به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، به نظر می‌رسد غضروف در مفاصل انسان می‌تواند خود را به طور مشابه با سمندرها ترمیم کند و انسان مثل گورخرماهی توانایی بازسازی اندام دارد. این کشف جدید توسط محققان موسسه سلامت دوک(Duke) انجام شده است.

"ویرجینیا بایرز" نویسنده ارشد این مطالعه و استاد گروه‌های پزشکی، آسیب شناسی و جراحی ارتوپدی در دانشگاه دوک گفت: ما معتقدیم که درک این ظرفیت احیا شونده شبیه به سمندر در انسان و اجزای مهم از بین رفته این مدار نظارتی می‌تواند زمینه ساز رویکردهای جدید برای ترمیم مفاصل و احتمالاً همه اندام انسانی باشد.

وی و همکارانش برای کشف این موضوع باید راهی برای تعیین سن پروتئین‌ها پیدا می‌کردند و این کار را با استفاده از ساعت‌های مولکولی داخلی برای اسیدهای آمینه انجام دادند.

آنها از طریق طیف سنجی قادر به شناسایی این شدند که پروتئین‌های کلیدی در غضروف انسان از جمله کلاژن‌ها جوان هستند یا میانسال یا پیر.

آنها دریافتند که با افزایش حرکت بدن، سن غضروف بیشتر می‌شود. بنابراین غضروف‌های مچ پا جوان است، غضروف‌های زانو میانسال هستند و غضروف‌های لگن پیر هستند.

آنها از این مسئله نتیجه گرفتند که سن غضروف با چگونگی ترمیم اندام در بعضی از حیوانات ارتباط دارد، چرا که انتهای پاها یا دم‌های حیوانات سریع‌تر بازسازی می‌شود.

محققان همچنین دریافتند که مولکول‌هایی به نام microRNA وظیفه تنظیم این فرآیند را در حیوانات بر عهده دارند و از آنجا که این مولکول‌ها در انسان نیز یافت می‌شوند، بدین معنی است که انسان هم توانایی ترمیم بافت مفاصل خود را دارد.

یکی از محققان می‌گوید: ما از این کشف که تنظیم کننده‌های بازسازی در اندام سمندر در اندام انسان نیز حضور دارند، هیجان زده شدیم. ما آن را ظرفیت سمندر درونی خود می‌نامیم.

محققان اکنون بر این باورند که microRNAها می‌توانند به داروهایی برای درمان آرتروز تبدیل شوند.

بایرز می‌گوید: ما معتقدیم که می‌توانیم این تنظیم کننده‌ها را برای ترمیم کامل غضروف‌های تخریب شده مفاصل تقویت کنیم. اگر بتوانیم تشخیص دهیم که چه تنظیم کننده‌هایی را در مقایسه با سمندرها از دست داده‌ایم، حتی می‌توانیم مؤلفه‌های از دست رفته را دوباره به آن اضافه کنیم و ترمیم مجدد بخشی یا کل اندام انسان را که زخمی شده یا آسیب دیده، سبب شویم. ما معتقدیم این یک مکانیسم اساسی ترمیم است که نه فقط در غضروف‌ها، بلکه می‌تواند در بسیاری از بافت‌ها اعمال شود.

این تحقیق در مجله Science Advances منتشر شده است.

انتهای پیام