به گزارش ایسنا، میثم زارع دارنده مدال های برنز نوجوانان جهان و نقره نوجوانان آسیا ۲۰۱۷ چند روز پیش در حال بازگشت از یک باشگاه کشتی در همدان به سمت منزلشان در روستای طاهرآباد کنگاور بر اثر واژگونی وسیله نقلیه اش دچار ضایعه نخاعی شد.
زارع به عنوان یکی از استعدادهای ناب کشتی ایران از روستای طاهر آباد کنگاور خود را به سطح اول کشتی ایران رساند و موفق شد در جریان رقابتهای جهانی نوجوانان ۲۰۱۷ در یونان برای ایران به روی سکو برود.
با وجود سازمانهایی مثل وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک، اداره کل ورزش و جوانان کرمانشاه، صندوق حمایت از قهرمانان، فدراسیون پزشکی ورزشی، فدراسیون کشتی، که وظیفه ذاتی هر کدام رسیدگی به وضعیت قهرمانانی مثل میثم زارع است اما هیچ کدام از مسئولان ورزشی با وجود گذشت ۲۰ روز از این سانحه، حتی یک تماس تلفنی نیز با خانواده این کشتیگیر نگرفتهاند.
یک بار هم نشد پس از وقوع یک اتفاق یا سانحه، مسئولان ورزش بدون رسانهای شدن موضوع به کمک ورزشکاران بروند و به وظیفه ذاتیشان عمل کنند، گویی فقط ورزشکاران هستند که در قبال مسئولان وظیفه دارند و دستگاههای عریض و طویل ورزش ایران با وجود دریافت میلیاردها تومان بودجه هیچ وظیفهای در قبال وضعیت این قبیل ورزشکاران که اکثرا در شرایط نامناسب مالی بسر می برند، ندارند.
خانواده میثم زارع به لحاظ مالی در شرایط مناسبی نیستند، پدر او راننده ماشینهای سنگین است و برای صاحب ماشین کار میکند. میگوید در این چند سال با هر سختی که شده اجازه نداده مشکلات مالی مانع فعالیت میثم در کشتی شود اما الان فرزندش در بستر افتاده و هیچ مسئولی هم سراغی از او نگرفته است. با گریه و التماس مسئولان ورزش را به امام حسین(ع) قسم میدهد که به داد فرزندش برسند و هزینههای درمانش را بدهند، فرزندی که مایه افتخار ایران بوده و حالا در ابتدای جوانی دچار این حادثه تلخ شده است.
عنایتالله زارع پدر میثم زارع در گفتگو با ایسنا، درباره حادثه پیش آمده برای فرزندش، اظهار کرد: روستای ما هیچ امکاناتی ندارد، بخاطر همین میثم به همراه یکی از دوستانش برای تمرین کشتی به همدان رفته بود که غروب در راه بازگشت به منزل ماشینشان از جاده منحرف و واژگون میشود. در پی این حادثه میثم دچار ضایعه نخاعی شد و چند جای بدنش دچار شکستگی شد. او را برای درمان به کرمانشاه بردیم و دکتر سعیدی او را عمل کرد. الان انگشتان پاهایش حس دارد و دستهایش را هم میتواند بالا بیاورد اما هنوز نمیتواند انگشتان دستهایش را تکان بدهد.
وی در ادامه در حالیکه از شدت گریه توان صحبت نداشت، خطاب به مسئولان گفت: تو رو به خدا کمکمان کنید. بچه من برای ایران مدال آورده و آرزویش طلای جهان و المپیک بود. الان فقط نیاز به یک دکتر خوب دارد تا بتواند به زندگی و کشتی برگردد. تو را به امام حسین(ع) کمکمان کنید. کتف میثم در این حادثه شکست و ما نمیتوانیم او را در بستر جابجا کنیم، بخاطر همین زخم بستر گرفته است. اینجا دهات است و هیچ امکاناتی ندارد. وقتی به زخم بسترش نگاه میکنم دیوانه میشوم. باورم نمیشود این بلا سر میثم آمده باشد.
عنایتالله زارع ادامه داد: برای فیزیوتراپی یک نفر از کنگاور به منزلمان میآید و جلسهای ۱۵۰ هزار تومان می گیرد. او هم میگوید برای اینکه بیایم مجبورم مطبم را ببندم و نصف روز معطل میثم میشوم و برایم صرف نمیکند. تو را به خدا کاری کنید، دست تنها هستم و دیگر توانی برای درمان فرزندم ندارم. تا الان ۵ تا ۶ میلیون تومان برای درمان میثم خرج کردهام که همه آن را از سایر رانندهها قرض گرفتم. چه کار کنم در توانم نیست که بتوانم پسرم را پیش بهترین دکتر ببرم تا درمانش کنم. تشک مواج، ویلچر و.. برای او خریدم. یک دانه استریل ۸۰۰ تومان شده است.
وی در پاسخ به این سوال که با وجود گذشت ۲۰ روز از این اتفاق آیا تاکنون هیچ کدام از مسئولان ورزش کرمانشاه، فدراسیون کشتی، صندوق حمایت از قهرمانان، فدراسیون پزشکی ورزشی، وزارت ورزش و ... سراغی از وضعیت فرزندش گرفتهاند یا خیر، گفت: خیر! فقط دو سه روز پیش رسول خادم رییس سابق فدراسیون کشتی و حسن رحیمی قهرمان جهان و چند نفر دیگر به خانهمان آمدند ووضعیت میثم را جویا شدند. همان موقع هم اولین و آخرین بار بود که از هیات کرمانشاه یک نفر با رسول خادم به میثم سر زد. تا الان هیچ کس هیچ کاری برای ما نکرده و هر وقت هم زنگ زدم و پیگیری کردم ما را سر کار گذاشتند. از فدراسیون کشتی هم هیچ کس نه تماس گرفت و نه سراغی از میثم گرفت.
زارع در پاسخ به این سوال که آیا تاکنون به میثم برای درمان کمک مالی شده است یا خیر، گفت: به قرآن هیچکس هیچ کمکی نکرده است. تو را به خدا بیایید بچهام را ببرید درمان کنید. او در راه کشتی این بلا سرش آمد. بیایید وضعیت ما را ببینید اگر نخواستید کمک نکنید. برای من فقط بچهام مهم است. پول برایم مهم نیست اما میثم برای اینکه درمان شود نیاز به حمایت دارد. تا الان با کارگری و بدبختی حمایتش کردم تا برای کشور افتخارآفرینی کند اما الان هیچ کس به داد ما نمیرسد. امکانات اینجا خوب نیست، گفتند اگر میخواهید درمان شود باید او را به تهران ببرید تا یک پزشک مجرب او را درمان کند.
انتهای پیام
نظرات