما زمانی که دولت منابع خودش را باسلیقه خودش تخصیص دهد شکاف فرهنگی به وجود می‌آید.

تیم مخالف ادامه داد: ما مطالعات سیاست گذاری فرهنگی داریم که در آن الگوهای حمایت گری مورد پذیرش است ما از مداخله دولت در امر فرهنگی دفاع می‌کنیم اما این الگوی خاصی دارد. به گفته مجید وحید باید کم کم از تصدی به سمت حمایت برویم. همچنین ما در حوزه سیاست گذاری فرهنگی با حمایت مواجهیم نه هدایت. همچنین پذیرش این گزاره تبعات دارد و اگر بپذیریم دایره فعالیت دولت گسترده می شود.

عضو تیم مذکور با اشاره به این که اگر دولت نقش حمایت گری داشته باشد باعث رشد می‌شود مطرح کرد: باب هدایت گری دولت اگر باز شود دست دولت به شدت باز می شود و همچنین همه کارکردهای یک جامعه بر دوش دولت می افتد.

خوب یا بد برجام

در ادامه مناظره تیم "خیام" در موضع موافق متشکل از علی دیلمی، صادق هرمزی، محمد چگنی و رضا موچان از استان مرکزی و تیم "مادر" در موضع مخالف متشکل از نبید یوسف نیا، محمد حسین دهقان، ایمان معصومی و صادق علوی از استان خراسان شمالی بر سر گزاره "تا زمانی که آمریکا به برجام باز نگردد، نباید با این کشور مذاکره کرد" به مناظره پرداخت و تیم مادر برنده این رقابت شد.

تیم "خیام" با اشاره به اینکه در این بحث آمریکا با هر کشور دیگری برای ما تفاوت نمی‌کند، گفت: این گزاره مبتنی بر یک پیشینه تاریخی است. برجام قراردادی است که از ۱۳ سال پیش درباره آن بحث و تبادل نظر بین ایران و آمریکا صورت گرفته است و حاصل این رایزنی‌های طولانی مدت به رضایت نسبی طرفین منتهی شد. این سند از نظر بین‌المللی ابعاد مختلفی دارد. همچنین موافقت ما با این گزاره به معنی مخالفت با مذاکره نیست. در واقع برجام سند پیروزی دیپلماسی بود و طرف مقابل احترام به تعهداتی که خودش پذیرفته است را باید بگذارد تا در مذاکرات آتی غیرقابل اعتماد نباشد.

عضو تیم مذکور با اشاره به اینکه آمریکا ۱۲ پیش شرط غیر معقول برای شروع مذاکرات مطرح کرده است، بیان کرد: وقتی طرف مقابل به تعهدات قبلی پایبند نباشد در نتیجه تعهدات بعدی را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد و ما مذاکره برای ژست گرفتن نمی‌کنیم. بلکه هدف تامین خواسته‌ها و منافع ملی کشور است و ما باید مشخص کنیم آیا آمریکا می‌خواهد به تعهداتش پایبند باشد یا خیر؟ علاوه بر این بحث برجام بحث اعتمادسازی است و مشکل جدی ما عدم مذاکره در سمت و سویی است که منافع ملی را تامین می‌کند.

در پایان تیم موافق با اشاره به اینکه موضوع تامین منافع کشور موضوعی بلندمدت است، افزود: پیش شرط حرف ما این است که به مذاکرات قبلی عمل کنیم. مذاکره شرایط و آداب دارد که باید به آن عمل شود. طرف مقابل باید پایبند به تعهدات باشد زیرا ما دنبال تامین منافع ملی کشور هستیم. بنابراین زمانی می‌توان مذاکره کرد که ایالات متحده بپذیرد گرفتن امتیاز کار صحیحی نیست. همچنین سیال بودن در سیاست با تبعیت متفاوت است. پذیرفتن این اصل که کشوری با ما بدعهدی بکند و ما باز هم پای میز مذاکره بنشینیم به کشورهای دیگر می‌فهماند که می‌توان از ایران به راحتی امتیاز گرفت.

در نهایت تیم خیام با بیان این سوال که در حال حاضر که آمریکا به راحتی می‌گوید ما از این قرارداد خارج می‌شویم، چه تضمینی برای قراردادهای آینده است؟ صحبتش را به پایان رساند.

در مقابل تیم موافق با اشاره به اینکه برجام توافقی است که به عنوان برنامه جامعی بسته شده است، گفت: در این گزاره قید تاریخی نداریم و باید مدارا گونه از تعارض دوری کنیم. باید بدانیم آمریکا سهم تاثیرگذاری یک چهارمی اقتصاد ایران را دارد و ما و آمریکا هر دو منشور سازمان بین‌المللی را پذیرفته‌ایم. همچنین من تعجب کردم که تیم خیام گفتند حرف ما نازل به هر کشوری است اما باید روابط بین‌الملل را بهتر نگاه کرد. چرا که جهان روابط بین‌الملل، جهان سیالات است.

تیم مادر ادامه داد: بد عهدی در ان پی تی توسط ایران هم انجام شده است و نمی‌توان گفت بدعهدی برای همه بد است و برای ما خوب است. چرا که آمریکا تا حدودی به تعهداتش پایبند بود. علاوه بر این برجام فقط بر اساس مسئله هسته‌ای ایران بوده است و باید برای تحریم‌های کنگره‌ای هم مذاکره انجام بشود. بنابراین ما الزام داریم به مذاکره برگردیم. چرا که تعیین پیش شرط هم نوعی مذاکره است.

مداخلات دولت در بازار ارز و طلا

درسومین مناظره صبح امروز؛ تیم "فرهنگ" از استان هرمزگان متشکل از جهانگیر سایانی، پرستو ماهور، عبدالعلی طوسی و سعید قادری در موضع موافق و تیم "ثامن" از دانشگاه علامه طباطبایی متشکل از میلاد طهرانی، نیما حمیدی، سارا سپهبد و محمد معین جوادی در موضع مخالف بر سر گزاره "مداخلات دولت در بازار ارز و طلا موجب گسترش رانت خواری می‌شود" به مناظره پرداختند و تیم ثامن برنده این رقابت شد.

در ابتدا تیم فرهنگ با تعریف کلمه رانت به معنی درآمد مالکیت ناشی از دارایی، گفت: امروزه به هر گونه درآمدی که به راحتی به دست می‌آید رانت گفته می‌شود و افزایش و کاهش رانت به عوامل مختلف نظام سیاسی و اقتصادی بر می‌گردد. هر چه دخالت دولت در اقتصاد بیشتر باشد رانت هم بیشتر است.

عضو این تیم موافق با بیان مکانیسم‌هایی برای مواجه شدن با بازار ارز بیان کرد: سیستم شناور مدیریت شده آن است که دولت از ذخایر استراتژیک ارزی، با خرید و فروشی حساب شده ثبات در بازار ایجاد کند. مکانیسمی هم وجود دارد که دولت در بازار ارز دخالت نکند و مکانیسم دیگر این است که دولت کل بازار ارز و طلا را کنترل کند. نکته قابل توجه این است که ما در ایران اسما نظام ارزی شناور داریم اما رسما نرخ‌های چندگانه داریم. همچنین کسانی هستند که ثبت سفارش‌های دروغین می‌کنند و مکانیسم بازار را به هم می‌زنند. البته مکانیسم بازار در هر شرایطی بهترین شیوه تخصیص ارز بوده است.

این تیم ادامه داد: ما نباید امکان رانت خواری به وجود بیاوریم و امید به پاکدامنی مسئولین داشته باشیم. چرا که باید کاری کرد که شفافیت وجود داشته باشد و دولت نقش نظارتی داشته باشد و نه نقش مداخله گونه.

تیم فرهنگ با بیان اینکه دولت با مداخلات در بازار ارز فرصت برای رانت ایجاد می‌کند، مطرح کرد: مداخله دولت از یک سال گذشته باعث شده بازار ارز با جهشی به ۲۰ هزار تومان برسد و ما داریم چیزی فراتر از نظارت در اختیار دولت قرار می‌دهیم. چرا که ایجاد امکان رانت منجر به گسترش آن می‌شود.

اما در مقابل این تیم، تیم ثامن با بیان اینکه دولت مهمترین نهاد اجرایی هر حکومتی است، گفت: رانت به انحصاری گفته می‌شود که در اقلیت خاص در جامعه موجود است که به صورت نامشروع درآمد به دست می‌آورد. دولت می‌تواند به انواع مختلف دخالت کند. دخالت دولت می‌تواند مثبت و منفی باشد. گروه ما با بازار رها شده مخالف است چرا که شش درصد بازار ارز ما از طریق فروش نفت تامین می‌شود.

این تیم ادامه داد: نظارت جزئی در داخل دخالت است و دولت می‌تواند اتفاقاتی را انجام دهد که منجر به رانت خواری نشود. همچنین مثال آوردن گروه مقابل استدلال نیست. اگر مداخله خوب وجود دارد، پس می‌توان این مداخله را دولتی کرد که منجر به گسترش رانت در بازار نشود. بنابراین دولت می‌تواند لیبرال هم باشد اما در اقتصاد دخالت کند. زیرا اگر دولت قانون گذاری نکند سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.

انتهای پیام