به گزارش  فیز، سرمازدگی باعث یخ‌زدگی و تبلور مایعات در پوست و بافت‌های زیرین آن می‌شود و درنتیجه التهاب، کاهش جریان خون و مرگ سلولی ایجاد می‌شود. این اندام‌ها بیشترین مناطقی هستند که تحت تأثیر سرما قرار می‌گیرند زیرا از مرکز بدن دورتر هستند و جریان خون در آنها کاهش می‌یابد. اگر سرمازدگی به‌زودی بعد از آسیب‌دیدگی درمان نشود، می‌تواند منجر به گانگرن (فساد عضو به دلیل نرسیدن خون) و قطع عضو  آسیب‌دیده شود.

درمان‌های مرسوم شامل غوطه‌ور شدن همان قسمت بدن در آب گرم، استفاده از کرم‌های آنتی‌بیوتیک موضعی و داروهای ضدالتهاب است، اما بسیاری از این موارد در مناطق کوهستانی در دسترس نیست. برخی دیگر مانند داروهای موضعی خود نیز منجمد می‌شوند.

محققان برای توسعه اسپری خود، هپارین که یک ماده ضد انعقادی در کاهش لخته شدن و کمک به ترمیم رگ‌های خونی است و باعث بهبود جریان خون در لیپوزوم‌ها می‌شود استفاده کردند. حامل‌های چربی موجود در این ژل نیز به نفوذ هپارین در اعماق پوست کمک می‌کند. لیپوزوم‌های حاوی هپارین در یک هیدروژل قابل اسپری حاوی ایبوپروفن (یک داروی ضد درد و ضدالتهاب) و پروپیلن گلیکول قرارگرفتند تا از انجماد اسپری در دماهای بسیار پایین پیشگیری شود.

محققان ژل اسپری را روی موش‌های سرمازده آزمایش کردند و دریافتند که این درمان طی 14 روز صدمات سرمازدگی را به‌طور کامل بهبود می‌بخشد، اما در درمان‌های سنتی مرسوم  حدود 40 درصد از آسیب‌ها بهبود یافته و زخم‌های تحت درمان با کرم آنتی‌بیوتیکی نیز حدود 80 درصد بهبود می‌یابند.

محققان اظهار کردند: این اسپری میزان سایتوکین‌های التهابی (سایتوکین‌ها در تنظیم ایجاد التهاب و بیماری‌های التهابی نقش دارند) را در محل زخم و گردش خون کاهش می‌دهد و  بهبودی را تسریع می‌کند.

انتهای پیام