پوران نکوییان در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه سندرم داون نوعی بیماری ژنتیکی است که موجب تاخیر در رشد فیزیکی و هوش جنین می شود، اظهار کرد: طول بارداری آزمایش‌هایی برای کنترل سندروم داون وجود دارد.

وی افزود: دو آزمایش اصلی آمنیوسنتز و نمونه‌برداری از پرزهای جفتی برای تشخیص سندرم داون پیش از تولد استفاده می‌شود.

این کارشناس مادران مرکز بهداشت شماره یک اصفهان در مورد آزمایش‌های تشخیصی توضیح داد: در طول آمنیوسنتز، یک نمونه از مایع آمنیوتیک داخل رحم که اطراف نوزاد در حال رشد است با استفاده از یک سوزن ریز گرفته می‌شود. این سلول‌ها حاوی مواد ژنتیکی کودک (کروموزوم) هستند.

نکوییان گفت: در طی نمونه برداری از پرزهای جفتی یک نمونه‌ بسیار کوچک از بافت از قسمتی از جفت جنین به نام پرزهای کوریونی جفت گرفته می‌شود.

وی سندروم داون را یک مشکل کروموزوم ژنتیکی معرفی کرد و گفت: شخص مبتلا به سندروم داون با ویژگی‌های معمول خود قابل شناسایی است. سندروم داون می‌تواند باعث ناتوانی در یادگیری شود و مشکلات پزشکی خاصی وجود دارند که در فرد مبتلا به سندرم داون احتمال ابتلا به آنها افزایش می‌یابد.

نکوییان عواملی خطر این بیماری را اینگونه توضیح داد: امکان تولد کودکی مبتلا به سندرم داون در هر شخصی وجود دارد، اما با بالا رفتن سن مادر خطر ابتلا به آن بیشتر می‌شود. اگر کسی قبلاً یک نوزاد مبتلا به سندرم داون داشته‌ باشد، خطر داشتن یک فرزند دیگر با همین مشکل افزایش می‌یابد.

این کارشناس مادران مرکز بهداشت شماره یک اصفهان تصریح کرد: دو نوع آزمایش تست غربالگری و تست تشخیصی می‌توانند برای تشخیص سندرم داون در دوران بارداری انجام شوند.

وی ادامه داد: مهم است که بدانید تست غربالگری پاسخ مشخص بله یا خیر به این سوال که آیا فرزند مبتلا به منگولیسم هست یا خیر، نمی‌دهد. اگر تست غربالگری نشان‌دهنده خطر بالای ابتلای فرزند به سندروم داون باشد، معمولاً یک آزمایش تشخیصی بنام آمنیوسنتز انجام می‌شود که نتیجه قطعی را اعلام می کند. 

نکوییان در مورد آزمایش های غربالگری اظهار کرد: دو روش اصلی غربالگری سندرم داون وجود دارد، سونوگرافی و غربالگری سرم بیوشیمیایی.

وی در مورد اسکن سونوگرافی مایع زجاجی گردن(NT) نیز گفت: این آزمایش یک سونوگرافی مخصوص است که بین ۱۱ هفته  تا۱۴ هفته پس از بارداری انجام می‌شود. دراین روش مایع جمع شده زیر پوست در پشت گردن نوزاد زجاجی گردن (NT) اندازه‌گیری می‌شود.

این کارشناس بهداشت اضافه کرد: همچنین آزمایش‌های خون و تست غربالگری ترکیبی نیز برای تشخیص استفاده می شود که این آزمایش نتیجه اسکنNT را با نتیجه آزمایش‌های خون PAPP-A  و beta-hCG ترکیب می‌کند.

این کارشناس مادران مرکز بهداشت شماره یک اصفهان افزود: تست غربالگری کوآدمارکر نیز براساس نتایج آزمایش خونی است که بین ۱۴- ۱۶ هفته پس از بارداری انجام می‌شود.

وی ادامه داد: اکثر زنانی که تست غربالگری برای سندروم داون انجام می‌دهند و نتیجه‌ آزمایش، پایین بودن خطر است. در این صورت، می‌توانند آسوده خاطر باشند. عنی فرزند قطعاً مبتلا به سندروم داون نخواهد بود (هر چند احتمال آن بسیار کم است).

نکوییان افزود: زمانی که نتایج آزمایش پر خطر است، به این معنی نیست که فرزند به طور قطع مبتلا به منگولیسم است. در این شرایط برای تایید تشخیص و دادن پاسخ قطعی بله یا خیر آزمایشات بیشتری مورد نیاز است.

این کارشناس مادران مرکز بهداشت شماره یک اصفهان در مورد خطر داشتن فرزند دوم با سندرم داون ، تصریح کرد: به طور کلی، برای زنانی که یک کودک مبتلا به سندرم داون دارند، احتمال داشتن کودک دیگری با سندرم داون بستگی به عوامل متعددی مانند سن مادر دارد.

انتهای پیام