مدرس دانشگاه و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، در این کارگاه گفت: شعر درمانی از تکنیک‌های هنر درمانی خلاق است که از قدیم و حتی قبل از تاریخ خط در شکل اوراد و اذکار و دعا برای شفا و درمان استفاده می شد و امروزه ابزاری برای بیان و بینش است.
محمد فرهمند سرابی با اشاره به اینکه شعر از همان مکانیسم‌هایی استفاده می‌کند که نمادها، آرزوها و جابجاییها استفاده می کنند، بیان کرد: در شعر، انسان به خودش باز می‌گردد و رفتار او با همنوعانش به صورت ارتباط عاطفی در‌می‌آید، در واقع او با گذر از جهان اجتماعی دارای واقعیت عقلانی به جهانی اجتماعی برخوردار از اشتراک هیجانی و عاطفی می رسد.
وی اظهار کرد: شعر درمانی یک هنر درمانی خلاق است که اشکال مختلف شعر را برای رسیدن به اهداف درمانی و رشد شخص به کار می گیرد. در این شکل منحصر به فرد درمان، خواننده فرصتی متفاوت برای تعریف هویت خود و نشان دادن خود به درمانگر با صدای درونی خود دارد. این خود افشانی رابطه او با درمانگر را تقویت میکند. 
این مدرس دانشگاه افزود: کلامی نمودن هیجانات، تخلیه تنش و ناراحتی، بیان تمایلات در قالب نمادین و شیوه ای استعاری و قابل پذیرش، پرورش حس خلاقیت و قدرت، افزایش عزت نفس و خود اکتشافی و منعطف ساختن شیوه نگاه و تفکر از مواردی است که به عنوان وجوهی درمانی به بهترین شیوه ای در ادبیات شعری تبلور یافته و استفاده از آن را در عرصه درمان توجیه کرده و گاه حتی ضروری می سازد. 
فرهمند سرابی ادامه داد: مفاهیم و عبارات در شعر بر خلاف داستان اغلب به صورتی انتخاب می شوند که خواننده بتواند با توجه به تفکرات و یا نوع شخصیت خودش مفاهیم و یا پیام گوینده شعر را دریافت کند. 
وی با بیان اینکه در فرآیند شعر درمانی، فضای احساسی و منطقی ایجاد شده پس از خواندن و یا خوانده شدن شعر به نحو موثری در روحیه فرد درمانجو تاثیر می گذارد بیان کرد: از این روش برای بزرگسالان و جوانان در نبردها و برای کودکان و نوجوانان و حتی افراد بزرگسال در مقاطع مختلف زندگی همچون جشن‌ها، سوگواریها و … استفاده می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل گفت:  نوعی دیگر از فرآیند شعر درمانی ریشه در تفکرات فروید دارد. او معتقد بود که نظم یا نثر ریشه در ناخودآگاه نویسنده و یا شاعر داشته و بنابراین می‌توان از آن در جهت پرده برداری از مشکلات افراد استفاده کرد.
فرهمند سرابی با بیان اینکه در شعر درمانی، فرد سعی می کند تمام احساسات و اندیشه های آزار دهنده خود را در قالب کلمات و به شکل شعر مطرح کند، گفت: در این شیوه فرد به طور ناخودآگاه تمام اوصاف و رفتارها و علل ناکامی های خود را که حالا مسبب بروز نشانه هایی از بیماری روانی‌اش شده است را در قالب واژگان و از طریق توصیف و خیال پردازی های آزادانه مطرح می کند.، 
وی تاکید کرد: شعر و ادب بخش مهمی از فرهنگ هر جامعهای است که همیشه هم طرفدرارن خاص خود را دارد، هر شاعری بنا به سبک شعری که دارد دارای طرفدارانی است، خوشیها و لذتهای حقیقی را باید در قلب خویش جست‌وجو کرد.
به گزارش ایسنا، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل ادامه داد:  شعر و ادب در هر جای جهان دارای اهمیت و دارای طرفدران خاص خود است و باید دانست که شعر و ادب جزئی از فرهنگ شفاهی هر جامعهای می باشد و مطابق با تحولات جامعه، اشعار زیبایی سروده میشود که باید به نسل‌های بعد آموخته شود و سینه به سینه منتقل شوند.

انتهای پیام